Jak sã bëlno pò kaszëbskù przëwitac ë òddzëkòwac?

Dzéń dobri.

Witéj // Witéjże.

Witéjta // Witéjtaż.

Witéjce.

(Niechéj bãdze) Pòchwôlony.

Na wieczi wieków.

Do ùzdrzeni.

Do ùzdrzonka.

Trzim sã // Trzëméj sã.

Jak się ładnie po kaszubsku przywitać i pożegnać?

Dzień dobry.

Cześć, witaj.

Cześć do kilku osób.

Witam. (forma grzecznościowa)

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Na wieki wieków.

Do widzenia.

Do zobaczenia, „cześć” do osoby znajomej.

Trzymaj się.

Jak pòwiedzec jak sã nazéwôm?

Jak sã nazéwôsz?

Jô jem ... .

Nazéwóm sã ... .

Mòje miono je ... .

Jak powiedzieć jak się nazywamy?

Jak się nazywasz?

Jestem...

Nazywam się...

Mam na imię...

Pôrã wiele wôrtëch słów.

Bòże przeżegnéj.

Bòże pòmagéj.

Przeprôszajã // Przeprôszóm.

Dzãkùjã // Dzãka // Dzãczi.

Kilka wartościowych słów.

Smacznego.

Przywitanie osoby pracującej.

Przepraszam.

Dziękuję.

Jak zapëtac ò dargã?

Dze tu je jaczi(s) króm//spódzelniô?

Czë je tu w òkòlim ...?

Jak mógã//mògã dińc do ...?

Je tu niedôlek króm, co w nym kùpi chléb?

Dze je autobùsów przestónk // banowô stacëjô (bansztreka)?

Jak spytać o drogę?

Gdzie tutaj jest jakiś sklep?

Czy tu niedaleko jest...?

Jak dojdę do...?

Czy jest w pobliżu sklep, w którym można kupić chleb?

Gdzie jest przystanek autobusowy//stacja kolejowa?

Jak zapëtac ò gòdzënã?

Jakô (terô) je gòdzëna?

Terô je pół piąti. Je piãcdwadzesce do szósti // dwadzescapiãc do szósti.

- Ò szósti reno czë wieczorã?

- Nôlepi w pôłnié.

Jak zapytać o godzinę?

Która godzina?

Jest wpółdo piątej. Za 25 szósta.

- O szóstej rano czy wieczorem?

- Najlepiej w południe

Jak przedstawic sã?

Jaką môsz robòtã? Dze robisz?

Jô jem lekôrz. Robiã za lekôrza.

Jô jem banowi. Robiã za banowégò.

Jaką môsz rodzënã // familëją // rodzëznã?

Tatk ë nënka ..., brat ë sostra..., stark ë starka.

Òn je mój syn, a to są mòje córczi. Móm le jednégò sëna.

- Jak stôri jes të?

- Jô móm 25 lat//lôt. Jem 25 lat stôri.

Jak się przedstawić?

Jaką masz pracę? Gdzie pracujesz?

Jestem lekarzem.

Jestem kolejarzem.

Jaka jest twoja rodzina?

Tata i mama..., brat i siostra..., dziadek i babcia.

On jest mojim synem, a to są moje córki. Mam tylko jednego syna.

- Ile masz lat?

- Mam 25 lat.

Jak pòwiedzec dze mieszkô?

Dze mieszkôsz?

Mieszkóm w gardze // we wsë. Òn // òna nazéwô sã ... .

Mieszkóm przë główny szasëji. Mieszkóm na cëchim ë cesznim òsedlim dôlek (òd) centrum.

Mòja chëcz stoji kòl nowégò bankù.

Tu je mòje dodóm.

- Jedzeme do mie dodóm czë òstóniemë kòl ce?

- Chcemë le òstac kòl naji.

Jak powiedzieć gdzie się mieszka?

Gdzie mieszkasz?

Mieszkam w mieście // na wsi. On//ona nazywa się...

Mieszkam przygłównej drodze (ulicy). Mieszkam na cichym i spokojnym osiedlu daleko od centrum.

Mój dom znajduje się obok nowego banku.

Tutaj mieszkam.

- Jedziemy do mnie czy zostaniemy u ciebie?

- Zostańmy u nas.

Dni tidzenia

pòniedzôłk 

wtórk 

strzoda 

czwiôrtk 

piątk 

sobòta/sobòta 

niedzela 

Dni tygodnia

poniedziałek

wtorek

środa

czwartek

piątek

sobota

niedziela

Miesące

stëcznik

gromicznik

strëmiannik

łżëkwiat

môj

czerwińc

lëpińc

zélnik

séwnik

rujan

lëstopadnik

gòdnik

Miesiące

 styczeń

 luty

 marzec

 kwiecień

 maj

 czerwiec

 lipiec

 sierpień

 wrzesień

 październik

 listopad

 grudzień

Cządë rokù

zymk

lato

jesén

zëma

 Pory roku

 wiosna

 lato

 jesień

 zima

Krótkô rozmòwa ò roczëznie

Czedë je Twòja roczëzna?

Piãcdwùdzestégò lëstopadnika.

Je to pòniedzôłk latos?

Nié, pòniedzôłk béł łoni. Latos je we strzodã.

Krótki dialog o urodzinach

Kiedy masz urodziny?

25 listopada.

W tym roku przypada to w poniedziałek?

W poniedziałek przypadało w zeszłym roku. Teraz przypada we środę.

Jak co czytać?
ABC fonetyki i pisowni

Podkreśleniem zaznaczamy na tej stronie sylabę akcentowaną - w pisowni tego się nie robi wcale.

ò - ue. Gdy występuje po ‘w’ lub ‘h’ - tychże spółgłosek nie czytamy (są głuche).

ù - ui, uy. Gdy występuje po ‘w’ lub ‘h’ - tychże spółgłosek nie czytamy (są głuche).

ã - nosowe a

ą - nosowe o

é - jako y lub yj. W zestawieniu z poprzedzającym ‘i’ nie czytamy go wcale.

ë - czytamy jako bardzo krótkie ‘e’ cofnięte nieco do tyłu, co zbliża je do dźwięku ‘a’.

ô - wymawiamy jako głoskę do której wargi układamy jak do ‘u’ a język jak do ‘e’ lub ‘y’. Często w potocznej i szybkiej mowie to zaokrąglenie warg zanika.

ó - wymawiamy zasadniczo jak polskie ‘u’. Gdy występuje po ‘w’ lub ‘h’ - tychże spółgłosek nie czytamy (są głuche).

i oraz y - czytamy jak twardsze niż w polszczyźnie ‘i’. Zapis ‘i’ albo ‘y’ nie ma żadnego znaczenia dla wymowy, jest podyktowany wyłącznie tradycją.

u - wymawiamy jako ‘u’ artykulacyjnie przesunięte do przodu (zwężone wargi jek we francuskim u) albo jako dźwięk tożsamy z głoską i/y (patrz wyżej).

Spółgłoski szeregu szumiącego sz, ż, cz, dż - wymawiamy miękko. Tzn. ‘sz’ jako dźwięk pośredni między ‘sz’ a ‘ś’, ‘ż’ jako dźwięk pośredni między ‘ż’ a ‘ź’ itd.

Spółgłoskę ‘rz’ wymawiamy raczej twardo, jak polskie ‘ż’. W niektórych rejonach istnieje wymowa miękka lub frykatywna (tzn rozbita na dwie głoski r+ź).