Według mnie Kaszubą może być każdy, kto chce być Kaszubą. Nie widzę żadnych przeszkód, byle ten Kaszuba nie działał na niekorzyść Kaszub i innych Kaszubów. Niech bycie Kaszubą (mówienie o tym wprost i przez to wykorzystywanie tego) do czegoś jednak zobowiązuje - nie tylko do płacenia składek w stowarzyszeniach, czy do paradowania z transparentami, ale do zdrowego myślenia o przyszłości i świetności naszego regionu. amen.

Zależy co uznamy za kaszubskość. Jeżeli chodzi o narodowość, to Kaszubami są potomkowie Kaszubów. Jeśli idzie o tożsamość, to każdy może czuć się Kaszubą, każdy może się nim nazywać, o ile nie psuje tzw. "dobrego imienia" Kaszuby. Przyjedzie na Kaszuby Chińczyk, Fin, Taj, Kanadyjczyk, Zimbabwejczyk i powie, że chce być Kaszubą, ja powiem: bądź, byle dobrym. I tak, należy wybiegać myślami w przód.

----------------
Bëcë Kaszëbą òznôczô bëcë Słowianinã.

Ale kto to jest "potomek Kaszubów"? Syn rodzica, który się uważa za Kaszubę? Nie wszystkie kaszubskie rody są związane z Pomorzem od VI w., niektóre przybyły tu 200 lat temu, 100 lat... i też uważają się za kaszubskie, żyją "po kaszubsku". Dawni Prusowie np. uznawali za swoich 3. pokolenie trwające na ich ziemiach. Ciekaw jestem waszego zdania, co jest ważniejsze: więzy krwi czy więzy jednej ziemi i historii? Rodowity, który ma w najwyższej obojętności kaszubskość i sprawę Pomorza, czy urodzony na Pomorzu, lecz bez pomorskich przodków, który "wrósł" w Pomorze, kulturę i historię i dlań jest gotów działać?

Cytat:

Dawni Prusowie np. uznawali za swoich 3. pokolenie trwające na ich ziemiach

Ciekawostka, skąd masz takie informacje. Czyżby jakieś pruskie zapisy albo kodeksy? Nie sądzę...

Żyjemy w XXI wieku i więzy krwi lub ziemi mają coraz mniejsze znaczenie. Najistotniejsza jest świadomość, dobrowolny wybór wolnego człowieka. Na Śląsku funkcjonuje pojęcie Krojcoka [czowjek, kery je půł-hanysym a půł-gorolym]. Na Kaszubach nikt nie dzieli włosa na czworo i nie zastanawia się, jaką narodowość miało nasienie lub jajeczko. Ważny jest konkretny człowiek i wybrana przez niego tożsamość.
Dlatego próbując przyjąć jakąś definicję KASZUBÓW, zaproponowałbym taki zapis: przedstawiciele słowiańskiego narodu zamieszkujący głównie obszar Pomorza, posługujący się językiem polskim lub kaszubskim, w większości wyznania katolickiego. Są potomkami dawnych Pomorzan lub osadników, którzy osiedliwszy się na Pomorzu, przyjęli lokalną tradycję kulturową. Mają świadomość swojej odrębności kulturowej i etnicznej względem ościennych narodów i grup etnicznych (przede wszystkim polskiej i niemieckiej).

Kwestie oddania i gotowości działania bym pominął. Bo czy każdy Kaszuba musi być działaczem, aktywistą, męczennikiem za kaszubską sprawę? Chyba nie. Nieważne, skąd przychodzisz, ważne, że chcesz iść z nami w tę samą stronę. Wiem, że to pachnie na kilometr synkretyzmem - ale taka jest nasza, nieco dziś zapomniana, pomorska/kaszubska tradycja. Przez wieki byliśmy otwarci na to, co nowego trafiało do nas z Niemcami, Polakami, Holendrami czy Szwedami. To, co było wartościowe, jest dziś trwałym elementem naszej kultury.

To też nawiązuje do wielokulturowości Prus: w XV wieku zatwierdzono Articuli iurati, które mówiły również o tym, że indygenat pruski, czyli obywatelstwo, otrzymują osoby, które od 3 pokoleń zamieszkują pruskie ziemie. Indygenat taki był potrzebny do piastowania wyższych urzędów. A więc posiadali je nie tylko Prusowie (pamiętajmy, że język pruski wymarł dopiero w XVII wieku!), ale Prusacy, Warmiacy itd. oraz inni przybysze, których los związał z Prusami na dłużej.

Pòzdrówk :)