Wiôldżi Pòst, 18 gromnicznika 2005 A. D.

To bëła ju drëgô Droga Krziżewô pò kaszëbskù, òdprôwiónô na bùtnowich stacjach w Sjunowie. No nôbòżéństwò, mòżna bë smiało rzec – misterium, wchôdô w tradicjô sjunowsczigò Sanktuarium. To je znaczącé dlô pòbòżnégò lëdu kaszëbsczigò, bë tczã do Matczi Bòsczi bëła sparłączonô z kùltã Chrystusa. Kaszëbi rozmiszlëlë nad mãką Jezusową i towarza jima w nym Matka. W nym môlu je wërazno widzëc, że kùlt do Matczi Bòsczi nie zmiésziwô tczë do Jezësa, ale do Niegò prowadzy. To je baro wôżny, bò tak pò prôwdze bëc mùszi.
Kòle piąty pò pôłnim dôł sã czëc dzyrzczi zwãk zwònu, chtëren rôcził lëdztwò do rozmiszlaniô mãczi Jezusowi. Wiele z nych, co czële nën zwãk, stele sã ùsłëszny wòłaniô sjunowsczich zwònów. Przëszłë rzmë lëdztwa, bë òd tonu Matczi jic szlachama Ji Sëna. Pò snôżim wprowadzenim ksãdza Jażdżewsczigò w tematikã pasijną rzma pielgrzimów sczierowa swòje kroczi kù bùtnowim stacjom. Tej sej dôł sã widzëc farwny wid zniczów, chtëren wdôrzôł ò przemijalnoce, ò nôdzeji na to, że pò cerpienim i smierce przińdze chwała.
Spiéw chùru „Chòranka” z Banina wprowôdzôł nas w tematikã pòsobnych stacjów. Më tam nie przeszlë, żebë jic swòjima szlachama, ale drogą Jezësową. Mòdlëtewny klimat pòmôgôł nama wdôrzac so, jak cãżkò je zjiscëwac wòlã Bòga Òjca w naji wanodze pò zemi. No rozmiszlanié bëło sparłączony z mòdlëtwą ò chùtką beatyfikacjô swiãtégò Kaszëbë – biskùpa Konstantina Dominika, chtëren w swòjim żëcim w prosti spòsób, ale heroiczno zjicywôł ną Bòską wòlã.
Cësz nama jësz felëje, w żëcim? Dëcht nick, bò Bóg łaskama najé òbdôrziwô, dôwô mòc do zjiscywaniô Jegò wòle, dôwô nama przikłôd swiãtosce w òsobie Słëdżi Bòżégò biskùpa Konstantina Dominika. Cësz nama jësz felëje? Najé dobry wòle. Dëtków? Téż! Bò w dzyséjszich czasach kùpiwô sã za nie chléb, òbleczënk. Ale swiãtosce nicht z lëdzy nie kùpi. Zrobił to za nas Jezës ùsłëszny wòle Òjca. A zapłacył no swòją Nôswiãtszą Krëwią. Nama fëlëje pòkòre i wiérnosce Ewanielëjé.
Na Droga Krziżewô rozwidnia najé bëna i pòkôza, że sygnie leno sczyniëwac wòlã Bòską, a wszëtkò jiné mdze nama dodóné. Bóg nama zeswie bòkadné łasczi, jiwerno, jak nën biôlëchny sniég, chtërën prawie padôł, żebë ùtacëc brunosc zemi i czôrnosc szasëjé.

----------------

Je téż publikacjô na www.franciszkanie.pl na nën temat. Wicy:
http://www.franciszkanie.pl/news.php?id=3717&tp=newsy

----------------