Witam

Jestem w potrzebie. Moje 17-letnie dziecko potrzebuje na jutro wiersz o tematyce patriotycznej. Może udałoby się zaproponować wiersz naszego kaszubskiego pisarza ale napisany po polsku.

----------------
Słôwk Klas




http://www.rekreacjanakaszubach.bo.pl/

Polecam wiersze Stefana Bieszka ("Sonety kaszubskie", Gdańsk 1986). Część z nich jest po polsku, ale mówią o umiłowaniu kaszubskiej ziemi (bo chyba o taki patriotyzm chodzi).

Dariusz Szymikowski

----------------
Dariusz Szymikowski

Kaszuby

„Pomorze!” „Morze!” Dla mojej obczyzny
Melodia ukojenia i osłody.
O lasy! Złoto pól! Spokój zagrody…
Jak błogą dłonią koją moje blizny!

I takem pełen tej waszej urody,
Jezior rozłogi, rzeki ciemne, żyzne,
Wy duszy naszej ciche podobizny,
Łagodne, dobre me ojczyste wody –

Iż ledwo wzrok na ziemię zawrę cudzą,
Jeziornym swoim okiem już kraina
Spogląda na mnie: cudne, ach, Kaszuby!

I dźwięki się błękitnej pieśni budzą,
Pieśni miłości, którą tylko syna
Usłyszy serce oraz matki lubej.
(S. Bieszk, Sonety kaszubskie, Gdańsk 1986, s. 5).

Sonet ten był opublikowany na łamach „Zrzeszë Kaszëbsczi”, nr 1 z 1935 r.). Bieszk wtedy znajdował się (nie z własnej woli) daleko od ojczystej ziemi , na obczyźnie. Ten sonet to wyraz miłości do ukochanych Kaszub.

----------------
Dariusz Szymikowski

Witam

Moim faworytem jest wiersz A. Majkowskiego
Pozdrawiam

Marek
_________________________

Pomorzanie

Ludu mój pomorski, niemy, wykuwany
Jak pomnik przeddziejowy z skandynawskich głazów,
Piorunami dziejowymi burzy poorany,
Pasożytem mchem szary, schronisko dla płazów!

Ja bym cię chciał rozwalić jak strzał z chmury parnej
I z twoich gruzów wieczną zbudować świątynię,
I czoło wieży wynieść ku gwieździe polarnej,
A w murach zakląć chorał, który wiecznie płynie.

Ty jesteś moich marzeń uroczystą wiosną,
A mojej troski ciężkiej nie przespaną nocą,
Tyś jest zwątpieniem moim, mojej wiary mocą.

A ty jako grobowiec sterczysz starodawny,
Pod którym zagrzebany śpi bohater sławny,
A płazy cię zwiedzają, gdy mchy szare rosną.

[1911]

----------------
Ò mòwa starków nad twój zwãk
nick lepszégò nicht ni mô!
Jô lubiã ce, móm ò ce lãk,
ce stracëc strach mie zjimô.

Jan Trepczik

A ja się trzymam Bieszka i proponuję wiersz poświęcony królowej naszych rzek. Ten sonet też powstał na obczyźnie (publikacja: „Zrzeszë Kaszëbskô”, nr 2 z 1935 oraz S. Bieszk, Sonety kaszubskie, Gdańsk 1986).

Radunia

Dawno mnie mściwy los uwiódł daleko
Od stron ojczystych: - duchem jeszcze stoję
U brzegów twych, patrząc w głębiny twoje,
Najmilsza ty i najsmutniejsza rzeko!

Twój bieg i życie nasze, jak sióstr dwoje:
W uroczych górach młodość swą przewleka.
Dojrzałe wody obce jarzmo czeka.
Chłonąc ich nurt w betonów grzmiących znoje.

Radunio nasza, najbardziej rodzima!
Dolina twa, jak lud twój, urodziwa,
Kaszubska dusza, jak twój prąd, burzliwa!

O! Taka mnie za tobą żałość ima,
Iż chciałbym lec, znużony, u swej rzeki,
I usnąć już przy gwarze twym – na wieki.

----------------
Dariusz Szymikowski

He, he - ja się nie chciałem przerzucać wierszami Darek. Podałem zwyczajnie ten, który lubię, nie negując twojej (teraz już twoich) propozycji.
A tak by trochę towarzystwo rozwselić, to proponuję wyjątek z wiersza, który można by też nazwać patriotycznym
Resztę prosze doczytać (a może i dopowiedzieć sobie ) samemu.

----
Pewien szczur goły, lecz bardzo wesoły,
Co śpiewał, choć żywot pusty,
Dostał się wreszcie do pewnej stodoły,
Gdzie stałą beczka kapusty.

W tej beczce żyło żab coś z pół kopy,
A kiedy na polowanie,
Szczur sobie wyszedł pomiędzy snopy.
Usłyszał takie rechtanie:

- Chodź do nas szczurze, w beczkę kapusty!
Tu cisza i kwaśna cnota,
W pół roku będziesz gruby i tłusty
I bać się nie będziesz kota

[...]
[1912]

I znowu A. Majkowski

----------------
Ò mòwa starków nad twój zwãk
nick lepszégò nicht ni mô!
Jô lubiã ce, móm ò ce lãk,
ce stracëc strach mie zjimô.

Jan Trepczik

Wcale mi nie chodzi(ło) o „przerzucanie się” wierszami. Chciałem podać więcej propozycji, aby było z czego wybierać, a wiersze Bieszka bardzo cenię. Aby poszerzyć zakres tego wyboru proponuję jeszcze jeden jego wiersz, tym razem o kaszubskim Wawelu (S. Bieszk, Sonety kaszubskie, Gdańsk 1986). Swoją drogą należałoby opracować antologię o tej tematyce (nie tylko jednak w języku polskim, większość wierszy poświęcona naszej ojczyźnie jest bowiem po kaszubsku).

Oliwa
(Aleksandrowi Labudzie)

Pusty Kaszubów gród, dumna Oliwa.
Ciemny nasz Gral! – Kędy jego rycerze?
Zaklęty Wawel i królewskie leże,
Gdzie oko ni ręka nie dotrze chciwa.

O Czarny Książę, zbrojny w dwa koncerze!
Czemu płomieniem wzrok twój mnie przeszywa,
Iż odtąd dusza moja drży wstydliwa
I spłonąć w świętej sprawy chce ofierze?

Ach! Czyliż znowu, Wielki Świętopełku,
Oliwa twa zabrzmi od sławy zgiełku?
Kiedy zaszumi ludna – w twojej mowie?

Ach, czemu w cudzym kraju śpią twe prochy,
Co Niemce nie posiedli ni Polochy,
Ani niegodni twoi my synowie…

----------------
Dariusz Szymikowski

Dziękuję Panowie za pomoc. To jest właśnie wspaniałe, że można tutaj liczyć na innych. Posiadam w domu poezję kaszubską ale uważałem dotychczas, że największą wartością należy darzyć utwory pisane w rodzimym języku i tylko takie gromadzę.

----------------
Słôwk Klas




http://www.rekreacjanakaszubach.bo.pl/