Jest to interesująca zagadka i chętnie samemu sięgnąłbym po opinię kogoś obeznanego z źródłami. Warto sprawdzić czy symbole te nie dotyczą lenna lęborsko-bytowskiego, które np. widnieje na drzeworycie w statutach Łaskiego obok herbów innych ziem lennych - Prus Zakonnych, Mołdawii i Mazowsza.

Jô jesz rôz przëbôczã òbrôz z czasów Stanisława Agùsta Pòniatowsczégò, bò Stojgniew ùdôwô jesz negò nie widzy (pòd numrã 3. je tã herb pòmòrzczégò wòjewództwa; tã je téż NAPISÓNÉ jéż to je wòjewódzczi herb)

Szlachta w mundurach wojewódzkich na polu elekcyjnym

Òkòma tego jô móm téż nalazłé taczi tekst:

W zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie zachowane są dawne chorągwie z czarnym orłem mieczowym Prus Królewskich oraz z czerwonym gryfem województwa pomorskiego, pochodzące może z zespołu chorągwi ziemskich używanych na pogrzebach

zez:

Polskie herby ziemskie: geneza, treści, funkcje


Jakbë chto béł w Mùzeji Pòlsczégò Wòjska we Warszawie ë zrobił fòtografijã nëch staniców jô bëm béł baro rôd. Wtërô sprawa je takô jëż jô jem dbë jëż ne stanice winnë bëc w Skarszewach abò we Gduńskù, a nié we Warszawie.

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)

Mamy więc źródło z XIX wieku i chorągwie z XVIII. Kwestia chyba jednak nie jest w pełni jasna:








"[...] Tradycja heraldyczna terytorium wchodzącego w skład obecnego powiatu rozpoczyna się dopiero po przyłączeniu Pomorza do Królestwa Polskiego (1454). Prusy Królewskie (Pomorze Gdańskie, Powiśle i ziemia chełmińska) otrzymały wówczas od Kazimierza Jagiellończyka herb (tzw. Orła Mieczowego): w polu srebrnym orzeł czarny ze złotą koroną na szyi, z prawego (heraldycznie) skrzydła orła (potem z kadłuba) wyrasta wzniesione ramię zbrojne w miecz. Korona na szyi jest symbolem podporządkowania Prus Królestwu Polskiemu, zbrojne ramię oznacza udostojnienie herbu elementem królewskiej Pogoni. Herb ten symbolizował odrębność Prus Królewskich i autonomiczność regionu w obrębie Królestwa Polskiego. W powszechnej świadomości godłem związanym z Pomorzem jest Gryf. Jest to tradycja odwołująca się do czasów samodzielności politycznej Pomorza Gdańskiego - rządów miejscowej dynastii (pocz. XIII - 1294). W ten sposób objaśnia pojawienie się Gryfa w heraldyce pomorskiej Stefan Krzysztof Kuczyński (w pracy o fundamentalnym znaczeniu dla polskiej heraldyki ziemskiej: Polskie herby ziemskie. Geneza, treść, funkcje, Warszawa 1933), postępując zgodnie ze wskazówkami najwybitniejszych heraldyków staropolskich: Bartosza Paprockiego i Kaspra Niesieckiego.

Tradycja ta jest jednak oparta na nieporozumieniu. Książęta wschodniopomorscy nie pieczętowali się gryfem, używali natomiast tego znaku władcy Pomorza Zachodniego. W okresie staropolskim wszystkie trzy województwa Prus Królewskich (chełmińskie, malborskie, a także pomorskie) używały Orła Mieczowego. Gryf jako znak województwa pomorskiego funkcjonował wyłącznie w literaturze heraldycznej, do której wprowadził go Bartosz Paprocki, a za nim poszli bezkrytycznie późniejsi heraldycy (Bielski, Niesielski).

Błąd Paprockiego polegał na niewłaściwym odczytaniu przekazu Jana Długosza, który w swoim podstawowym dziele heraldycznym podaje obok innych, informację o wyglądzie herbu księstwa słupskiego (w polu srebrnym gryf czerwony), opatrzoną podpisem: "Stolpensis alias Pomeraniae ducatus". Paprocki przejął tę informację przypisując jednak ten herb województwu pomorskiemu, choć na poprzedniej stronie tego samego dzieła prawidłowo wymienia jako herb tego województwa Orła Mieczowego. W okresie zaboru pruskiego herbem prowincji Westpreussen był tradycyjny herb Prus królewskich, choć w zmienionej stylizacji.

W okresie II Rzeczypospolitej gryf został przypisany nowoutworzonemu województwu pomorskiemu. Miało to podtekst polityczny, bowiem dawny herb Prus Królewskich był kojarzony z okresem zaboru pruskiego (jako herb prowincji Prusy Zachodnie). Stąd odwołanie się do Gryfa miało oznaczać zerwanie z "niemiecką" tradycją heraldyczną i zastąpienie jej "polską". Gryf bardzo mocno związał się z tradycją pomorską. Symbol ten w okresie międzywojennym był często eksponowany i patronował licznym imprezom i przedsięwzięciom regionalnym jako znak "Wielkiego Pomorza". Podczas okupacji hitlerowskiej pełnił rolę symbolu pomorskiej organizacji AK. [...]"

Kwerenda historyczna dotycząca herbu, flagi i pieczęci dla powiatu tucholskiego - dr Jan Wroniszewski:

http://www.tucholski.pl/index.php?pid=13





Jak widać wg. najwcześniejszych źródeł z XV wieku, a Długosza, herbem był Orzeł Mieczowy. Jeśli tradycja gryfa została zapoczątkowana przez Paprockiego to jej upowszechnienie się mogło nastąpić dopiero w XVII-XVIII wieku. W każdym bądź razie zachodniopomorski gryf pierwotnie nie był ani herbem dynastycznym Sobiesławiców ani Pomorza Wschodniego - odrębnego tworu politycznych scalonego z odrębnych plemion i zarządzanego przez odrębny ród namiestników.

Bardzo ciekawa dyskusja, tyle tylko że ma ona niewiele wspólnego z pierwotnym tematem wątku: Czy większość Polaków uczy się głównie historii Królestwa Kongresowego?
Proponuję założyć nowy wątek: „Herby i flagi woj. pomorskiego" i tam przenieść dyskusję.

Dzięki

Dyskusję na temat herbu województwa Pomorskiego w okresie istnienia Prus Królewskich przeniosłem:

tutaj

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)

co mnie interesuje polska ; ; ; ;? nic ; ; kongres , hm ,, hmm ja [Kaszub ] może za interesujmy się sam nad sobą nad naszymi pochodzeniami , coś na ten temat , wiedzy i historii o nas samych ! ! ! a nie tam inne ciekawości , wiedzy mało na temat ?