HejtusDate: 08.07.2007
Section: Miejsca | Nazwa osady brzmiała w 1773 roku Heytuss, w 1789 Heitus, 1865 Heytus i od roku 1921 Hejtus.
Położony jest 1 km na zachód od Pomieczyna Królewskiego. Hejtus był prawie zawsze wybudowaniem do Sianowskiej Huty. Znajduje się w okolicy lesistej i piaszczystej, niedaleko traktu bitego lezeńsko - wejherowskiego. Takowych nowych osad dużo powstało w XVII i XVIII wieku na dawnych pustkowiach. Nowe lokacje występowały też na pograniczu lasów oraz w miejscu wyciętych borów i na nieużytkach. Są to osady małe o charakterze wysiółków. Kształtem zbliżone są do małych nieregularnych ulicówek lub bezplanowych skupień dostosowanych do topografii o samorzutnym rozplanowaniu. W dokumentach z 1773 roku jest mowa o tym, że pustkowie Heytuss opuścił zarządca Deynert i przekazane zostało ono Andrzejowi Cirockiemu.
W 1820 roku stały tu dwa królewskie gburstwa z 12 mieszkańcami. W 1885 roku było 8 domów z 75 mieszkańcami. Dzieci uczęszczały do szkoły w Pomieczynie Szlacheckim. W 1921 roku na Hejtusie stało 10 domów. Żyło w nich 36 mężczyzn i 33 kobiety. Wszyscy podali się jako katolicy narodowości polskiej. W 1927 roku także i ta osada przeszła z parafii sianowskiej do pomieczyńskiej. Hejtus liczył wówczas 60 dusz.
|
|