Witaj Miłko, dzięki za ważny głos

Nie ma co sobie panować, to ja jestem tym Michałem (w okularach), który Ciebie zachęcał do „Pomoranii”. Jam tym grzesznikiem, który przed erupcją kaszubszczyzny w wersji konfrontacyjnej, na spotkaniu Klubowym Ciebie nie uchronił.

Niejako od końca zaczynając. Sedno tkwi w tym, że Artur Jabłoński jest prezesem Zrzeszenia już ponad pięć lat i pozostało mu już półtora roku tego prezesowania, bo statut na więcej nie pozwala. Dlatego o ile dwa lata temu byliśmy pełni obaw, czy czasem hasło „Zrzeszenie Kaszubskie” nie będzie hasłem przewodnim na drugą kadencję jego prezesowania, to od dobrego roku mamy pewność. Nic z tych rzeczy. To hasło nie zyskało nawet najmniejszego poparcia w naszej organizacji. Jak mówiliśmy niedawno w Starogardzie, w dyskusji z tamtejszymi działaczami kociewskimi, dziś ciągle klimat w Zrzeszeniu jest taki, że jak już by nawet nie było żadnego oddziału spoza Kaszub, a samo Zrzeszenie niczym innym niż Kaszubami się zajmowało, to każdy wniosek by wymazać z nazwy i statutu człon „Pomorskie” spotka się z burzą krytyki zrzeszeniowych arcykaszubskich decydentów. Ot, tradycja pomorskości trzyma się nieźle bez względu na aktualne działania i priorytety.

Natomiast, co do dalekiej przyszłości pojęcia bladego nie mam. Zawsze może zdarzyć się tak, że demokratyczna większość członków za lat 15, czy 20 lat zmieni jednak kurs. Nie sądzę by to było jednak super wielkie zagrożenie, bo trzeba zdawać sobie sprawę z tego, czym punktowali na owej programowej Radzie Naczelnej ideę Zrzeszenia tylko kaszubskiego Jan Kulas i Krzysztof Korda. W dniu w którym ktoś, nawet super demokratycznie, przekształci Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie w Zrzeszenie Kaszubskie, członkowie naszej organizacji, którym bliska jest idea pomorska przejmą po prostu stary szyld, życząc szczęścia pozostałym na kaszubskiej drodze życia.

Gdyby dziś istniała choćby najmniejsza możliwość ograniczenia działań Zrzeszenia tylko do spraw kaszubskich, to w ostatnich pięciu latach by tego już dokonano. A z całej puli potencjalnych, nawet najbardziej nieprawdopodobnych kandydatów na nowego prezesa w 2010 roku, nie widzę osoby, która by mogła mieć tu bardziej zdecydowane poglądy niż Artur Jabłoński. Jak on tego nie dokonał, jego następca, czy nawet następcy będą mieli marne szanse.

Natomiast możemy sobie tylko życzyć, by był choć w połowie, tak otwarty na niekaszubskie pomysły jak obecny prezes. Ironia tej sytuacji polega na tym, że o ile pod względem osobistych poglądów Artur Jabłoński rysuje nam się jako kaszubocentryk, dla niektórych może nawet niechętny pomorskości, to pod względem działań i zaangażowania prezes Artur Jabłoński zrobił dla zaktywizowania Zrzeszenia poza Kaszubami naprawdę dużo.

Natomiast po dzisiejszej lekturze „Dziennika Bałtyckiego”, i Twoim poście, muszę to napisać wprost. Dla pomorskości Zrzeszenia nie są największym zagrożeniem wcale Ci, którzy głośno i jawnie mówią: dla nas najważniejsze są Kaszuby. Najgorszą robotę robią Ci, którzy odstręczają osoby spoza Kaszub od działalności w Zrzeszeniu, czy „Pomoranii”. Daleko nie szukając. Dlaczego jak zainteresowałaś się „Pomoranią”, część moich kaszubskich kolegów i koleżanek, wręcz demonstracyjnie okazywało, że jest to klub tylko dla Kaszubów? A to, był już okres znaczącej poprawy do czasów, gdy swoja klubową drogę zaczynał Krzyś Korda. Ano miedzy innymi dlatego, gdy w trzy kociewskie szable wzmocnione silną grupą kaszubską rozciągaliśmy zainteresowanie ówczesnej „Pomoranii” na całe Pomorze, to kolejni jej prezesi i członkowie zarządu, byli nie tylko w rozmowach prywatnych, ale nawet z trybuny Zjazdu Jubileuszowego w 2006 roku krytykowani że tolerują działalność antykaszubską, że gubią kaszubskiego ducha.

A krytyka ta nie wychodziła z kręgu narodowców kaszubskich, czy zwolenników Zrzeszenia Kaszubskiego,. Nikt inny, jak obecna obrończyni pomorskości, redaktor naczelna naszego miesięcznika, wręcz nakazywała ówczesnym prezesom, by z Klubu wywalić Kociewiaków, w tym mnie osobiście. Za to, że ciągamy Pomorańców po jakimś Kociewiu, ściągamy do checzy ludzi, którzy nie znają kaszubskich piosenek…

Dziś Kociewiacy ze Zrzeszenia, osoby którym zależy na jego pomorskości, obserwując batalię jaka wybuchła wokół redaktor Joć i rzekomego sporu o pomorskość „Pomeranii”, która zaowocowała wnioskiem o jej odwołanie nucić sobie mogą: „Od przyjaciół Boże strzeż. Z wrogami sobie poradzę”…

Podkreślić musze, że gdy kwestia pomorskości naprawdę była podnoszona, to nikt nie pozostawał obojętny. Gdy w grudniu 2006 roku, prezes faktycznie sugerował skupienie się tylko na Kaszubach, nie zabrakło wtedy ostrych głosów sprzeciwu z samej organizacji. Oddział w Tczewie wystosował oficjalne stanowisko sprzeciwu. Głos polemiczny na łamach mediów zabierali także przedstawiciele oddziałów z Trójmiasta i Pruszcza Gdańskiego. Na owej wspomnianej wcześniej Radzie Naczelnej pomysł ten krytykowali też przedstawiciele oddziałów z Nordy i Gochów. Na nawet bliski prezesowi, szef partu banińskiego, choć delikatnie, to był jednak przeciw. Suma summarum sam prezes na zakończenie stwierdził – przekonaliście mnie Państwo.

Po tej sprawie jeszcze parę razy prywatne opinie Artura Jabłońskiego, budziły moją, ale też wielu kolegów, dezaprobatę. Była kwestia partii regionalnej, ocena początków Zrzeszenia… Jednak od 2007 roku nic mi nie wiadomo, by Artur Jabłoński wypowiadał jakiekolwiek publiczne opinie, gdzie wracał by znów do dyskusji, czy Zrzeszenie powinno być tylko kaszubskie. To natomiast, że głosi, że dla niego najważniejsza jest kaszubszczyzna, w niczym mi nie przeszkadza. Źle by było, jak by było inaczej. Skoro potrafi wziąć do Zarządu Głównego, osoby, które publicznie były krytykowane, za brak kaszubskiego ducha, to źle to pomorskości Zrzeszenia chyba jakoś nie robi?


Natomiast osobną kwestią jest sprawa odnowy idei pomorskiej. Tu należy podziękować Twojej Mamie, bo może jej list pomoże by samo Zrzeszenie podjęło się niezbędnej refleksji. Bo przy wszystkich zarzutach o koncentrowaniu się ZKP tylko na kaszubskości trzeba jednak pamiętać, że dziś nikt poza ta organizacją nie jest nią zainteresowany. Jakie jest stanowisko nie należących do ZKP regionalistów spoza Kaszub, mogliśmy dziś przeczytać w „Dzienniku Bałtyckim”…

Myślę, że warto, niejako równolegle z dyskusja o kolejnym Kongresie Kaszubskim podjąć dyskusję o pomorskości Zrzeszenia. Według mnie jednak nie powinna ona wypływać z poglądu, że kaszubizm tak się szerzy i ratuj pomorskość kto tylko może, lecz z poglądu, że po wielu latach coś w Zrzeszeniu zaczyna się dobrego dziać i warto to podtrzymać i zintensyfikować.

Pozdrawiam bardzo serdecznie

Michał Kargul