|
Ref.
Swiat przed Tobą klãkł,
rozzybóné biją zwònë,
biją w swiata dôl.
Z głosã jich, lëdztwa idą gónë -
Tam w Betlejem môl.
|
Zrësził mù serca, dobëł dëszã,
rozłożył ù swòjich nóg.
Jezës naj môłi zesłôł cëszã -
Òn z dzecka Òjc, naj Bóg.
Z żłóbka swą rączką błogosławi
i roczi do se swiat,
chtëren mù w klãczkach ùpôdł całi
i z Niegò bierze chwat.
Cemże jes, Dzecã, swiata ùchnął
i wid jes rozpôlëł,
pògańsczé ògnie zewsząd zdmuchnął,
bùwrónë pòwalëł.
Wierni zôs klãklë pòdle żłóbka
ten z małégò Twój lud.
Rozzébòny jak zwònë lgnie zewsządka,
chòc w sercach bije trud.
Chwôłã dzys Tobie spiéwie w nocë,
zapôlô swiãty łãk.
Cëchy nijak leżisz w złoce
zôs swiat przed Tobą klãkł.
|
