CZĄD BÒŻÉGÒ NARODZENIÔ
25 gòdnika (grudnia)
NARODZENIÉ PANA
A-B-C
Ùroczëstosc
WIECZÓRNÔ MSZÔ WIGILIJNÔ
Tã Mszą òdprôwiô sã w wieczór 24 gòdnika przed I niszpòrã Narodzeniô Pana abò pò nim.
Bëłë czasë, w jaczich Bóg nie dôwôł ò se czëc. Môłczôł. Nie słëchôł ani nie òdpòwiôdôł na wòłanié. Tedë ny, co Gò chcelë nalezc skarżëlë sã i prosëlë: Panie, nie zakriwôjce swòjégò òbliczô! A dzejało sã tak, bò téż człowiek wëlãkłi przed Bòżim majestatã abò òbcążony winą, krił sã przed Nim; nie chcôł, żebë Bóg na niegò zdrzôł i do niegò przemôwiôł. Më dzysô, chòc nie jesmë lepszi, dostąpilë jesmë ny łasczi, że Bóg ju nie môłczi i ju nigdë nie mdze cëchò. Czedës Bóg przemôwiôł przez proroków. Czej czas sã wëpełnił, Bóg przemówił przez swòjégò Sëna, Christusa, jaczi je strzód nas jakò slédné i wieczné Słowò Bòga do lëdzy
.
„W nen wieczór wa bądzeta wiedza, że Pón przińdze”. Dzysô - Òn przëchòdzy jakò Bóg ùkrëti, ale „witro” - przińdze z mòcą i tedë „wa ùzdrzita Jegò chwałã”.
ANTIFONA NA WEŃDZENIÉ
Przër. Wi 16, 6-7
Dzysô wa bądzeta wiedza, że Pón przińdze, żebë nas zbawic, * a witro wa ùzdrzita Jegò chwałã
Chwała na wiżawach
KÒLEKTA
Bòże, Të co rokù dôwôsz nama redosc żdaniô na ùroczëstoscë Pańsczégò Narodzeniô, + sprawi, żebë jesmë całim sërcã przëjãlë Twòjégò Sëna jakò najégò Òdkùpicela * i bez lãkù mòglë Gò òbzerac, czej Òn przińdze jakò Sãdzëcél. Jaczi z Tobą żëje i królëje na wieczi wieków.
PIERSZÉ CZËTANIÉ
Iz 62, 1-5
Bóg miłuje swój nôród i zesle Òdkùpicela.
Czëtanié z Knédżi proroka Izajasza.
Przez bôczënk na Syjón jô nie mdã cëchò, przez bôczënk na Jerozolimã nie dóm pòkù, pòkądka ji sprawiedlëwòta nie łisknie jak rzoza i zbawienié ji nie rozswiécy jak gòrniô. Wnenczas nôrodë ùzdrzą twòjã sprawiedlëwòtã a wszëtcë królowie twòjã chwałã. I nazwią cebie nowim mionã, jaczé wardżi Pana wëmienią. Të mdzesz snôżą kòruną w rãkach Pana, kòruną królewską w dłoni twégò Bòga. Nie mdą ò tobie ju wicyj mówile: „Òstawionô”, i ò twòji zemi ju nie rzeką „Pùstiniô”. Rëchlij ju cebie nazwią „Mòje w ni ùlubienié" a twòjã zemiã „Slëbnica”. Bò të jes sã ùwidza Panu i twòja zemia dostónie chłopa. Bò jakno młodzónk bierze slub z dzéwczëcã, tak twój Dobrodzéj weznie slub z tobą, i jak òblëbińc sã ceszi òblëbienicą, tak Bóg twój sã mdze tobie cesził.
To je słowò Bòżé.
PSALM RESPONSORIJNY
Ps 89 (88)
Refren: Jô bądã na wieczi sławił łasczi Pana.
„Jô zrobił ùgòdã z mòjim wëbrańcã, *
przësyg jem Dawidowi, mòjémù słëdze:
Ùtrwalã twòjëch nastãpników na wieczi *
i ùmòcniã twòjã ławelnicã na wszëtczé pòkòlenia”.
Refren.
Błogòsławiony je lud, co ùmieje sã ceszëc *
i chòdzy, ò Panie, w jasnoce Waszégò òbliczô.
Ny sã wiëdno ceszą Waszémù mionu, *
a Wasza sprawiedlëwòta jich wëwëższiwô.
Refren.
Òn mdze do Mie wòłôł: „Të jes mòjim Òjcã, *
mòjim Bògã, kamizną mòjégò zbawieniô”.
Na wieczi zachòwiã dlô niegò łaskã *
a mòja ùgòda z nim bądze trwałô.
Refren.
DRËDŻÉ CZËTANIÉ
Dz 13, 16-17. 22-25
Swiôdczenié swiãtégò Pawła ò Christusu.
Czëtanié z Dzejów Apòsztołów.
Czej Paweł przëbéł do Antiochëji Pizydijsczi, wstôł w bóżnicë, cziwnął rãką i zaczął prawic: „Słëchôjta, Izraelicë i wa, bògòbòjący! Bóg te izraelsczégò lëdu wëbrôł najëch òjców i wëwëższił lud w cëzënie w egipsczi zemi ë wëprowadzył gò z ni mòcnym remieniã.
A pòtemù pòwòłôł na jich króla Dawida, ò jaczim téż dôł swiôdczenié w słowach: Jô nalôz jem Dawida, sëna Jességò, człowieka pò mòji mëslë, jaczi we wszëtczim zjiscy mòjã wòlą. Z jegò rodu, wedle òbietnicë, Bóg wëprowadzył Izraelowi Jezësa Zbawicela. Przed Jegò przińdzenim Jan głosył chrzest nawróceniô całémù izraelsczémù lëdowi. A pòd kùńc swòjégò dzejaniô Jan mówił: Jô nie jem tim, za kògò wa mie môta. Pò mie przińdze Nen, jaczémù jô nie jem wôrtny rozrzeszëc zandalów na nogach”.
To je słowò Bòżé.
SPIÉW PRZED EWANIELËJĄ
Alleluja, alleluja, alleluja.
Witro bądze zgładzonô nieprawòta zemi
i Zbôwca swiata mdze panowôł nad nama.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANIELËJÔ
Pòchòdzënk Jezësa Christusa i zôpòwiésc Jegò narodzeniô.
EWANIELËJÔ DŁËGSZÔ Mt 1, 1-25
EWANIELËJÔ KROTSZÔ Mt 1, 18-25
+ Słowa Ewanielëji wedle swiãtégò Mateùsza.
Pòchòdzënk Jezësa Christusa, sëna Dawida, sëna Abrahama: Abraham béł òjcã Izaaka; Izaak òjcã Jakùba; Jakùb òjcã Judë ë jegò bracy; a Juda béł òjcã Faresa i Zarë, jaczich matką bëła Tamar. Fares béł òjcã Ezrona; Ezrón òjcã Arama; Aram òjcã Aminadaba; Aminadab òjcã Naassona; Nassón òjcã Salmóna; Salmón òjcã Booza, a matką bëła Rachab. Booz béł òjcã Òbéda, a matką bëła Rut. Òbéd béł òjcã Jességò, a Jessé òjcã króla Dawida.
Dawid béł òjcã Salomóna, a matką bëła dôwnô białka Ùriasza. Salomón béł òjcã Robòama; Robòam òjcã Abiasza; Abiôsz òjcã Asë; Asa òjcã Jozafata; Jozafat òjcã Jorama; Joram òjcã Òzëjasza; Òzëjôsz òjcã Joatama; Joatam òjcã Achaza; Achôz òjcã Ezechijasza; Ezechijôsz òjcã Manassesa; Manasses òjcã Amòsa; Amòs òjcã Jozëjasza; Jozëjôsz òjcã Jechóniasza ë jegò bracy za czasów babilońsczégò pòjmaniô.
Pò babilońsczim pòjmanim Jechóniôsz béł òjcã Salatiela; Salatiel òjcã Zorobabela; Zorobabel òjcã Abiuda; Abiud òjcã Eliakima; Eliakim òjcã Azora; Azór òjcã Sadoka; Sadok òjcã Achima; Achim òjcã Eliuda; Eliud òjcã Eleazara; Eleazór òjcã Mattana; Mattón òjcã Jakùba; Jakùb òjcã Józefa, chłopa Mariji, z jaczi sã narodzył Jezës, zwóny Christusã.
Tak tej w całoscë òd Abrahama do Dawida je sztërnôsce pòkòleniów; òd Dawida do babilońsczégò pòjmaniô téż sztërnôsce pòkòleniów; w kùńcu òd babilońsczégò pòjmaniô do Christusa, sztërnôsce pòkòleniów.
Pòczątk krotszi perikopë
Z narodzenim Jezësa Christusa bëło tak: Pò zdënkù Jegò Matczi Mariji z Józefã, nôprzód, nigle zamieszkelë razã, òna stała sã niesama za sprawą Swiãtégò Dëcha. Ji chłop, Józef, co béł prawim człowiekã i nie chcôł Ji wëstawic na sromòtã, zamiszlôł Jã krëjamkò òdesłac nazôd. Czej so to ùdbôł, tej hewòle Pańsczi aniół mù sã ùkôzôł w spikù ë rzekł: „Józefie, sënie Dawida, nie bój sã wzyc do se Mariji, twòji białczi, bò ze Swiãtégò Dëcha je to, co sã w Ni pòczãło. Pòrodzy Sëna, jaczémù dôsz miono Jezës. Bò Òn wëbawi swój lud òd jegò grzéchów”. A no wszëtkò sã stało, żebë bëło zjisconé Pańsczé słowò rzekłé przez proroka: Hewò Dzéwica pòcznie i ùrodzy Sëna, jaczémù nadadzą miono Emmanuel, no znaczi Bóg z nama. Czej Józef òdeckł, zrobił tak, jak mù przëkôzôł Pańsczi aniół; wzął swòjã Białkã do se, ale nie zbliżôł sã do Ni, jaż ùrodzëła Sëna swégò pierwòrodnégò, jaczémù dôł miono Jezës.
To je słowò Pańsczé.
Wierzã
Wszëtcë klëkają na słowa: I za sprawą Dëcha Swiãtégò przëjął cało...
Mòdlëtwa wiérnëch
MÒDLËTWA NAD DARAMA
Wszëtkòmògący Bòże, dôj nama z nową gòrlëwòtą złożëc òfiarã w wilëją Narodzeniô Pana, * jaczé stało sã pòczątkã naszégò òdkùpieniô. Przez Christusa, Pana najégò.
Prefacjô nr 3-5
W mòdlëtwach eucharisticznëch 1.-3. wspòmink krëjamnotë (wspòmnienié tajemnicë) dnia
ANTIFONA NA KÒMÓNIÃ
Iz 40, 5
Òbjawi sã chwała Pańskô * i wszëtcë lëdze ùzdrzą zbawienié, jaczé przëchòdzy òd najégò Bòga.
MÒDLËTWA PÒ KÒMÓNII
Panie, nasz Bòże, wspòmòżce naje sëłë przez no ùroczësté wspòminanié Narodzeniô Waszégò jedurnégò Sëna, * jaczégò Cało i Krew jesmë przëjãlë w Nôswiãtszim Sakrameńce. Przez Christusa, Pana najégò.
W dniu Narodzeniô Pana wszëtcë kapłanowie mògą celebrowac abò koncelebrowac trzë Msze, pòd tą zastrzegą, że mdą sã trzimelë przënôleżnégò czasu òdprôwianiô.
|
