Cytat:
Ja jednak dostrzegam. Stwierdzenie "Kaszuby są częścią Polski więc ich kultura stanowi wkład do kultury ogólnonarodowej/-państwowej" to jednak coś innego niż przekaz "zostaw swoją wiejską i skażoną niemczyzną gwarę oraz zwyczaje i chodź nauczyć się prawdziwej polskości". Zapewne to za mało dla zwolenników całkowitej odrębności kaszubskości od polskości, ale tu warto przytoczyć spostrzeżenie Piecha, iż Kaszubi, nie żyjąc w wygrodzonych rezerwatach, nie podlegając apartheidowi itd. - są częścią społeczeństwa polskiego.

Nota bene, w obecnym stanie prawnym, Polacy są narodem dwujęzycznym

----------------
Stanisław Geppert

"A światopogląd ten opiera się na obecnym stanie rzeczy (formalno-prawnym). W takiej optyce kultura Śląska też jest polską... ale kultura choćby Wileńszczyzny musi być litewska a Zaolzia czeska."

Tak właśnie jest, z punktu widzenia formalno - prawnego, kultura śląska, czy kultura kaszubska są kulturą polską. Kultura Wileńszczyzny jest z tego punktu widzenia kulturą litewską, choć akurat Litwini nie są tym specjalnie zachwyceni.
Różnica pomiędzy polską kulturą Wileńszczyzny, a kulturą kaszubską jest taka, że jednocześnie ta pierwsza jest częścią etnicznej kultury polskiej. Per analogiam formalno - prawnie kultura tworzona przez polskich Białorusinów jest kulturą polską, co nie przeszkadza, że ta kultura jest też częścią kultury białoruskiej.
Dalej, gdyby nagle na terenie Niemiec, część dawnej ludności pomorskiej zaczęła identyfikować się z kaszubskością, to formalno - prawnie, gdyby Niemcy tę ludność uznali za mniejszość, to byłaby ona wtedy także kulturą niemiecką, ale jednocześnie kaszubską.Póki co, rodzimy obszar kulturowy Kaszubów jednak leży w Polsce.
Do rozważań historycznych się nie będę odnosił. Nie będę trywializował tematu.
Czy tutaj są jakieś wątki jagiellońskie? Myślę, że nie ma sensu wracać do w gruncie rzeczy przebrzmiałych koncepcji. Koncepcja jagiellońska ostatecznie upadła w 1920 roku, kiedy sie okazało, że nie ma komu odbudowywać I Rzeczypospolitej.
Inna sprawa, to docenienie różnorodności kultur funkcjonujących w danym państwie. Prawdziwy Polak, wiem, wiem, jak to wyrażenie jest na Kaszubach lubiane, to nie ten, który, często wbrew sobie, koniecznie powiela schemat jakichś warszawsko - mazowieckich zachowań i wartości. To raczej jest osoba zakorzeniona w swojej tożsamości, ale szanująca swoje państwo, a w każdym razie temu państwu dobrze życząca i się z tym państwem utożsamiająca.
Nie wiem, czy w artykule są jakieś wątki XIX wiecznego nacjonalizmu. Nawet jakby były, to co w tym strasznego? czy XIX wieczny nacjonalizm dzisiaj zagraża tożsamości kaszubskiej? Gdzie są Ci XIX wieczni nacjonaliści? A może jest tak, że to dzisiaj niektórzy działacze kaszubscy żyją fobiami lat 20 i 30 ub. wieku?

"Nota bene, w obecnym stanie prawnym, Polacy są narodem dwujęzycznym"
No i bardzo dobrze. Może będą i trójjęzyczni, jak śląski zostanie skodyfikowany. Czemu miałoby mi przeszkadzać to, że w Żelistrzewie, czy Luzinie, ludzie mówią trochę innym językiem, niż mój? Czy to dla mnie jest jakiś dyshonor? Czy to umniejsza w jakikolwiek sposób polskość? Jeśli wyznaje się podobne wartości, to nie jest ważne w jakim języku się je wyrazi.

Oto różnica między patriotyzmem a nacjonalizmem. Nawet jak się nie zgadzamy co do teorii to jesteśmy w stanie razem coś konkretnego dla kaszubszczyzny zrobić, prawda?
Obawiam się natomiast że twoje postrzeganie kaszubszczyzny jest dość obce środowiskom wszechpolskim - miałam kiedyś kilkakrotnie "przyjemność" z nimi się zetknąć i więcej nie chcę. To zupełnie inny poziom rozumowania (jeśli wogóle o poziomie i rozumowaniu można tam mówić) niż ten który ty prezentujesz...

----------------
Ścinanie Kani na DVD
Kaszubski Socjalistyczny Portal Informacyjny

http://a2.mukor.net

"twoje postrzeganie kaszubszczyzny jest dość obce środowiskom wszechpolskim"

Bo, ja jestem nacjonalista - izolacjonista, nad różnymi sprawami zastanawiam, ale nie działam w jakimś ugrupowaniu. Zresztąi to środowisko "wszechpolskie" też chyba nie jest ,ażtak homogeniczne i nie ma wypracowanego stanowiska wobec ruchu kaszubskiego.
Niemniej, dla jasności obrazu, zastanawiam się co nas tak naprawdę dzieli.
Według mojej opinii, prawdopodobnie różnimy się na następujących obszarach:
1)Kaszubi, a sprawy polskie, przy czym myślę, że największe różnice dotyczyłyby oceny stosunków sprzed 1919 roku,
2)ocena roli Niemiec,
3)uznania kaszubskiej odrębności narodowej.
Ja osobiście innych różnic nie widzę. Ciekawe ,jak to postrzega druga strona?

>>No i bardzo dobrze. Może będą i trójjęzyczni, jak śląski zostanie skodyfikowany.

Ò tim czë jaczi etnolecht je jãzëkã czë nié - jegò kòdifikacëjô nié rozsądzô. W Papùjë je fùl jãzëków jaczi nié są skòdifikòwóné. Górnosląszczi dialecht ë wëmarłi dólnosląszczi dialecht (jaczi zacht bëł apart òd górnosląszczégò) nié są apartnyma jãzëkama òd pòlsczëgò le jegò dialechtama, tak jak wiôlgòpòlsczi, małopòlsczi (chrobacczi, biôłochòrwacczi) czë mazowiecczi (mazursczi) dialecht.

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)

" Górnosląszczi dialecht ë wëmarłi dólnosląszczi dialecht (jaczi zacht bëł apart òd górnosląszczégò) nié są apartnyma jãzëkama òd pòlsczëgò le jegò dialechtama,"

Rozumiem, że w odróżnieniu od kaszubskiego? Coś pewnie w tym jest. Podoba mi się teoria, że dialekty kaszubskie są pewną formą przejściową pomiędzy dialektami polskimi, a połabskimi. Dialekty śląskie genetycznie są bliższe pozostałym dialektom polskim. Gdyby się historia inaczej potoczyła, gdyby to Piastowie Śląscy zjednoczyli Polskę po rozbiciu dzielnicowym, to niewykluczone, że to dialekt dolnośląski stałby się podstawą polszczyzny literackiej.

"Ò tim czë jaczi etnolecht je jãzëkã czë nié - jegò kòdifikacëjô nié rozsądzô".
Prawda, napisałem o kodyfikacji w uproszczeniu. Tak naprawdę spór o to czy mamy do czynienia z dialektem, czy językiem, jest jałowy. Decyduje o tym kilka kryteriów, równie dobrze można byłoby wykazać, że kaszubski, to jest jakaś odmiana polszczyzny, a nie osobny język. Tylko po co? Z mojego nacjonalistycznego punktu widzenia jest to niepotrzebne.

Prawidłowo rozwiniętą tożsamość człowieka obejmuje wiele kręgów jednocześnie: każda osoba ludzka jest unikalną i posiada nieskończoną godnosc. Żaden człowiek nie żyje jednak na bezludnej wyspie lecz dla własnego rozwoju oraz dla dobra wspólnego włącza się w istniejące wspólnoty rodziny, rodu, lokalnej społeczności, klasy szkolnej, języka, wiary, narodowości, małej i wielkiej ojczyzny, itd.
Ja jestem dla przykładu patriota (inni powiedzą: nacjonalista) kaszubskim, pomorskim i polskim jednocześnie i w tym stwierdzeniu nie ma żadnej sprzecznosci. Nie jestem więc wyznawcą jakiegoś kaszubskiego, pomorskiego czy polskiego ekskluzywizmu lecz komplementarności i równowagi wszystkich tozsamosci.
W aktualnych warunkach politycznych boli mnie oczywiście kompleks niższości, na który cierpi zbyt wielu mieszkańców kaszubskiej prowincji. Symetrycznie biorąc: boli mnie przekonanie przeciętnego Polaka o rzekomej wyższości kultury polskiej nad kultura kaszubska. Jak wspomniałem – obie kultury są we mnie harmonijnie zespolone, gdyż są wobec siebie komplementarne, a nie konkurencyjne.
Na forum zewnętrznym kultura kaszubska, pomorska i polska oferują oczywiście nieco odmienne wzorce i w tym sensie są wobec siebie konkurencyjne. Szlachetna rywalizacja nikomu jeszcze nie zaszkodziła, ba, jest wręcz potrzebna, aby mobilizować do wysiłku i osiagniec. Rozwój kultury polskiej jest więc pożądanym wyzwaniem dla kultury kaszubskiej, aby nigdy nie spoczywać na laurach, lecz inspirować siebie i młode pokolenie do następnego wysilku. Podobna inspiracją dla kultury polskiej jest dorobek kaszubski.
Zagrożeniem dla Obu kręgów tożsamości jest eliminacja i zamykanie (się) kultury kaszubskiej w skansenie, a z drugiej strony hegemonia kultury polskiej wobec kultury kaszubskiej. Jako Kaszubi jesteśmy od czasów Kulturkampfu coraz brutalniej spychani do skansenu i rezerwatu.
Naszym najwyższym obowiązkiem wobec naszych ojców, nas samych i naszych dzieci jest przeciwstawić się temu śmiertelnemu zagrożeniu, które zagraża naszej kulturowej egzystencji. Musimy bronić się przed agresja współczesnych „Kulturtregerów” równie zacięcie jak nasi ojcowie bronili kaszubskiej tatczezny, nasza kulturowej ojczyzny, przez ostatnie 100 lat. Tak nam dopomóż Bóg w Trójcy Jedyny i wszyscy (kaszubscy i polscy) swieci.
Kaszubi zawsze dochowali wierności Polsce, Cassubia temper fidelis. Właśnie dlatego rozwój kultury kaszubskiej i umacnianie kaszubskiej tożsamości leży w dobrze pojętym interesie Polski i stanowi fundament polskiej racji stanu.

>>Kaszubi zawsze dochowali wierności Polsce, Cassubia temper fidelis.

Jesce Wë gwës ?? Téj czemù Kaszëbi biôtkòwalë z Pòlską Bòlesłôwã Krzëwògãbnégò ??

http://www.lektury.one.pl/Kronika-Polska/

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)

Kaszubi w walce przeciw Polsce wspomagali niekiedy nawet Miemca: pod Grunwaldem, Świecinem, w szkołach junkierskich i jeszcze w Wehrmachcie. Das war ein Mal. Historia toczy się niekiedy dziwnymi torami. Otto von Bismarck miał o nas już jednak zupełnie jednoznaczne zdanie: w jego warcińskim lesie Kaszëbi wyli na zmianę z wilkami. Współpraca z niemieckim sąsiadem skończyła się kaszubskim Holocaustem w Piaśnicy, Szpęgawsku, Dachau i Stutthofie. Polsce można zarzucić, że traktuje Kaszebów po macoszemu, podobnie zresztą jak samych Polaków. Od czasów Krzywoustego Polska nie zbrukała się jednak już nigdy krwią Kaszëbów. Tej niekiedy wiarołomnej Polsce Kaszubi byli w głównym nurcie swej historii zasadniczo zawsze wierni. Instynkt samozachowawczy i doświadczenie wielu wieków uświadomiły Kaszëbom, że wierność Polsce w ogólnym rachunku mocno się opłaca. Kto tego nie rozmieje, ten nie rozmieje nick.

[quoet]Instynkt samozachowawczy i doświadczenie wielu wieków uświadomiły Kaszëbom, że wierność Polsce w ogólnym rachunku mocno się opłaca