artykuly-Borowiec
| Borowiec | ||
 |
||
|
Jest to mała podleśna osada położona kilkaset metrów na płn. - wsch. od Koloni. Na Schrotterschen Karte z 1800 roku teren ten był pokryty należącymi do panów będargowskich lasami, przez które szła droga z Głusina i Nowinek do Pomieczyna Szlacheckiego. W latach 40 - tych XIX wieku zaczęto karczować tutejszy lasy. Po uwłaszczeniu chłopów szlachta będargowska zaczęła sprzedawać drewno by w ten sposób ratować swoje uszczuplone finanse. Na tych karczowiskach powstały pastwiska z nowym folwarkiem - owczarnią Borowiec. Nazwę wzięto od gęstych borów ją otaczających. Gdy w latach 70 - tych owce przestały się opłacać zaczęto uprawiać ziemię. W 1880 roku Borówc był jednym z siedmiu będargowskich folwarków należący do von Flatow, a następnie Celewskich.W 1885 roku mieszkało tu 11 ludzi, a 10 lat później było ich już 29. W 1897 roku Będargowo wraz z Borówcem zostały sprzedane na włości rentowe. Ich idea powstała kilkadziesiąt lat wcześniej. W połowie XIX wieku naśtąpiła masowa migracja ludności ze wsi do miast i do innych krajów. Tylko w latach 60 - tych i 70 - tych z liczącego 60 tys. mieszkańców powiatu wejherowskiego wyemigrowało do innych krajów lub Niemiec Zachodnich 9 tys. ludzi. Aby temu zapobiec w latach 1890 - 1891 wydano ustawy o włościach rentowych, które miały się przyczynić do intensywniejszego zasiedlenia terenu przez średnio- i małorolne gospodarstwa rentowe utworzone z parcelacji zbankrutowanych majątków i stanowiące własność parcelantów w zamian za odpowiedni czynsz dzierżawczy, o którym była już wyżej mowa. Akcja ta, prowadzona w latach 1892 - 1914, przyniosła pozytywne rezultaty i już w 1910 roku na Borówcu i w Będargowie na terenie dawnego majątku było już 109 gospodarstw. Do 1897 roku ostatnim dziedzicem Borówca był von Celewski. Świadek tamtych czasów Jan Sikora z Bagielnicy opowiadał, że tamten prowadził bardzo rozrzutny tryb życia. Często widywano jego powóz, zaprzęgnięty w 4 konie, śpieszący w stronę Kartuz, które w owym czasie były sławnym kurortem i miejscem wielu uciech. Długi tamtego dziedzica, mimo kilkakrotnej zmiany państwowości, spłacali jako renty gospodarze z Borówca i Będargowa do lat 50 - tych XX wieku. Widoczne to było w międzywojeniu polskim gdy to na niektórych podwórkach komornik jesienią łapał gęsi... Przedwojenny niemiecki badacz kaszubszczyzny dr Lorenz podaje, że do 1910 roku nazwa wsi brzmiała Borowz, następnie Borowo, a za czasów polskich Borowiec (dla Kaszubów Borówc). W Słowniku Geograficznym Państwa Polskiego z 1937 roku podano wysokość osady na 215 m n.p.m. Dalej czytamy tam, że odległość do miasta powiatowego wynosi 27 km (na północ). Do urzędu gminy (Donimierz) 10 km, do poczty w Pomieczynie 5 km, do stacji kolejowej w Prokowie 9 km i do wsi sołeckiej Będargowo 1 km. "Wieś leży na płaskim wzniesieniu na zachód od lasów rosnących wokół torfowiska "Smolne Błoto". W 1921 roku na Borówcu stały 4 domy mieszkalne, żyły tu aż 74 osoby, w tym 32 mężczyzn i 42 kobiety, wszyscy byli kaszubskimi katolikami. Także w1926 roku stały tu 4 domy mieszkalne. Obszar wsi wynosił 98 ha. Było 8 gospodarstw rolnych, w tym 4 małe 2-3 hektarowe, jedno było w przedziale 10 - 20 ha, trzy w przedziale 20 - 50 ha. Było też czterech "mieszkeńców". Po utworzeniu kuracji kościelnej w Łebnie dekretem biskupa chełmińskiego Stanisława Okoniewskiego z kwietnia 1926 roku przyłączona została wieś Borówc do parafii sianowskiej z parafii strzepskiej. Dzisiejszy Borowiec posiada kilka wybudowań: na zachodzie Tomaszowo, Elżbietowo i Kozi Dwór; na płn. - wsch. na skraju borów Korea i dalej głębiej w lasach, wśród torfowisk na dalekim na dalekim wschodzie leży Syberia. Pomiędzy wschodnimi lasami znajduje się obszar polny Kapustnik, w którym mają udział wszyscy pierwotni gospodarze. Leży on przy średniowiecznej drodze z Będargowa do Prokowa. Pierwotnie gospodarze z tutejszych torfowisk czerpali opał. A jako że gleba jest ciepła, dobrej jakości i nawilgotniona, zaczęto uprawiać tu kapustę. Obecnie większość tutejszych gospodarzy jest dwuzawodowa. |
Komentarze wyrażają poglądy ich autorów. Administrator serwisu nie odpowiada za treści w nich zawarte.
Wyróżnienia
Rozpowszechnianie materiałów zamieszczonych w portalu naszekaszuby.pl jest dozwolne z zachowaniem warunków korzystania z treści.
Użycie wykraczające poza te warunki jest zabronione bez pisemnej zgody stowarzyszenia Kaszëbskô Jednota. Naruszenie tych zasad jest łamaniem prawa.
Wszystkie prawa zastrzeżone. Stowarzyszenie Kaszëbskô Jednota 2001-2024
¤ Regulamin ¤ O Portalu ¤ Kontakt