Po raz pierwszy światło zabłysło na niej 15 listopada 1822r. Okrągła, lekko zwężająca się ku górze, zbudowana była z polnych kamieni i częściowo z cegły (co stanowi dolną, kamienną część obecnej latarni), a na zewnątrz otynkowana i pomalowana na biało. Wyżej wznosiła się czerwonobrązowa cześć stalowa zakończona zieloną latarnią z kopulastym dachem. Na źródło światła wieży, której wysokość wynosiła 21.3 m. składało się 75 lamp Arganda o białym kolorze i 225o horyzontu. W 1866r. zainstalowano aparat Fresnela, który zużywał 45,05 grama oleju rzepakowego w ciągu godziny, a w 1877r. olej zastąpiono naftą. W 1910 r. wieżę podwyższono o 5 m i zainstalowano światło elektryczne przerywane. W 1978r. podwyższono więżę o dodatkowe 7.9 m. Było to konieczne, ponieważ buki rosnące w rezerwacie zaczynały przysłaniać światło.