Jeśli jesteśmy już przy prezentowaniu sobie ulubionej twórczości kaszubskich pisarzy to ja Panu dedykuję wiersz A. Labudy napisany w polskim (przedwojennym) więzieniu, w którym „siedział” za działalność kaszubską.

W celë 17.

Szterë le scane widzã wkół,
Pòlecã, prëczã, stółk ë stół.
Sóm le jem, a jednak nas dwùch.
Jô wiãzeń - i wòlny mój duch..
Sedzã na prëczë - w krôtë zdrzã
I mëszlã so dëcht, co le chcã;
I mëszlã so: Pòlôszë wa -
Wa téż tak pòd Mòskôlã mia!
Car wama kôzôł w sôdzach gnic,
Le ni mógł wama ducha wzic.
Wiéta dobrze, dze car dzys je,
Nie wiémë nicht - co nas jesz żdże...

„Zrzesz Kaszëbskô” nr 1 z 1935 r.
„Òdroda” nr 2 z 2005 r.

----------------
Wilem