a mie sã jesz dzysô przëbôcziłë:
"Të zmùrchlałi pòmùrchlu" abò "Të parchawnikù przegrzeszony"
(pisownie nie jem gwësny)

jesz jedno - "Czekôj le, bratkù!" chòc lepi mdze "Dożdżë le, bratkù!"

Ù Sëchtë dosc czãsto pòjawiô sã fòrmô:
"Chamroce przeklãti, co jeden chamrot jes!" abò "Chcywcë chcëwi!" ë wiele cekawich rzëczi. Jak mdã miół wicy czasu to przejrzã co móm :)

A jesz jedno - czej młodszi do starszégò, co gôdôł to ten jemù - "Sedz sztël smôrkùlu!"


Prawie taczich mòżnabë wiele nalézc, a mie równak szło ò taczé, co dzysô sã ùżiwô..

>>Lorbas ( z dolnoniemieckiego dialektu Gdańska, u Grassa występuje, u nas miało podwójne znaczenie, rownież w męskiej anatomii)

Może i to słowo przedostało się do kaszubskiego za pośrednictwem dolnoniemieckiego, ale nie jest to słowo germańskie, a staropruskie

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)

Mój prastark jak béł nerwës, téj òn wierã gôdôł:

"Do szwernóta!!!", "Niech ce szwernót!!!"

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)

Mòji kòlédzë jesz gadale na jednégò "dzëk" jakno nen tuńc, co téż miało znaczëc szalińc, dzëkùs. Zastanawióm sã, czë "szajba" to je pòlaszëzna, bò jem nichdë nie ùczëł tégò słowa òd Pòlocha, a òd mòji ómë jo.

----------------
Bëcë Kaszëbą òznôczô bëcë Słowianinã.

Skądka je "szajba" to nie móm anungù.. ale mòżna rzec że to je sparłãczoné z tim co ù mie sã gôdô jesz - "szajba lus!" ë to bëło ë je dosc mòcné, sziderczé zawòłanié.

Mòji kòlédzë jesz gadale na jednégò "dzëk" jakno nen tuńc, co téż miało znaczëc szalińc, dzëkùs. Zastanawióm sã, czë "szajba" to je pòlaszëzna, bò jem nichdë nie ùczëł tégò słowa òd Pòlocha, a òd mòji ómë jo.

----------------
Bëcë Kaszëbą òznôczô bëcë Słowianinã.

To mie przebôcziło pôrã téż :)
ù mie sã nie gôdô - "matizernoga" blós "matizerdwanoga" :) równak to samò doch :)
No a jak "Mariczné Bùksë!" tej wërażenia:
"Ni ma sraniégò pò gardinach!" ;)
i jesz "Ala weter" - pisownie nie jem ani përznã gwësny.

Në i z tich drëdżich jesz je:
- Të to jes richtich kùńda! (ù mie gôdô sã kłinda...)

Chto wié, mòże jesz co sã przebôczi. Tej pisac :)

Dobry wieczór,

ależ my Kaszubi potrafimy przeklinać! :)

Matizernoga!
Mariczëné Buksë!
Ala diôble jo!
A niech cë!
Niech to diôble wezna!
i bardziej południowe Paraluch!

A ja jako małe dziecko bywa maly Kaszëba w zalezności od zachowania nazywany:

- Szalinc (od nazwy wiatru)
- Ôlenspiegl ( z dolnoniemieckiego Eulenspiegel)
- Krôsnik (moze od Krosniãt?)
- Òbarchnialc (od Òbarchniëc, czyli oszaleć)
- Lorbas ( z dolnoniemieckiego dialektu Gdańska, u Grassa występuje, u nas miało podwójne znaczenie, rownież w męskiej anatomii)
- Rojber ( od rojbrowac, czyli być niegrzecznym, z niemieckiego Räuber)
- Czëdélc ( od czëdli, czyli glupi)
- Bojs ( pojęcia nie mam skąd to określenie, zawsze mnie to zastanwiało, ale szeroko używane też w znaczeniu "syn, chłopak"
- Pùrtk ( od diabełka kaszubskiego)
- Zgnilc ( od zgnili, czyli leniwy)
- Blaue Vogel ( z niemieckiego)
- Swintùch (jak ktoś chodził czôrni ë ùswiniony, czyli brudny)


no to tyle przykładow z życia codziennego, które wpadły mi naprędce do głowy. Znacie jeszcze jakies?
Pozdrowienia

----------------
Viva la Kaxubia......

Droga Pani Bogumiło,
oczywiście jestem za wszelkimi dyskusjami akademickimi a im bardziej sa one teoretyczne tym lepiej ćwiczą nasze szare komórki. W tym jednak wypadku jest to zwyczajne zapożyczenie z niemieckiego, gdzie richtig to wiadomo, że musi być richtig. Pamiętam jednak określenie z okolic Sulęczyna, że "ktoś to ein vogel" lub po prostu "ma vogla" co mniej więcej oznaczało, że jest niespełna rozumu. Lecz to chyba jedyne takie zwroty, jakie znam z Kaszub.

Drogi Panie Profesorze, pamiętam ze swoich lat studenckich przeróżne takie "akademickie" dyskusje, im bardziej były teoretyczne, tym lepiej - tym bardziej nas cieszyły :)