Cytat:

Z tego co wiem to wtedy się skompromitowałeś.

Twierdziłeś bowiem, że:

1. W powiecie człuchowskim nie używano powszechnie dolnoniemieckiego; okazało się to nieprawdą
2. Twierdziłeś, że nazwa "Debrzno" w odniesieniu do Frydlądu jest autentyczna; okazało się to nieprawdą
3. Twierdziłeś, że polska nazwa "Hamersztyn" wywodzi się nie z dolnoniemieckiego "Hamersteen", tylko z górnoniemieckiego "Hammerstein"; to także okazało się nieprawdą.

Jedynym twierdzeniem, w którym miałeś rację, a ja się myliłem bylo to, że nazwa "Czarne" jest starsza od nazwy "Hamersztyn" i że jest nazwą autentyczną i wówczas przyznałem Ci rację.

Cytat:

Wszystkie używane przeze mnie nazwy są autentyczne i historycznie uzasadnione.

Co do przymiotnika "kościerski"; oczywiście poprawnym sformułowaniem jest nazwa "kościerski" wywodząca się z kaszubskiego przymiotnika "kòscerzczi". Jedną z cech kaszubszczyzny jest skracanie przymiotników urabianych od nazw miejscowości; stąd mamy przymiotnik "Czôpiewsczi", a nie "Czôpiewicczi"

Cytat:

W państwie zakonnym jak w każdym przyzwoitym państwie średniowiecznej Europy łacińskiej pierwszym językiem urzędowym była łacina. To w tym języku spisano statut Zakonu Rycerskiego Najświętszej Maryi Panny przy Szpitalu Niemieckim w Jerozolimie ("krzyżackiego"), a następnie przetłumaczono go na trzy inne języki: górnoniemiecki, dolnoniemiecki i francuski. Najwięcej rycerzy zakonnych wywodziło się ze środkowych i południowych Niemiec gdzie mówiono różnymi odmianami górnoniemieckiego, mniej było rycerzy-zakonników z północnych Niemiec gdzie mówiono różnymi wariantami dolnoniemieckiego, jeszcze mniej z obszarów francuskojęzycznych (aczkolwiek często leżących w obrębie Świętego Cesarstwa Rzymskiego i Krolestwa Niemiec). To, że dokumenty najczęściej były w górnoniemieckim było tego wypadkową. Natomiast sprowadzana ludność chłopska i mieszczańska wywodziła się najczęściej z północnych Niemiec, jedynie na obszarze Prus Górnych i Ziemi chełmińskiej powstały enklawy górnoniemieckie.

Cytat:

Pisałem o tym w odpowiedzi na post S. Gepperta.

W średniowieczu różnice pomiędzy górno- a dolnoniemieckim były już zauważalne, choć oczywiście mniejsze niż obecnie; stąd niektóre zapisy dolnoniemieckie mogą zawierać pewne cechy przypisywane obecnie górnoniemieckiemu i odwrotnie o ile są to cechy bardziej archaiczne.

Oczywiście po reformacji Lutra i w trakcie powolnego upadku Hanzy nastąpiło umocnienie górnoniemieckiego już jako oficjalnego języka urzędowego; zaś dolnoniemiecki mimo jego zasadniczej odrębności i różnorodności był spychany w rolę "dialektu". Sytuację próbował ratować Bugenhagen (Dr Pomeranus), który przetłumaczył Biblię na dolnoniemiecki. Jednak te wysiłki okazały się daremne. Jednakże zachodni wariant dolnoniemieckiego używany w Niderlandach stał się językiem urzędowym dziś znanym pod nazwą "języka niderlandzkiego", bądź "holenderskiego".