Cytat:
Drogi Michale, też uznaję zalety demokracji. Z tą różnicą że Ty - jak piszesz - od lat z utęsknieniem czekasz - a ja podjęłam kolejną próbę.

----------------
Ścinanie Kani na DVD
Kaszubski Socjalistyczny Portal Informacyjny

http://a2.mukor.net

Panie Macieju, zapytałem się tylko dlatego, że stwierdził Pan:
„Przykro mi, że z treścią tego listy niestety muszę w zupełności się zgodzić.”
Zgodził się więc Pan również z tym zdaniem Pani Kosmulskiej:
„odnoszę wrażenie iż próbuje się dokonać w Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskim powrotu do formuły organizacji tylko kaszubskiej.”
Dodam, że Autorka listu tę rzekomą tendencję uważa za negatywny objaw. Stąd powstało moje pytanie, co takiego złego może być w organizacji kaszubskiej. Wychodzi na to, że nic.
Dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam
Dariusz Szymikowski

----------------
Dariusz Szymikowski

Cytująć wypowiedź parę wątków wyżej postawionych, chodzi o to pytanie:
"I na koniec, dlaczego powstanie organizacji wyłącznie kaszubskiej miałoby być złym rozwiązaniem? Takie organizacje posiadają w Polsce choćby Niemcy, Żydzi, Litwini, Czesi, Ukraińcy i jakoś z tego powodu nie narzekają. Proszę to uzasadnić."


Trochę nie rozumiem, czemu miałbym uzasadniać, że szkodziłoby coś z czym się zgadzam. Nie mam nic przeciwko tworzeniu organizacji osób narodowości kaszubskiej. Sam dumny jestem z tego, że jestem Kaszubem, choć uważam się za osobę narodowości polskiej. Nic nie mam przeciwko deklaracjom narodowości kaszubskiej i tworzeniu przez osoby deklarujące taką narodowość we własnym przekonaniu organizacji podobnych do innych narodowości - mniejszości w Polsce - jak Niemcy, Żydzi, Litwini, Czesi, Ukraińcy.

ZK-P organizacją wyłącznie narodowości kaszubskiej czy też wyłącznie Kaszubów nie jest i nie powinna być, z jednoczesnym poszanowaniem osób takich jak pan von Piechowski, którzy taką narodowość deklarują i w mojej opinii pożyteczni dla Kaszub w swoich działaniach są.

Drodzy Państwo kwestia pomorskości Zrzeszenia w najogólniejszym zarysie jest dość banalna. Zrzeszenie tym bardziej będzie otwarte na pozakaszubską problematykę pomorską im więcej będzie aktywnych członków spoza Kaszub (tudzież aktywnie pozakaszubską problematyką pomorską się interesujących). Dziś proporcje te najlepiej oddaje skład Rady Naczelnej – na 61 członków są tylko dwie osoby reprezentujące oddziały niekaszubskie.

I teraz wystarczy wyobrazić sobie najprostszy model kreowania aktywności Zrzeszenia – jako sumy pomysłów i działań inspirowanych przez zrzeszeniowe „organy” i wynika nam jasno, że na trzydzieści potencjalnych pomysłów rodem z Kaszub mamy jeden z Kociewia. To sprawa czysto teoretyczna, nie mniej dla wszelakich dyskusji o ZKP fundamentalna. Bo kto miał okazję w uczestniczeniu w dyskusjach różnych ponadoddziałowych formalnych i nieformalnych gremiów Zrzeszenia (od „organów", przez komisje tematyczne Rady Naczelnej, przez różnego rodzaju dyskusje i konferencje), ten wie, że zdecydowana większość uczestników żyje swoimi, kaszubskimi problemami i poglądami.

Trudno sobie wyobrazić, od jakiegoś Kaszuby z Żukowa wymagać, by na jakiś kwestie patrzył jak Kociewiak, czy mieszkaniec Borów. Pomorskość takich spotkań i działań osiągnąć można, tylko i wyłącznie, poprzez udział w nich osób mających inny niż koledzy z Kaszub punkt widzenia, inne doświadczenia itp. itd. Ich pomorskość powinna się przede wszystkim objawiać włączaniem w inicjatywy i pomysły płynące z innych części Pomorza (tak jak moja pomorskość objawia się zainteresowaniem i działaniem w sprawach kaszubskich).

Tylko przy takim konstruktywnym ścieraniu się kaszubsko-kociewsko-krajeńsko-wielkomiejskich różnic, może kreować się faktyczną (a nie tylko deklaratywna) pomorska, tak tożsamość, jak i perspektywa. Znajomość perspektyw sąsiadów z innych subregionów oraz poczucie wspólnoty celów i działań, jest najlepszą drogą do pomorskości Kaszubów, Kociewiaków, Borowiaków...

Świetnie to wskazuje statut Zrzeszenia, gdzie jasno jest napisane, że każdy z członków organizacji (bez względu na jego kociewskość, kaszubskość czy inną ...ość) ma realizować jego cele. Wszystkie, a więc, tak samo dbanie o język kaszubski, jak i o pozostałe dialekty pomorskie itp. itd. Tak jak moim, jako członka ZKP, psim obowiązkiem jest działanie na rzecz języka kaszubskiego (co rzecz jasna nie jest moim osobistym priorytetem), tak psim obowiązkiem kolegów Kaszubów powinno być zajmowanie się np. stanem gwary kociewskiej.


Tak, jak pisałem powyżej przynajmniej od kwietnia 2007 roku, tak ja osobiście, jak i moi koledzy z Tczewa, czujemy, że dla naszych kociewskich spraw prezentowanych i dyskutowanych na Radzie Naczelnej, czy Zarządzie Głównym jest duże zrozumienie i zaangażowanie, znacząco większe niż to miało miejsce jeszcze w poprzedniej kadencji (choć rzecz jasna zawsze mogło by być większe).

Ale głos naszego oddziału to jedynie głos jednego z 30 aktywniejszych partów. Głos naszego przedstawiciela do RN, to głos jednego z 61 jej członków...

Clou problemu tkwi w tym, o czym napisałem na początku: dziś w Zrzeszeniu brakuje osób, członków i działaczy, którzy by kaszubskim kolegom pokazywali w codziennych kolejnych działaniach i dyskusjach (a nie tylko w programowych tekstach tego czy innego kongresu) punkt widzenia z innych części Pomorza.

I tu wkraczamy w zaklęty krąg, w który ZKP wpadło dobrą dekadę temu. Głos Andrzeja Grzyba nie jest w pełni reprezentatywny dla większości aktywnych działaczy kociewskich, którzy mogli by potencjalnie włączyć się w działalność naszej organizacji. Jest to głos wyważony i pełen zrozumienia (choć niekoniecznie akceptacji) dla kaszubskiego punktu widzenia – co bez wątpienia jest skutkiem niegdysiejszego aktywnego uczestnictwa pana senatora w pracach Zrzeszenia. Przeciętny, w miarę reprezentatywny głos, głosił by twardo, że na Pomorzu nie ma miejsca na żadne wspólne inicjatywy z Kaszubami, bo to zdrada kociewskości jest!

Wielokrotnie na tczewskim podwórku byliśmy obrażani za sam fakt, że działamy w jednej organizacji z Kaszubami. Notabene w mieście nasz oddział ma ciągle ksywę „Kaszubi” (acz na stanie mamy bodajże jednego, jedynego członka z korzeniami kaszubskimi, a przez ostatnie pięć lat, zorganizowaliśmy (dokładniej pomogliśmy zorganizować) jedną, jedyną imprezę poświęconą Kaszubom.

Dlatego jeżeli ktoś chce naprawdę wspierać nasze działania w odbudowie „pomorskiego” skrzydła Zrzeszenia, to powinien nie tyle przekonywać osoby, które faktycznie na pierwszym miejscu stawiają Kaszuby, co:

1. Pomóc w aktywizacji struktur ZKP poza Kaszubami i przyciąganiu do niego członków chcących zajmować się nie kaszubskimi, lub ogolnopomorskimi działaniami.

2. Dążyć do jak najpełniejszego reprezentowania pozakaszubskich struktur ZKP we władzach. Nic tak skutecznie nie zatrzyma jakichś kaszubskocentrycznych sformułowań tego, czy innego przednika, niż cięta riposta jego zastępcy, tudzież całego zarządu.

3. Działać na rzecz rzeczywistego, sprawiedliwego i pełnego zrozumienia, przedstawiania obecnych priorytetów (zwłaszcza językowych) społeczności kaszubskiej na całym Pomorzu.

4. Unikać kreowania sztucznych podziałów (a niestety tego rodzaju działaniem były choćby rzeczone publikacje w „Dzienniku Bałtyckim”, tudzież opisana powyżej skandaliczna i manipulacyjna relacja z promocji „Tek Kociewskich” w Starogardzie [do wszystkich osób urażonych tak ostrym sformułowaniem – dysponujemy pełnym nagraniem i rzecz jest w 100% sprawdzalna].

5. Kreować działania obejmujące swoim zasięgiem całe Pomorze.

I najtrudniejsze:

6. Budować pozytywne relacje partnerskie i współpracę z lokalnymi organizacjami regionalnymi spoza Kaszub.

Więc jak chcemy rzeczywiście dyskutować o tym problemie, a nie tylko płakać nad tym, że się źle dzieje, to powinniśmy skupić się właśnie na tych węzłowych kwestiach.

Pozdrawiam

Michał

Ps. Co do poglądów Lecha Bądkowskiego, to przypomnę o czym onegdaj mówiłem w Toruniu. Proszę się nie koncentrować tylko na jego pismach z lat czterdziestych, lub conajwyżej sześćdziesiątych. Jeszcze na początku lat osiemdziesiątych m.in. na łamach „Pomeranii” prezentował on dość zmodyfikowaną wizję regionalizmu pomorskiego oraz „Wielkiego Pomorza” gdzie w pełni uwzględniał zmiany jakie zaszły po 1945 r. M.in. była tam też oferta dla „antków” i „wilniuków”!

Nie jestem w stanie zrozumieć argumentu, że skoro Lech Bądkowski przyznał się do porażki w budowaniu Wielkiego Pomorza to trzeba zrezygnować z tego projektu.
Po pierwsze, to były inne czasy kiedy to Pomorze było podzielone na wiele słabych, centralnie kierowanych województw, władza nie sprzyjała realizacji projektu a ruchy regionalne były tłumione.
Po drugie, po 1989 mamy władze demokratyczne, które mimo tego wszystkiego złego co można na nie powiedzieć to nie robią takich przeszkód jak komuniści.
Po trzecie, jesteśmy w UE, która z różnych przyczyn wspiera ruchy regionalne i regionalizm sam w sobie. Można się spierać co do genezy tej postawy, ale czemu jej nie wykorzystać do swoich celów (mam na myśli cele pomorskie, na pewno nie jednostkowe).
Po czwarte, mamy województwa-regiony, co prawda jest ich nadal trochę za dużo, ale są one mocniejsze i samodzielniejsze niż wcześniej. Można rozumieć brak satysfakcji z granic, ale to nie upoważnia to zaniechania prób och przekraczania we własnych celach.

Niezrozumiałe jest to całe zamieszanie wokół listu p. Sławiny Kosmulskiej. Wskazała jedynie na tendencje, która jest obecna i dobrze widoczna z zewnątrz. Piszę to jako obserwator. Ktoś wcześniej wspomniał o cudownej cesze demokracji jaką jest możliwość działania i stworzenia własnej organizacji pomorskiej. Zgoda, ale dlaczego w takim razie ZKP mimo twierdzeń, że jest również pomorski nie robi nic w kierunku wykorzystania swojego potencjału, który jest chociażby w nazwie. Pod pewnymi warunkami strach o kaszubskość Kaszub jest nieuzasadniony. Jeśli ktoś się nie zamyka na innych i nie próbuje ich odstraszyć to nie ma się czego bać. Niestety tak to wszystko jest skonstruowane, że akcja pociąga za sobą reakcję. Jeśli Kaszubi będą zamykać się na innych to oczywiście będą zamknięci, ale od zewnątrz. Nic to nie da. Nikt nie każe rezygnować ze swojej tożsamości w imię dialogu z innymi mieszkańcami Pomorza.

A propos mieszkańców Pomorza to przykro jest czytać, że prawa do decydowania o tym regionie mają tylko Kaszubi i ewentualnie Borowiacy (którzy niekoniecznie są Borowiakami tylko Kaszubami) no i ewentualnie Kociewiacy. Pomorze jest ten zamieszkane przez ludzi, którzy przybyli tu z różnych rejonów Polski, także z Wilna. Nie można o nich zapominać, ponieważ tutaj się osiedlili i tutaj urodziły się ich dzieci. Nie można o tym zapomnieć, szczególnie teraz kiedy budzi się świadomość Nowych Pomorzan. To nie jest ruch odgórny tylko czysto oddolny. Młodzi zyskują świadomość swojej przynależności do tego regionu, tutaj mają swoje miejsce w świecie, do którego chcą wracać. Okres PRLu przyniósł wielkie przeniesienia ludności, wszyscy zostali wymieszani. Władze ZKP powinny przyjąć to do wiadomości i dopuścić do działania w ramach organizacji również tych ludzi. Daje to wielką szanse dla samego ZKP i idei Lecha Bądkowskiego (Wielkie Pomorze). Tygiel kulturowy jaki powstał nie jest zjawiskiem nadchodzącym tylko jest już czymś co się dzieje i zmienia ten region. Można wykorzystać nową krew do większych celów. Nie mam zamiaru tu nawoływać do pozbawienia Kaszubów ich przewodniej roli w ZKP, Nowi Pomorzanie powinni być świadomi roli (co za tym idzie uszanować ją) rdzennej ludności, która jest tu od wieków i powinni połączyć swoje siły.

Co do działań społeczno-gospodarczych ZKP. To z całym szacunkiem, nawet jeśli one są na papierze to tego nie widać w terenie. Specyfika tych działań nie polega na słowach, ale na czynach, z których powinno się rozliczać. Przykro patrzeć jak nawet stocznie upadają i nic z tym nie można zrobić.

Na końcu chciałbym podziękować p. Sławinie Kosmulskiej za ten list. Mam nadzieję, że nie jest napisany tylko po to, żeby bronić redaktor Pomeranii. W zasadzie to jestem pewien, ponieważ córka Lecha Bądkowskiego, człowieka, który zawsze swoimi zamysłami obejmował szerszy kontekst, nie mogła napisać takiego listu w obronie tylko jednej osoby.

Mam nadzieję, że coś się ruszy i mimo braku bata nad sobą (Polacy zawsze lepiej działali jako opozycja do mocniejszych) zmieni się coś w regionie na lepsze i znacznie szybciej, wykorzystując cały potencjał tak zasłużonej organizacji.

----------------
Pomorze jest jedno, niepodzielne, ciągnie się od Strzałowa po Elbląg, od Bałtyku po Drwęcę , Wisłę, Noteć, Wartę, Odrę i Zaodrze- oraz stanowi całość etniczną, historyczną, gospodarczą i administracyjną.

Witóm

@ Dark Czôpiewsczi
Cytat:
Në, tak prosto tegò nie piszesz, le bãdze doch ùtczëwim ë przëznôj, że doch to sugerëjesz ("...co do tzw. "Kociewia"..", "...tzw. "Kociewiacy" ...", "..."tzw. Kociewie"...").
Z tima prôwdama to téż mòże bëc wszelejakò Dark.
Dlô mie n.p. dzywné je pisanié ò Słowińcach, le tuwò móm zwëczajno z lëdzama z ti òbeńdë gôdóné ë dlô tich je to nieznóné słowò, òni gôdają ò tim, że tam żëlë Kaszëbi.
Jeżlë równak Kòcéwiôcë są ti dbë, że nie są Kaszëbama to mają do tegò prawò, a jô to achtëjã.

@Darek Szymikowski

Cytat:
Co zresztą powtarza parę razy w tej rozmowie do znudzenia jak mantrę. Tu akurat Pan Grzyb jest konsekwentny i zdania nie zmienił chyba od lat; nie można jednak mówić o akceptacji ustawy regulującej status prawny języka kaszubskiego, a co za tym idzie i samych Kaszubów. Czy przy takim spojrzeniu na bogactwo kulturowe Pomorza możemy jeszcze mówić o idei pomorskiej? Rozmowa z Panem Grzybem zawiera sporo negatywnego ładunku, który niestety dzieli, a nie łączy mieszkańców Pomorza.
Niestety opublikowana w DzB rozmowa jest pokłosiem opublikowanego w tym wątku listu otwartego. Obawiam się, że może być jeszcze gorzej.
"Kwestia kaszubska" nie jest nowa i wciąż powraca. Odnoszę wrażenie, że zniknie dopiero wtedy gdy ślad po nas zaniknie,a pozostaną po naszej kulturze jedynie muzea.

Pozdrawiam serdecznie

Marek Kwidziński

----------------
Ò mòwa starków nad twój zwãk
nick lepszégò nicht ni mô!
Jô lubiã ce, móm ò ce lãk,
ce stracëc strach mie zjimô.

Jan Trepczik

Cytat:

Przepraszam, już doprecyzowuję - chodziło mi o marginalizację społeczną, moralną, brak zainteresowania i wpływu na aktualne problemy Kaszubów, świadome uciekanie od kontaktu z masami.

Absolutnie nie miałam na myśli marginalizacji w biegu o hurtowe trzepanie kasy z publicznej kiesy pod pretekstem rozwoju Kaszub! W tym ta organizacja ma laur zaiste platynowy!

----------------
Ścinanie Kani na DVD
Kaszubski Socjalistyczny Portal Informacyjny

http://a2.mukor.net

Cieszy mnie fakt, że „Dziennik Bałtycki”, już któryś dzień z rzędu (dzisiaj był bowiem kolejny odcinek) poświęca swe łamy na problematykę kaszubską (ściślej: ruchu kaszubskiego, czy kaszubsko-pomorskiego). Wolałbym jednak, aby również inne aspekty tego ruchu były obecne na łamach tej gazety (i to codziennie), a nie tylko ciągle o tym samym. Może jednak te artykuły znamionują nowe podejście gazety do spraw kaszubskich i teraz zawsze (codziennie!) będzie można przeczytać jakiś artykuł bądź ciekawą rozmowę na tematy kaszubskie
A tak na marginesie dzisiejszej rozmowy z Andrzejem Grzybem, który został określony jako „działacz kaszubski”, można się dowiedzieć od owego działacza, że „kilka lat temu gwara kaszubska uznana została za język”, co spowodowało, że „pozostali mieszkańcy województwa mogą czuć się gorszymi synami i córkami tej ziemi, a tak być nie powinno!” Znowu więc ci paskudni Kaszubi dzielą mieszkańców Pomorza! Aby była u nas równość powinni zapewne teraz poprosić Sejm, aby znowelizował ustawę i wyrzucił z niej język kaszubski! Takie są chyba konsekwencje tych myśli. Ponadto Pan Grzyb apeluje: „Odpowiedzialność nakazuje, żeby nie dopuszczać do podobnych wpadek”. Pan Grzyb zapomniał jednak, że pozostali mieszkańcy Pomorza są w bardziej uprzywilejowanej sytuacji językowej (i nie tylko tej), bo język polski, którym się posługują jako ojczystym, ma nieco inną pozycję prawną niż kaszubski. Na wszelki wypadek rozmówca dodaje jednak, że jest „zwolennikiem różnorodności”.
Wracając do „DzB”, to najpierw proponowałbym, aby „DzB” zaczął od swojego podwórka i przestał wyłączać Trójmiasto z obszaru Kaszub. A tak na marginesie w dzisiejszym dodatku „Trójmiasto” jest „ciekawy” opis pod zdjęciem przedstawiającym gdyński pomnik (?) – parę starszych Kaszubów na ławeczce, mówiący o tym, że owa para patrzy na kamienicę, której właściciel „przed wojną w Ameryce dorobił się majątku, a potem wrócił do kraju i mimo bogactwa żył nadal jak Kaszub”. Ciekawe, na czym ma polegać ta forma życia zwana „jak Kaszub”?

PS. Moje pytanie skierowane swego czasu do Pana Macieja Narlocha jest nadal aktualne!

Dariusz Szymikowski

----------------
Dariusz Szymikowski

Witam,
co do wypowiedzi pana prezesa Jabłońskiego, takie same w tonie słyszałem 18 lutego br. w Warszawie. Skoro wypowiada je jako prezes Zrzeszenia, skąd osoby postronne - nie mówiąc już o osobach zasłużonych w ruchu pomorskim jak pani Sławin Kosmulska - mają wiedzieć, że jest to li tylko prywatna opinia prezesa inna od jego opinii jako organu ZK-P?



Wracając do innego wątku - do kolegi do Remusa. "Zachwyciła" mnie ta wypowiedź, chciałbym Pana uprzejmie prosić o podanie namiarów do owych setek działaczy ZK-P aktywnych także na Kociewiu, Krajnie, w Borach.
W zasadzie wystarczy mi tylko 50, wymienionych z imienia i nazwiska, czy mógłbym prosić również o jakieś dane kontaktowe?

A na poważnie, można dyskutować, wymieniać się argumentami, ale to jak i o czym pisze kolega "Remus" dyskusją już nie jest.

Co do pani redaktor "Pomeranii", podoba mi się to pismo, lubię panią redaktor prywatnie bardzo, co nie przeszkadza mi darzyć sympatią wielu innych osób, które z nią się nie zgadzają. Próba odwołania pani redaktor, która bardzo mi się nie podoba, nie wiąże się ze sprawą bezpośrednio, tj. listem pani Kosmulskiej, jest wątkiem pobocznym w dyskusji i z jej meritum się nie wiąże.

Abstrahując od aktualnej, szczegółowej wiedzy na temat Zrzeszenia pani Sławiny Kosmulskiej, to jednak sugerowałbym koledze Remusowi nadrobienie braków w wiedzy na temat jej biografii i związków z ZKP. Bo są one o wiele większe niż tylko geny po ojcu.

I tak w czasach dawnych, gdy prezesowała „Pomoranii” (jak wspominał Stanisław Pestka – ówczesny prezes ZKP – twardo szła wtedy swoją ścieżka nie bojąc się wchodzić w dyskusje z ówczesnym szefostwem Zrzeszenia), jak i obecnych, gdzie jej osobiste zaangażowanie wielokrotnie ułatwiało organizacje wielu zrzeszeniowych imprez, zazwyczaj związanych z jej Ojcem. lub jego dziedzictwem.

Dlatego cum grano salis kolego Remus, cum grano salis…