Mój Drogi, prowincjonalizm nie jest dla mnie powodem do wstydu. Tak jestem prowincjuszem i to świadomym! Czy mój prowincjonalizm jest zapyziały mogę dyskutować. Światowość, szczególnie na miarę Warszawki jakoś mnie nie pociąga.
Na genetyce się nie znam. Ciągnące się od kilkunastu miesięcy dysputy o Z, L, R i numerologii są dla mnie nieprzejrzyste i, wybacz, równie warte jak opowieści p. Zofii P. na temat kosmicznego pochodzenia kamiennych kręgów w Węsiorach i Odrach. Znacznie więcej wiem z zapisów etnograficznych - szczególnie pomorskich legend, które są przede wszystkim legendami znad Bałtyku i prędzej można w nich odnaleźć wątki zbieżne z wierzeniami Finów niż słowian z Podkarpacia.
Uśmiałem się setnie czytając o "niewierności Jagielle", bo albo użyłeś bardzo krótkiego skrótu myślowego, albo na historii znasz się jak ja na genetyce. Co ważne - nie zgodzę się Bz Twoją konkluzją, iż budowanie własnej niezależności jest jednoznaczne z politycznym separatyzmem. My Kaszubi dyskutujemy w swoim gronie czy jesteśmy oddzielnym narodem. Są tacy, co są o tym przekonani i tacy, którzy uważają ów pomysł za zupełnie niedorzeczny. Nie zmienia to faktu, iż Piastowie pozostają obcą bajką, tak jak dla Szwedów polskie odgałęzienie Wazów.