SOBÒTA
ANTIFONA NA WEŃDZENIÉ
Przër. Ps 80 (79), 2.4
Przëbądzceże, Panie, co królëjece w niebie * i òkôżce nama swòje òbliczé, * a më bądzemë zbawiony.
KÒLEKTA
Bòże, Të jes zesłôł na nen swiat Twòjégò jedurnégò Sëna, żebë wëbawił lëdzy z pòjmaniô grzéchù, + nama, co żdajemë z wiarą na Twòjã łaskã * dôj doprzińc do prôwdzëwi wòlnotë. Przez najégò Pana Jezësa Christusa.
PIERSZÉ CZËTANIÉ
Iz 30, 19-21. 23-26
Bóg zlëtëje sã nad swòjim lëdã.
Czëtanié z Knédżi proroka Izajasza.
To mówi Pón Bóg, Swiãti Izraela: Pò prôwdze, nôrodze, jaczi mieszkôsz na Syjonie w Jerozolimie, nie mdzesz gòrzkò płakôł. Bóg chùtkò òkôże cë łaskã na głos twòji prosbë. Skòrno le ùczëje, òdpòwié tobie. Chòcbë cë dôł chleba ùdrãczeniô ë wòdã ùcemiãdżi, twój ùczëcél ju nie òdińdze, ale twòje òczë mdą zdrzałë na twégò méstra. Twòje ùszë ùczëją słowa, co są czëc za tobą: „To je droga, biéjta nią!”, czejbë jes zbòcził na prawò abò na lewò.
Òn ùżëczi deszczu na twòje zbòżé, jaczim òbsejesz rolą, a chléb ze żniwa zemi bądze pòkrzésny i sëti. Twòje bëdło bądze sã w nym czasu pasło na rozległëch łąkach. Wòłë i òsłë òbrôbiającé rolą mdą żarłë kôrmã bëlno òbsëpóną, czëszczoną òpôłką i wiejadłã.
Tej przińdze do te, że pò wszëtczich wësoczich górach i pò wszëtczich wëższëch grzëpach nalézą sã strëmienie płënący wòdë na czas wiôldżégò zabijaniô, czej sã rozpadną wieże. Wnenczas wid miesądza bądze jakno słuńca wid, a wid słuńca stónie sã sétmë razy mòcniészi, jakbë wid sétmë dni - w nym dniu, czej Pón òpatrzi skaléczenié swégò lëdu i ùléczi jegò renë pò bicym.
To je słowò Bòżé.
PSALM RESPONSORIJNY
Ps 147 (146)
Refren: Szczestlëwi wszëtcë, ti, co wierzą Panu.
abò: Alleluja.
Chwôlta Pana, bò dobrze je spiewac psalmë Bògù, *
wëchwôliwac Gò je słodkò.
Pón bùdëje Jeruzalem, *
gromadzy wëgnańców z Izraela.
Refren.
Òn léczi złómionëch na duchù
i òpatrziwô jima renë.
Òn rechùje wszëtczé gwiôzdë *
i kòżdi z nich daje miono.
Refren.
Nasz Pón je wiôldżi i pełen mòcë, *
a Jegò mądrosc je niewësłowionô.
Pón dwigô pòkórnëch, *
zdżibô karczi grzészników do zemi.
Refren.
SPIÉW PRZED EWANIELËJĄ
Iz 33, 22
Alleluja, alleluja, alleluja.
Pón je naszim sãdzą, Pón naszim prawòdôwcą,
Pón je naszim królã, òn naju zbawi.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANIELËJÔ
Mt 9, 35-10, 1. 5. 6-8
Jezës lëtëje sã nad ùcemiãżonyma.
Słowa Ewanielëji wedle swiãtégò Mateusza.
Jezës òbchôdôł wszëtczé miasta i wsë. Ùcził w tamecznëch bóżnicach, głosył Ewanielëją królestwa i lécził wszëtczé chòroscë i wszedną nimòtã. A czej widzôł rzmë lëdzy, lëtowôł sã nad nima, bò bëlë ùmãczony i spòniewiéróny, jak òwce bez pasturza. Tedë rzekł do swòjëch ùczniów: „Żniwò je, prôwdac wiôldżé, ale robòtników mało. Prosëta Pana żniw, żebë wësłôł robòtników na swòje żniwa”.
Tedë przëwòłôł do se Dwanôsce swòjëch ùczniów i dôł jima mòc nad nieczëstima dëchama, żebë je wënëkiwelë i léczëlë wszëtczé chòroscë i wszedną nimòtã.
Nëch Dwanôsce Jezës wësłôł, a dôł jima taczé hewò wskôzë: „Biéjta do òwc, jaczé pòzdżinãłë z domôctwa Izraela. Biéjta i głosëta: "Niebiesczé królestwò je ju bliskò". Ùzdrawiôjta chòrëch, òżëwiôjta ùmarłëch, òczëszcziwôjta trãdowatëch, wënëkiwôjta złé dëchë! Za darmò wa dosta, darmò dawôjta!”
To je słowò Pańsczé.
Mòdlëtwa wiérnëch
MÒDLËTWA NAD DARAMA
Wszëtkòmògący Bòże, sprawi, żebë jesmë bez ùstónkù skłôdelë Tobie najã Òfiarã, + w jaczi zjiscywô sã ùstanowionô przez Cebie krëjamnota Eucharistëji * i dokònywô sã czin naszégò zbawieniô. Przez Christusa, Pana najégò.
Prefacjô nr 1
ANTIFONA NA KÒMÓNIÃ
Ap 22, 12
Hewò Jô wnetka przińdã, * a mòja zôpłata je ze mną, * żebë kòżdémù òdpłacëc wedle jegò ùczinków.
MÒDLËTWA PÒ KÒMÓNII
Prosymë Cã, nôłaskawszi Bòże, + żebë jes mòcą tegò Sakrameńtu òczëszcził nas z lëchëch znãtów i pòdajnoscë na zło * a przëszëkòwôł do nadchôdającëch swiãt. Przez Christusa, Pana najégò.
|
