Nazwa Malborka w źródłach: Senctemarienburch 1276 Mergenburgk 1279 Marienburc 1310 Mariemburg 1321 Mergenborg 1346 Manrienburg 1386

na podst. Nazwy miast Pomorza Gdańskiego, red. H. Górnowicz i Z. Brocki, Ossolineum 1978, s. 214-215).

Napiszę to tylko raz, bo nie chce mi się wdawać w kolejne dyskusje nad fantazyjnymi pomysłami onomastycznymi Darka (jak to było przed rokiem przy okazji Czarnego i Debrzna).

1. To, że Darek woli używać niefunkcjonujących od kilkudziesięciu (a czasem i więcej) nazw niemieckich, to jego wolny wybór. Z punktu widzenia poprawności języka, jak i przekazu komunikacyjnego to jednak oczywisty błąd. Tak w języku polskim, kaszubskim i wszelkich innych o formie i rodzaju nazw terenowych przesadzają przede wszystkim ich użytkownicy. I abstrahując od ich genezy, choćby poprzez zwykły szacunek dla miejscowych ludzi, to przy formułowaniu nowych form nazewniczych, to właśnie ci ludzie są najwyższym autorytetem. Vide porażka odgórnie wprowadzanej (przez ponad pół wieku) formy "do Gniewa", czy (o wiele krócej forsowanej) "kościerzyńskie", które poległy z kretesem z oporem miejscowej ludności wolącej formy "do Gniewu" i "kościerskie"

2. W Państwie Zakonnym językiem urzędowym nie był żaden dialekt dolnoniemiecki, ale dialekty górnoniemieckie (w średniowieczu nie było żadnej normy językowej także dla niemieckiego, więc trudno mówić o plattdeutschu i hochdeutschu z dzisiejszym jego rozumieniu!).

Już kiedyś zwracałem Darkowi uwagę, że nawet jak nie chce sięgać do fachowej literatury, to niech się rozejrzy po funkcjonujących na terenie Polski nazwach pochodzenia niemieckiego. I wtedy może ilość miejscowości spolszczonych na -sztyn i -bork, i to w miejscach gdzie dolnoniemieckiego nikt, nigdy nie uświadczył, może go przekona, że te formy raczej wynikają z procesów po stronie języka polskiego, a nie podobieństwa do XIX -wiecznego plattdeutscha. Choć rzecz jasna nie oznacza to, że nie ma w poszczególnych przypadkach wkładu form dolnoniemieckich.

Nim zaczniesz wymyślać kolejne „poważne” teorie, to spójrz łaskawie do zbioru dokumentów z pierwszych wieków pisanej historii Pomorza Gdańskiego http://kpbc.umk.pl/dlibra/docmetadata?id=23431&dirids=1&ver_id= i sprawdź sobie pod nr 676 (strona na przeglądarce nr 630) w jakich okolicznościach pojawia się PIERWSZY niemieckojęzyczny dokument na naszych ziemiach. Wyjątkowym przypadkiem jest to rok 1309 i jest to umowa sprzedaży Pomorza Gdańskiego pomiędzy Margrabią Brandenburskim a Zakonem NMP.

Przy okazji zerknij sobie na pisownię tego dokumentu. Znajdziesz tam piękny zestaw cech, który możesz przypisać i plattowi, i hochdeutschowi (notabene nie jest pewne w jakiej kancelarii ta umowa został spisana, margrabiów, czy pruskiego mistrza krajowego).

Łacina była jednym z języków urzędowych na naszych ziemiach aż do 1772 roku. Co jednak ani trochę nie wyklucza tego, że obok niej funkcjonowały inne języki – od XIV w. niemiecki i od XVI polski. Mamy całą masę krzyżackich oficjalnych dokumentów (im później tym więcej) napisanych w języku niemieckim.

Spójrz na listę Staszka – każda XIV wieczna forma jest inaczej zapisana. Nazwa się zmieniała? Nie - to tylko mniej lub bardziej udane próby zapisania jej w sytuacji gdy nie było jakichkolwiek norm dotyczących pisanego języka niemieckiego (a i o ewentualnych problemach ze słuchem pisarza należy pamiętać). Jak pisarz usłyszał, tak zapisał zastanawiając się jednocześnie jak oddać niemieckie dźwięki łacińskimi literami.

I tak przy okazji jacyś to inni osadnicy zasiedlali podbitą w jednym czasie środkową Pomezanię, że w części, która po 1466 roku pozostała przy zakonie (czyli w fragmencie owych Prusach Górnym z okresu nowożytnego) mówiono dialektami górnoniemieckimi, zaś w części zachodniej w okolicach Malborka dolnoniemieckimi? Mennonici na Żuławach pojawili się dopiero w XVI w....

Co do wątku z zeszłego roku, to widać nic się nie nauczyłeś, dalej – najpierw wymyślasz sobie teorię, a dopiero gdy ktoś Ciebie zmusi zaczynasz szukać (w tamtym wypadku bez powodzenia) dowodów.

Jak ktoś nie wie jaki obszar zajmowała pruska "dzielnica" Pomezania, zajęta w XIII w. przez Krzyżaków i przez kolejne dziesięciolecia zasiedlana osadnikami z Niemiec (podpowiem leży na jej terenie nawet dzisiejszy Elbląg!), to niech lepiej przestanie obrażać innych.

Ciesze się, że nagle przyjąłeś pogląd, że w państwie zakonnym język niemiecki był jednak językiem urzędowym (w średniowiecznym rozumieniu tego słowa - t.j. tworzono w nim oficjalne dokumenty) - choć post wyżej za taką tezę mieszałeś mnie z błotem. Jednak jak widzę dalej bezrefleksyjnie powtarzasz swoją mantrę.

Nie masz najmniejszego dowodu na to, że XIV wieczni mieszkańcy okolic Malborka używali dolnoniemieckiej wersji nazwy tego miasta, ani, że takowa funkcjonowała w oficjalnym nazewnictwie samego Zakonu. Ergo nic, poza Twoimi osobistymi rozważaniami nie świadczy o tym, że Polacy (być może słowiańscy mieszkańcy tychże okolic Malborka - bo byli też tacy) właśnie od tej wersji mieli sobie urobić słowo - Malbork.

I jedna rzecz na koniec. Nasza dyskusja w zeszłym roku, skończyła się, gdy z braku argumentów zacząłeś snuć chamskie insynuacje. Mam twardą skórę, ale najmniejszej przyjemności nie sprawia mi rozmowa z kimś, kto zamiast argumentować tylko obraża. Naprawdę wycisz emocje i przestań wyzywać każdego, kto śmie myśleć inaczej niż Ty, bo w końcu ktoś nie zdzierży i zaapeluje do moderatora, że także w Internecie obowiązują zasady cywilizowanego państwa prawa, w którym godność osobista jest uważana za wartość chronioną i osoby ja łamiące podlegają sankcjom karnym. I to nie jest żadna groźba, ani pogróżka, tylko zwrócenie Twojej uwagi, że na 99% forów dawno by Ciebie zbanowano za taki chamski język.

1) Przepraszam, noszę co prawda okulary, ale nawet na zamieszczonej przez Ciebie mapce Malbork jak nic leży na obszarze Pomezanii. A ja tu nie piszę nawet o samym mieście, a o jego okolicach!

Żuławy to pojęcie geograficzne i m.in. ich fragment leży np. na terenie dzisiejszego Kociewia, a jeszcze inny zahacza o dzisiejszą Warmię. 1/3 Żuław to Żuławy Elbląskie (na wschód od Nogatu!), które w prawie w całości leżały na terenie rzeczonej Pomezanii (to prawie wynika z rozbieżności dotyczących wykreślania jej granic na północy).

Ależ bardzo chętnie się czegoś nowego dowiem. Poproszę o podanie jakiż to historyk zajmujący się dziejami miast hanzeatyckich pisał o dolnoniemieckiej nazwie Malborka i urobieniu od tejże wersji polskiej nazwy. No i rzecz jasna jak to argumentował. To będzie w końcu jakiś merytoryczny argument dla Twojej tezy.

W XIII i początkach XIV w. posługujących się praplattdeutschem osadników mamy dowodnie w Elblągu i Tczewie i najpewniej w Gdańsku. Choć nawet w takimż Tczewie, który założyli koloniści z Lubeki wśród miejskich elit w końcu XIV w. mamy także osobników także z "górnych Niemiec". Zważywszy na liczbę mieszczan (góra kilkadziesiąt rodzin) i zachowanych informacji (o ledwie kilku osobach) o proporcjach jednych do drugich nie jesteśmy w stanie nic powiedzieć! Ergo konia z rzędem kto autorytatywnie może stwierdzić, że w 1308 roku Tczewianie mówili na pewno dialektem dolnoniemieckim (choć jest duże prawdopodobieństwo, że tak było).

O języku osadników Krzyżackich obsadzających w drugiej połowie XIII w. i początkach w. XIV rzeczoną Pomezanię i Wielkie Żuławy też nic na 100% pewnego nie wiemy. Są nawet tacy co argumentują, że pierwsza fala tego osadnictwa była głównie słowiańska rodem z Ziemi Chełmińskiej.

Dlaczego mam tracić czas na zajmowanie się Twoim brakiem kultury? Chamstwo trzeba tępić, a nie nad nim deliberować. Nie będziesz trzymał emocji na wodzy, to poproszę o usunięcie obraźliwych sformułowań i przeprowadzenie przez administratora z Tobą rozmowy wychowawczej / dania Ci ostrzeżenia, czy nawet zbanowania, jak tam już osoba odpowiedzialna za tą sprawę uzna za stosowne.

Problem z Tobą nie polega na tym, że w czymś nie masz racji, tylko w tym, że wykazujesz wyjątkową niechęć do merytorycznego argumentowania tez, które wzbudzają wątpliwości. I często (jak w przypadku Hamersztyna), zamiast szukać na nie dowodów, (których istnienia nawet ja nie wykluczałem), to zaczynasz obrażać rozmówcę.

Cieszy mnie, że jednak się w tym wątku zreflektowałeś i przeredagowałeś idące ciut za daleko stwierdzenia. Naprawdę walenie kijem nie przekona nikogo do niczego.

Zwróć uwagę na podane przez Ciebie wersje gwarowe: gdzie tu dolnoniemieckość końcówki –bórk, de fakto całkowicie tożsamej w wymowie z górnoniemieckim burg?

Zbierając materiały do przewodnika po Żuławach i Dolnym Powiślu (Darku, wiem że dla Ciebie to nie jest Dolne Powiśle tylko Pomezania

także szukałem konkretnego miejsca, które kiedykolwiek miało by odnotowaną nazwę Alyem. Otóż nie znalazłem takiego.
Górnowicz logicznie uznał przed laty, że była to nazwa pewnego większego terenu, może odpowiednika słowiańskich opoli, tu konkretnie włości Prusa o imieniu/przezwisku Alyem, obejmujących tereny wokół Sztumu. W najstarszych tekstach dotyczących tegoż pojawia się właśnie nazwa Alyem oraz informacje o dwóch osadach: Stumo circa Postelin (czyli Sztum koło Postolina).

Powołujecie się wszyscy Państwo na słowniki Ramułta i Lorentza. Dla nazw pomorskich jest dobry "Deutsch- fremdsprachige Ortsnamenverzeichnis", Berlin 1931 i jakimś uzupełnieniem, choć nie najlepszym, dwutomowy S. Rosponda, Słownik nazw geograficznych Polski Zachodniej i Północnej, Wrocław-Warszawa 1951