Szkalinga

Na szlubnégò bialka rikô
– Cebie w bani rozëm znikô
Diôchle, pùrtkù przegrzeszony!
Jes të w glowie pòmilony
Taczi knôpel, taczi zmiarti
A jak swinia zôs ùżarti!
Jes të chlopie òbarchniali?
Pòdpùchniãté òczka calé
Knéra na czerwiono swiécy
Z gãbë piwã cebie lecy
Mùsysz të to gówno chlac
Lepi w gãbã wòdã lac!
Bie sã legni le flot w wërë!
A nie glãdrôj mie ju terë.
Jô cã dóm të mackù chlechac
Bdzesz òd dzysô mie ju slëchac!

Nó to chlop do bialczi rzecze:
– Wez mie prażnicã ùpieczë
A nie trzôskùj mie nad banią
Bò móm dosc twòją litanią…

Tak gôdając, pôdl na wërë
Ë do dzysô jesz trzézwieje

Wejle, kaszëbsczi Andrzej Waligórski

Dzéwczã a bòcón

Dzéwczã swiérgòli redosnie
Hura! Maj je! Lato ju jidze
Ju trôwa je wszëtkô skòszonô
Kòpë sana stoją na wédze

Bòcón krążi nad ląką
Na dzéwczã dzywno spòzérô
Ta z beńlã w sanie sã krëje
Le slôdk ji gòli wëzérô

Kòpa sã rëszô sromòtnie
Cëż ti tam robią rozblecë?
Klekòt wcyg lôtô nad ląką
Òn je doch w swòji robòce

Dzewiãc miesący minãlo
Bòcón ju wrôcô z Egiptë
Ë smieje sã, że na Kaszëbach
Zôs czëc je rikanié w kòlibce.

Spiéwka ò…

Slôdk mie jak nen kòzel blekôl
Czej jem w las z bùksama nëkôl
Dzëwé zwiérza jaż zglëpielë
Jak mą bladą rzëc ùzdrzelë
Midzë chójczi jô bél wlazli
Tam jem jeża miôl nalazlé
Le jô ò nim sã dowiedzôl
Czedë jem ju na nim sedzôl…

Żôl je mie negò jéża, czedë półrzëtczi z dwùch strón sztôłt jegò zmierza...
Rzeczë ùtczëwie, dôj „kawã na ławã”- nie taką të do nie miôł sprawã...?
Stalatë temù, za Wiôldżim Mùrã, Chińczicë nalezlë akùpąkturã...

Baszka

Ti co kąséczk dëtka mają
Na Kaszëbach w bialkã grają,
Na gra Baszka sã nazywô,
Chto je mądri, nen dobiwô.

Stôri placą debeltowò,
Chòcë grają wiedno z glową.
Ti mlodi tak zôs nie tracą,
Czedë sztrôfã stôrim placą.

A wa czôrce! Zólo dól!
Kôrta z trzôskã pãcô w stól.
Placëc dëtczi drësze mòji,
Mùszã dzysô was wëdojic!

Kòle cëchi nót bëc sztël,
Niech le jaczisz kòntrã dô
Wama glupé mëszlë chòdzą
Stôré damë was pògòdzą!

To ce jidze! Zôs je bòk!
Dimã ju zakrëti zdrok.
Zôs ne damë razã są,
Terô jô wieselé dóm.

Kòntra, nazôd, a jesz rôz!
Cëż të brace w rãkù môsz?
Kôrta w kólkò jidze chùtkò,
Doch do rena je ju krótkò.

Wiérzt nen bądze jinstruòwac
jakùż belno wëstãpòwac

Na zôczątk na binã wlézc
Zdrok pùbliczi mãżno zniésc
Piers do przódku wësztramòwac
Slôdk do wslôdë wëpòmpòwac
Sëti brzëch do bëna wcëgnąc
Òkã do slëchińców mrëgnąc
Piôrdnąc, chrząknąc, gãbą mlasnąc
Rãką klepnąc, szpérą trzasnąc
Plëca lëftã nafùlowac
A te snôżo recëtowac

Gwës nie wszëtczim to je w szmak
Le to dali mùszi tak:

Z gąbczi wòlno pùszczac slowa
Kòl przecynków przëstónkòwac
Dze zôs zadania niezrozmialé
Te òpùszczac a jic dali
Jak je trzéba, flot pònëkac
Dze je kropka sztót pòczekac
Pają machnąc jak je nót
Dze wòniąco zrobic smród

Tej pòslëchac jak klepają
A sztrausama w ce szmërgają
Na kùńc bùszno z binë zlézc
Ë òprzestac sã ju trzisc…

Wiôlgô chòrosc

Chòc ce bierze
Wiôlgô knéra
W knérze sznëra
Gôrdzel pôli
Jak chòlera
Plëca dëmią
Ùszë szëmią
W gãbie piana
Jak smiotana
Harcklekòten*
Kòpfszmerc pòtem
Rajzefiber
Jidze riben
Bialka rikô
Rojma strzikô
Blós sã legnąc
Szpérë w zarkù
Le wëcëgnąc

Të sã nie jiszcze – to nic!
To je blós môléńczi wic!
Samò wlazlo, samò wéńdze
Żódnô pyla tëch chòrobów
Sã tak chùtkò nie pòzbãdze
Bò nôlepszim je tu lékã:
„Lepi w lëft piôrd je wëpùszczëc
Jak talara dac w aptékã!”

*tak sã jakòsz zdarzëlo, że wszelczé chòroscë
dostelë më w spôdkù òd Niemców

Latosé lato

Zybny wiater z nordë dmie
A na sztrądze babë dwie
Sedzą w piôskù ë rikają
Że zôs z lata nick nie mają
Nié do wòdë zëmny wlézc
Nié pò sztrądze w szpacér jic
Nié òpalëc bladëch gąbków
Nié wëwietrzëc czôrnëch ząbków
Taczé jiwrë latos mają
Co nad mòrzé przëjéżdżają

(dali wë!)

Taczi jem dbë, że wiém co to za dwie
Białczi na sztrądze sã naléze
Sromòta z Biédą mają na miona
A wicy ò nich sã mòżesz dokònac: http://www.zk-p.pl/xoops/modules/newbb/viewtopic.php?viewmode=thread&topic_id=88&forum=1&post_id=560#560