>>z samym Słupskiem i rzeką Słupią nie jest to takie jednoznaczne. Pamiętam że ks. Grucza, którego o proniemieckie sympatie trudno posądzać, nie mówił nigdy inaczej jak Sztólp albo Sztólpa (rzeka Słupia). Zresztą, do dziś taką formę usłyszeć można w okolicach Sulęczyna czy Gowidlina.

Tutaj myślę, że mamy do czynienia ze zjawiskiem zwanym chyba w językoznawstwie jako "pożyczka zwrotna". Słowo "Stôłpa" (pl: "Słupia", w wersji bylackiej "Stolpa") przedostało się do dolnoniemieckiego jako "Stolpe" [czyt: Sztolpe] . Następnie z dolnoniemieckiego w rejonach granicy językowej kaszubsko-dolnoniemieckiej powróciło, ale już w nieco zmienionym brzmieniu.

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)