Nasuwa się jedno rozwiązanie - podobnie jak w polszczyźnie do dziś to funkcjonuje - mamy jeden zapis, lecz różną wymowę.
Świadczą o tym choćby dialekt warszawski (ubezdźwięczniający) i krakowsko-poznański (udźwięczniający).
Czy tak też nie powinno być u nas? Każdy kto weźmie gazetę z felietonem czy artykułem po kaszubsku, bądź po prostu trafi na inny tekst pò kaszëbskù, to będzie potrafił to przeczytać według swego akcentu i we właściwym dla swojego dialektu sposobie - np. na północy widzieli by zapis 'ł' lecz czytaliby 'l', podobnie przecież rzecz się miała kiedyś w języku teatralnym - również 'ł' odczytywano jako charakterystyczne 'l'. Wersja oficjalna musi być jedna. Wersja do wymowy - zależna od rejonu. Poza tym dodam tylko tyle, że dziś niewielu mówi już iście tym samym dialektem, jaki obowiązywał na danym rejonie za Lorenza.
Główne różnice są od razu zauważalne:
- północne 'l'
- południowe zakończenia '-em' (ã) np. z Bòdżem (z Bògã) czy zdrabnianie wyrazów (pùjkôj ë wëzkôj pitkù dlô twòjégò mùlëczka) [choć najciekawszą formową o jakiej słyszałem z tych rejonów, to wypowiedź dwóch pitów - "spierdalińkaj!"]
- środkowe tendencje do skracania wyrazów (najbardziej lubię moje odwieczne problemy z okolic Strzepcza... nie 'pòlterabend' a 'pòrtabent' - bo przecież tak lżej się wymawia ;) )

Ale nie róbmy z tego wielkiego problemu ;) "Kto kaszëbsczi jãzëk znaje..." ;) tym bardziej dogada się ze swoimi, czy to z północy, południa, środka, zachodu..... ;)

Jesz rôz - zôpis je nót żebë béł jeden, ôrt czëtaniégò - to ju każdô parafiô mô swój ;)