Kategoria: Kùltura ë Kùńszt : Kultura i Sztuka  Mùzëja : Muzea |
 Muzeum Okręgowe im. Stanisława Staszica w Pile  |
Ostatnia aktualizacja linku: 29.7.2011 18:12 |
Opis:
ze strony:
Siedzibą muzeum jest obiekt pochodzący z poł. XIXw., formą architektoniczną nawiązujący do willowego budownictwa włoskiego. Budynek w latach 1934-1939 był siedzibą konsulatu polskiego reprezentującego interesy Polaków mieszkających w niemieckiej prowincji Marchia Graniczna Poznań - Prusy Zachodnie. Muzeum gromadzi obiekty z zakresu archeologii, etnografii, historii i sztuki. W zbiorach działu archeologicznego gromadzone są zabytki pozyskiwane zarówno drogą badań wykopaliskowych, jak i pochodzące z odkryć przypadkowych. Bardzo ciekawą grupą obiektów jest odkryty w Krzyżu Wielkopolskim bogaty zespół narzędzi z kości i poroża - pochodzą one z VIII tys. p.n.e. (mezolit). Unikalnym w polskim muzealnictwie jest zbiór zakonserwowanych drewnianych elementów konstrukcji grobli z połowy III tys. p.n.e. (neolit) - fragmentu przeprawy przez dolinę Noteci w Żuławce Małej, gm. Wyrzysk. Zaciosane słupy i deski dokumentują odległe w czasie techniki obróbki ciesielskiej. Ponadto w ostatnich latach zbiory archeologiczne wzbogaciły zabytki odkryte na największym cmentarzysku wczesnej epoki brązu na terenach ziem polskich - w Śmiardowie Krajeńskim, gm. Krajenka (pierwsza połowa II tys. p.n.e.), tzw. skarby siekierek brązowych i ozdób brązowych z Roska, gm. Wieleń oraz Skórki, gm. Krajenka (kultura łużycka, koniec epoki brązu - VIII w. p.n.e.), czy odzyskane wyposażenie wyrabowanego, bogato wyposażonego grobu z II w. n.e. (kultura wielbarska) z Lędyczka, gm. Okonek. Zbiory etnograficzne stanowią muzealia będące wytworami ludowej kultury materialnej miejscowych grup etnicznych. Na uwagę zasługują obiekty sztuki ludowej - kolekcja szopek, rzeźba, malarstwo, haft. Dział historyczny posiada obiekty związane z historia Piły i regionu, w tym, bogata kolekcję kart pocztowych z widokami dawnej Piły, judaika, pamiątki związane z działalnością Związku Polaków w Niemczech, powstaniem wielkopolskim, liczne militaria - umundurowanie i uzbrojenie wojska polskiego, odznaczenia i odznaki. W zbiorach działu sztuki znajdują się meble, obrazy, grafika a także wytwory europejskiej i polskiej sztuki użytkowej; a w szczególności kolekcja wyrobów Fabryki Fajansów Stanisława Mańczaka w Chodzieży.
(Stronę radzę otwierać przy ustawieniu tryb kodowania - "środkowoeuropejski", w celu uniknięcia "krzaczków")
|
| Odsłon: 1310 Oceny0.00 (0 głosów) |
| Kategoria: Kùltura ë Kùńszt : Kultura i Sztuka Mùzëja : Muzea |
| Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu |
Ostatnia aktualizacja linku: 31.7.2011 20:20 |
Opis:
ze strony:
Misją Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu jest ochrona materialnego i duchowego dziedzictwa kulturowego związanego z historią i tradycją Wojska Polskiego, ziemi kołobrzeskiej oraz województwa zachodniopomorskiego. Muzeum wypełnia ją poprzez gromadzenie, przechowywanie, konserwację i udostępnianie do celów badawczych i wystawienniczych dóbr kultury związanych z historią, etnografią, archeologią i sztuką regionu, tradycją wojskowości, organizując wystawy, popularyzując wiedzę, prowadząc badania naukowe i działania edukacyjne. Muzeum realizuje także projekty promocyjne i marketingowe zwiększające dostępność obiektu dla zwiedzających. W tym celu Muzeum współdziała z osobami fizycznymi, jednostkami samorządu terytorialnego, instytucjami, urzędami i firmami działającymi w regionie oraz uczestniczy w stowarzyszeniach muzealniczych i regionalnych.
|
| Odsłon: 286 Oceny0.00 (0 głosów) |
| Kategoria: Kùltura ë Kùńszt : Kultura i Sztuka Mùzëja : Muzea |
| Muzeum Regionalne w Człuchowie |
Ostatnia aktualizacja linku: 18.8.2011 22:31 |
Opis:
ze strony:
Początki muzealnictwa w Człuchowie sięgają 1911 roku. Wówczas na podstawie decyzji starosty człuchowskiego utworzono izbę muzealną, mieszczącą się w budynku władz starostwa (obecnie siedziba Urzędu Miejskiego w Człuchowie). Na cele ekspozycyjne przeznaczono 2 sale, w których prezentowano głównie zabytki archeologiczne ofiarowane przez miejscowych kolekcjonerów. Na bazie tych i późniejszych zbiorów w 1927 roku otwarte zostało Muzeum Regionalne w budynku władz starostwa. W 1933 roku siedziba muzeum została przeniesiona do szkoły przygotowującej uczniów do seminariów nauczycielskich (obecnie siedziba Urzędu Gminy w Człuchowie). Na cele muzealne przeznaczono 7 sal, w których eksponowano obiekty archeologiczne, makietę zamku wykonaną według rekonstrukcji C. Steinbrechta z 1920 roku, zabytki mieszczańskie i wiejskie, broń, obiekty fauny i flory regionalnej. Po II wojnie światowej zbiory człuchowskiego Heimatmuseum uległy zniszczeniu i rozproszeniu. W 1963 roku grupa miłośników regionu założyła Towarzystwo Miłośników Ziemi Człuchowskiej, którego jednym z głównych celów było zorganizowanie izby muzealnej, a następnie dążenie do powołania muzeum. Gromadzone dotychczas przez indywidualnych kolekcjonerów zabytki stały się podstawą do zorganizowania i otwarcia w 1964 roku izby muzealnej w jednym z pomieszczeń zamku pokrzyżackiego. Po wieloletnich staraniach 2 stycznia 1976 roku powołano Muzeum Regionalne z siedzibą w dworze miejskim (z 2 poł. XIX w., dawniej siedziba starostwa) przy al. Wojska Polskiego 3. W latach 1986-1990 zabytkowy dwór został poddany remontowi kapitalnemu. Budynek został podpiwniczony, zwiększyła się powierzchnia ekspozycyjna i magazynowa. Pierwsze ekspozycje w nowym obiekcie zostały udostępnione 24 czerwca 1993 roku. W latach 1993-1998 muzeum było włączone w struktury organizacyjne Miejskiego Ośrodka Kultury w Człuchowie. Od 1 stycznia 1999 roku na mocy uchwały Rady Miejskiej w Człuchowie Muzeum Regionalne jest samodzielną instytucją kultury finansowaną z budżetu Gminy Miejskiej w Człuchowie.
|
| Odsłon: 619 Oceny0.00 (0 głosów) |
| Kategoria: Kùltura ë Kùńszt : Kultura i Sztuka Mùzëja : Muzea |
| Muzeum Regionalne w Szczecinku |
Ostatnia aktualizacja linku: 23.8.2011 7:15 |
Opis:
ze strony:
Muzeum Regionalne w Szczecinku jest jednym z najstarszych na całym Pomorzu Zachodnim. Powstało bowiem już w 1914 roku i tylko niektóre muzea pomorskie mogą poszczycić się starszą metryką. Tradycje muzealne należałoby jednak przesunąć aż do roku 1866, kiedy to emerytowany major pruski F. W. Kasiski zorganizował ogromną - jak na tamte czasy - wystawę archeologiczną w szczecineckiej zbrojowni. Zgromadzone obiekty (ponad 700 szt.) pochodziły z wykopalisk Kasiskiego z lat latach 60. XIX stulecia prowadzonych na terenie powiatów człuchowskiego i szczecineckiego. Na organizację muzeum trzeba było jednak poczekać jeszcze pół wieku, a kolekcja zgromadzona przez F. W. Kasiskiego została tymczasem wywieziona do Berlina i dała początek tamtejszemu Muzeum Etnologicznemu. Uroczyste obchody 600-lecia Szczecinka w 1910 roku ożywiły zainteresowania historyczne. Opublikowano wiele ciekawych prac z zakresu historii miasta i regionu, m.in. tak wybitnych znawców przedmiotu jak K. Tümpel i E. Wille. Zwolennicy powołania muzeum zyskali możnego protektora w osobie burmistrza K. Sasse, który jesienią 1913 roku powołał Towarzystwo Muzealne. W skład Towarzystwa weszli znani obywatele miasta Szczecinka, m.in. wspomniani już K. Tümpel, E. Wille, landrat Ernst v. Hertzberg, oraz malarz Paul Stubbe i inni. Dzięki energicznej pracy Towarzystwa, a szczególnie E. Wille’go muzeum zostało zorganizowane już w czerwcu 1914 roku w wieży po kościele św. Mikołaja – w tej samej, w której i dziś mieści się jego ekspozycja. Normalną działalność placówki uniemożliwił jednak wybuch I wojny światowej. Powstałe muzeum miało dość skromną bazę lokalową, ale dzięki staraniom Georga Zehma w roku 1935 zostało przeniesione do zamku. Wojna okazała się dla muzeum prawdziwą katastrofą. Wprawdzie walki o miasto trwały zaledwie jeden dzień i nie uczyniły większych zniszczeń, to jednak gmach muzeum został zajęty przez wojska sowieckie. Żołnierze radzieccy bez skrupułów wyrzucili część kolekcji, a przede wszystkim obiekty archeologiczne, przez okno na zewnątrz budynku. Niektóre z tych zabytków została uratowana przez siostry Niepokalanki, z których s. Maria Krysta napisała pierwszą po wojnie broszurkę poświęconą historii Szczecinka. Pojedyncze obiekty uratowali też inni mieszkańcy miasta np. misę mosiężną wykonaną w Norymberdze ok. roku 1500, czy kafel piecowy, szczęśliwie zakupiony do zbiorów muzeum. Próby reaktywowania Muzeum w Szczecinku zaraz po wojnie podjęli się m.in. Aleksander Stafiński i ks. Anatol Sałaga. Zorganizowali oni Obywatelski Komitet Muzeum Szczecinka i Ziemi Szczecineckiej, który w lipcu 1947 r. przejął wieżę św. Mikołaja na tymczasową siedzibę muzeum. Jednakże trudności pierwszych lat powojennych sprawiły, że zawsze były rzeczy ważniejsze i muzeum musiało poczekać. Mimo to A. Stafiński gromadził zbiory, głównie archeologiczne do przyszłego muzeum. We wrześniu 1957 roku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Szczecinku powołało nowy Komitet Organizacyjny Muzeum, w którego skład weszli między innymi A. Stafiński, W. Ostrowski, J. Krawczyk, J. Macichowski i P. Gołek–Narzęcki. Organizację muzeum wspomogło też Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Szczecinku założone w 1957 roku. W czasie obchodów rocznicy zdobycia Szczecinka przez wojska sowieckie - 28 lutego 1958 r., uroczyście otwarto Muzeum Ziemi Szczecineckiej. Chwilowo miało się ono mieścić w pokościelnej wieży św. Mikołaja, ale w niedalekiej przyszłości miało zostać przeniesione go zamku – do czego niestety nigdy nie doszło.
|
| Odsłon: 859 Oceny0.00 (0 głosów) |
|
)daty (
