Skądka je "szajba" to nie móm anungù.. ale mòżna rzec że to je sparłãczoné z tim co ù mie sã gôdô jesz - "szajba lus!" ë to bëło ë je dosc mòcné, sziderczé zawòłanié.

Mòji kòlédzë jesz gadale na jednégò "dzëk" jakno nen tuńc, co téż miało znaczëc szalińc, dzëkùs. Zastanawióm sã, czë "szajba" to je pòlaszëzna, bò jem nichdë nie ùczëł tégò słowa òd Pòlocha, a òd mòji ómë jo.

----------------
Bëcë Kaszëbą òznôczô bëcë Słowianinã.

Mój prastark jak béł nerwës, téj òn wierã gôdôł:

"Do szwernóta!!!", "Niech ce szwernót!!!"

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)

>>Lorbas ( z dolnoniemieckiego dialektu Gdańska, u Grassa występuje, u nas miało podwójne znaczenie, rownież w męskiej anatomii)

Może i to słowo przedostało się do kaszubskiego za pośrednictwem dolnoniemieckiego, ale nie jest to słowo germańskie, a staropruskie

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)

a mie sã jesz dzysô przëbôcziłë:
"Të zmùrchlałi pòmùrchlu" abò "Të parchawnikù przegrzeszony"
(pisownie nie jem gwësny)

jesz jedno - "Czekôj le, bratkù!" chòc lepi mdze "Dożdżë le, bratkù!"

Ù Sëchtë dosc czãsto pòjawiô sã fòrmô:
"Chamroce przeklãti, co jeden chamrot jes!" abò "Chcywcë chcëwi!" ë wiele cekawich rzëczi. Jak mdã miół wicy czasu to przejrzã co móm :)

A jesz jedno - czej młodszi do starszégò, co gôdôł to ten jemù - "Sedz sztël smôrkùlu!"


Prawie taczich mòżnabë wiele nalézc, a mie równak szło ò taczé, co dzysô sã ùżiwô..

"- Të to jes richtich kùńda! (ù mie gôdô sã kłinda...)"
Gôdô sã tak mést temù, że "ù" czëtómë jakno "ły".

A z przekliństwów są jesz:
"Alaże", "alana", "ala", pewno jesz z czile mòdifikacjów.

Chòc w dzysészi gôdce mómë wiele przekliństwów pòżiczonëch òd Pòlôchów. Pòlsczé kurde, abò jiné kur... zdôwają sã bëc mòcniészé òd naszich alów, paraluszow, kùńdów i dôlëboków.

Jesmë zabôczëlë ò nôprostszim: kùsznij miã tam, dze jô dozdrzec nié mògã"

----------------
Bëcë Kaszëbą òznôczô bëcë Słowianinã.

Masłowska Dorota to to nie je...
Czej bë tëch mòcniejszich słów dało ze dwie kòpë to wzorã Ceynowë móżna bë zrechtowac taczi dzysdniowi Skôrb Kaszëbskò-Pòmòrsczi

pòmalë, pòmalë a sã nalézë ;)

a do Masłowsczich Dorotë to nama równak w tim dalek... ale chto wié, mòże jednym razã zjawi sã nama richtich kaszëbsczi ùtwórca na nen nowoczasny ôrt lëteracczi :)

"Kùrwa mac!" czytaj: "kłurwa mac" - słyszałem ów ewidentny polonizm w okolicach Kartuz.

Dodam, że owa "kùrwa" funkcjonuje u Hilferdinga (a więc u Słowińców) jako "puta" (chyba należałoby to czytać "pùta"???), a więc tak samo jak w hiszpańskim. Zastanawiam się czy to wpływ kontaktów Kaszubów z ludźmi (kobietami ) morza?

Do przekleństw należy też zaliczyć poczciwą "perdę", która u nas oznacza 4 litery, zaś w większości języków indoeuropejskich "głośne wydalanie gazów" (PiERDzenie). To słowo ma korzenie w sanskrycie (czytałem kiedyś opracowanie na ten temat).

Zdrowia życzę
Piech off