Kazmiérz przëjachôl ze wczasów dodom. Pò miesącu dostôwô lëst:

Kòchóny Kazyczkù!
Pamiãtôsz nen pëszny zachód sluńca nad mòrzã, co më jesma razã òbzéralë?
Òkazëje sã, że tedë ni blós sluńce zaszlo…

W aùtobusu sedzą naprocëm se ómka ë mlodi beniel, chtërny zéwiąc nawetka gãbë rãką nie zatkl, le trzimôl ją szerok òtemklą, tak że ómka mògla jemù w zãbach wszëtczé dzurë pòrëchòwac. Widząc tak cos, na baro sã znerwòwa a rzekla:
– Dzãkùjã knôpie!
Nen zdzëwòwóny spitôl:
– Zó co?
– Zó to, że të jes mie nie zjôdl.
– Môlpów jô nie żrã!
– To mie je dzywno, bò mie sã wëdôwa, że swinie wszëtkò jedzą.

Babã przëchôdajacą bez sztrasã rozjachôl autół. Jib bél tak wiôldżi, że wërzucëlo ją na bansztrëkã, dze òsta òna zmasakrowónô bez towarową banã. Pò trzech dniach leżeniô w biszagù kòl bansztrëczi, chtos Babã nalôzl ë wëzwôl karétkã. Pò dwùch gòdzënach przecyskaniô sã bez miesczé tropë dojachalë z Babą do bòlëcë. Po gòdzënie wëszedl dochtór ë rzekl:
– W pòrządkù. Bdze Baba żëla!

Przeczëtóné

Za czile lat Pòlskô bdze spelnia wszëtczé europejsczé normë, òsoblëwie w dzélu produkcjë jedzeniô. W krómie z wòrsztą:
– Kilo blutczi pòproszã.
– A z jaką grëpą krwië?

Do czerownika wiôldzégò gbùrstwa zgloszël sã chlop, co chcôl dostac robòtã.
– A cëż wa rozmiejece robic – spitôl sã czerownik.
– Wszëtkò co na gbùrstwie je mùs robic, ale przede wszëtczim rozmiejã gadac ze zwiérzãtama – nen òdrzekl.
– Alano, të doch chlopie pleszczesz!
– Nié, gôdajã prôwdã, mòżemë to sprawdzëc.
Pòszlë do òbòrë, dze stojalë knadżi mùczące do se.
– Òne gôdają, że wa jima dôwôce mni fùtru jak je przeznaczoné, a te jesz wpisëjece, że dôwają 7 tës. litrów mléka, a nié 10 tës.
Czerownik bél baro tim zdzëwòwóny a ùrzasli, bò wszëtkò co chlop z krowégò gôdaniô dolmaczil bëlo prôwdą. Pòszlë do chléwa, dze chrumkalë do se swinie.
– Te swinie sã jiszczą, że rodzą pò 7 prosãtów, a wa wpisëjeta le 5.
Pò drodze do kùrnika szlë kòle meczący kòzë, chtërnô tëszno spòzéra na czerownika. Chlop nôdstawil ùszë, abë belno ùczëc co na meczi, a czerownik zarôzka zawrzeszczôl:
– Ji nie slôchôj, to bëlo baro dôwno, a do tegò jô bél w czit ùżarti…

Frãc kùpil so mòtór. Chcącë sã pòpisac przed dzéwczãtama nëkôl nim kùli fabrika dala. Wszëtkò do czasë. Jednégò razë nie wëhamòwôl a calim fyrtã wjachôl w plot.
Òbòlali, pòtlekli w czit, cali w gipsu, leżôl w szpitalim. Na òbchòdze pòdszedl do niegò dochtór.
– Në wzérô Frãcë – pòkazëje mù rentgenowsczé zdjãce piersowi klatczi – jak të bél fest pòlamióny!
Frãc sã nó ten òbrôzk dlëższi sztót przëzérôl, a tej zapitôl:
– Në jo, plot jô widã, ale dze je mój mòtór?

Kòlãda

Jak co rokù do Hertów przëszedł ksądz z kòlãdą. Mëma wszëtkò fejn przëszëkòwa. Pòscelëla na stól biôli òbrus, pòstawila krziż ë swiécczi, ë pòlożëla w kòpérce dëtczi dla ksãdza. Jesz przed kòlãdą napòmina môlégò Janka:
– Co të mie bdzesz grzeczny, a ni jak co rokù jô sã mùszã za ce sromac.
– Jo, jô bdã grzeczny, niżódny sromòtë nie zrobiã – zagwësnil Jank.
Ksądz przëszedl, zmówil „Òjcze Nôsz” a „Zdrowas”, pòkropil jizbã swiãconą wòdą, przëpëtôl dzecy z pôcérza, a ju chcôl wstac ë jic.
– Niech ksądz weznie òfiarã – rzekla nënka pòkazëjąc na kòpértã.
– Bóg zaplac – ksądz chùtkò chwacël kòpértã, ë scygnąl ją ze stola razã z òbrusã.
Jak sã òkaza to Jank dlô szpòrtë przëszël kòpértã z dëtkama do òbrusë. Ksądz sã z tegò fifë blós ùsmiôl ë szedl dali. Do smiéchù nie bëlo Jankòwi, chtërny za nen szpôs dostôl òd nënczi fest wczirë.

----------------
zdrzë: www.zymk.net, www.belok.kaszubia.com

Wnuczka z miasta przëjacha na wies do ómczi ë ópë. Czej przëszedl wieczórk wnuczka rzekla, że jidze ju spac, bò nen wiesczi lëft ją baro wëmãczël. Ómka chcącë ją kùsznąc na dobranoc wlazla do jizbë ë zdrzi, że na czësto gòlô do wërów wchôdô.
– Cëż të tak bez niczegò spisz – zasroma sã óma.
– Joczke. Jô spiã w sami skórze - to je takô ekòlogicznô kòszla.
Óma szla do jizbë, dze ju ópa lóżkò grzôl. Nie wzérając na nic wzãla sã calô rozeblekla ë pòd pierznã sã karëje.
– A cëż të, stôrô, terô wëstwôrzôsz. Nié môsz sromòtnico kòszlë na noc?
– Ale ópa të sã, sztrëchù, na niczim nie znajesz! To je terô takô móda, że sã spi w ekòlogiczny kòszlë.
– Alaże! – rzekl ópa krzëwò wzérając na bialkã. – Niech cë ju mdze, le ,babò, të jes mògla ną kòszlã chòc wëplatowac!

----------------
zdrzë: www.zymk.net, www.belok.kaszubia.com

Jednégò dnia zeszlë sã Jurk z Benkã. Czedës ti dwaji baro lubilë chòdzëc razã na rëbë, le òd czasë jak Benek sã òżenil, jakòs ni mòglë sã spòtkac.
– Jakùż tam kòl mlodégò chlopa? Jidzemë w sobòtã na rëbë, czë na twòja jesz dërch ce krótkò trzimie? – pitô sã Jurk
– Nié, ni mògã. Bielka krzëwò nó miã zdrzi, jak jô le cos ò rëbach rzekã. Òna gôdô, że mie blós rëbë we lbie pliwają.
– Tej wezkôj le zrobi tak jak jô. Reno w sobòtã òtmikóm òczë, òdkriwóm pierzënã ë glosno gôdóm do ti mòji babë: „Cëż jô móm za élefanta doma. To nawetka nie szlachùje za bialką. Takô sëtô, pòmarszczónô, zaroslô! To doch nie je do wzéraniô”. Czej òna to czëje, tej zarô mie wërzëcô z chëczë. Jô biorã z szaùra wãdzëskò ë jidã nad jezoro. Kąsk trzôskù kòl tegò je, ale je to wôrt, bò bez cali dzéń mògã so spòkójno ribczi lowic.
– Fejn je tak nad wòdą so pòsedzec, ale kùliż tak mòże? Dze të pózni spisz?
– Jak dze? Doma spiã. Wieczór jak jô przińdã dodom, tej nôprzód ji bez òkno ne ribczi pòkôżã. Jak ji do nëch tak sã gãba ùsmieje, to je wiedzec, że je dobrze. Òna je fejn na wieczerzã przërëchtëje, a pòtemù më sã gòdzymë… ë pòkój je do nôstãpny sobòtë.
– Jô téż tak cos mùszã zrobic – rzek Benek ë ùgôdôwszë sã z Jurëkã na sobòtã szedl do dom.
W sobòtã wczas reno Benek òtemkl òczë, pòdniósl pierzënã, wezdrzôl na swòją gòlą, pëszną bialkã ë cëchò rzekl:
– A do diôchla z rëbama!

----------------
zdrzë: www.zymk.net, www.belok.kaszubia.com

Stalo sã, wejle, tak dzywno, że ùmarło 200 zlotëch. Pòszlo do nieba, klepie na dwiérze, òtmikô mù sóm Pón Bóg, chtërny krzëwò wzérając riknął na ne:
– Rin mie stąd! Do piekla!
Stalo sã, wejle, téż tak, że përdã wëcyglo 100 zlotëch. Szlo do nieba, klepie w wierzeje, òtmikô mù sóm Pón Bóg, chtërny grozno zdrzącë wrzasnąl na ne:
– Wek mie stąd! Do piekla!
Stalo sã, wejle, tak, że ë 50 zlotëch dëcha wezonãlo. Pòcyglo do nieba, klepie na pùrtã, òtmikô mù sóm Pón Bóg, chtërny nawetka nie zdrząc werzëcël le z se:
– Rut mie stąd! Do piekla!
To samò stalo sã téż z 20 zlotëch, 10 zlotëch, 5 zlotëch, 2 zlotéma a nawetk 1 zloti mùszôl sã z niebã òdżegnac.
Stalo sã, wejle, w kùńcu tak, że ùmarlo 50 groszi. Pòszlo do nieba, cygnie za zwónk, òtmikô mù sóm Pón Bóg, chtërny rãce szerok rozklôdając z milotą witô 50 groszi na niebiesczich ląkach, ë sedzô je pò swòji prawi strónie na zlotim trónie.
Jinszé dëtczi zdrząc nó to z piekla glosno pitalë:
– Czemùż Panie Të 50 groszi jaż tak baro achtnąl?
Nó to Bóg jima z górë òdrzeknąl:
– A miôl jô waju czedës w kòscele widzóné?

----------------
zdrzë: www.zymk.net, www.belok.kaszubia.com