– Czemù wszëtczé pszolë są wëlecalé do Ùnië Eùropejsczi?
– Bò wëcknãlë tam lëpã…

Pò kaszëbsczi mszi w jedny z nordowëch parafiów, przédnik môlowégò zrzeszeniô dzãkùje ksãdzowi ë wszëtczima, co przëszlë. Tuwò wëmienił m.jin. dwùch profesorów i dali gôdô:
- Szkòda, że ni ma z nama wójtë. Aaaa! Je! Schòwôł sã za tą grëbszą białką...

Automatik
Frãc, chtërny mieszkôl w Niemcach, przëjachôl òb lato òdwiedzëc swòją familëjã. Na pòwitanié chùtiszkò pòchwôlël sã swòjim nowim autółã. Jegò tatk bél dichtik czekawi cëż to je za auto, tak téż bùszny Frãc zarô dolmaczil:
– To je automatik. To znaczi mô automaticzną galopkastã.
Tegò tatk Frãca ni mògl za biésa zrozmiec.
– Cëż to je za diôchel ten automatik?
– Jiné auta mają piãc abò szesc biegów, a mój mô blós trzë. Prawie jak kòl kònia: wio, prrr ë curik – wëtlómaczil Frãc.

Syndróm żabë

Lew zwòłôł do se wszëtczé zwiérzãta i kôzôł sã jima régòwac. W jedny rédze stojałë zwiérzãta snôżi a w drëdżi mądré. Na kùńc régòwaniô òsta leno żaba.
- A të czemù nie zajimôsz placu- zapitôł lew
- Kò sã nie rozerwiã!- òdpòwiedzało żabiskò.

– Frãcë, wiész të, czedë ksądz mòże sã òżenic? – pitô sã Jan.
– Në cëż të! Nigdë doch.
– Ni môsz prôwdë. Mòże, le dopiérze te, czedë skùńczi 80 lat ë dostónie zgòdã swòjëch żëjącëch starszëch.

Ksądz na religië pitô sã Frãcka:
– Wierzisz të w diôchla?
– Jô mëslã, że z tim diôchlã je tak, jak z Gwiôzdórã. W kùńcu sã òkôże, że je nim mój tatk.

Reno, pò baro „mòkrim” wieselim w Galilejsczi Kanie, jeden z „namikłëch” wëlôżô spòd stołu i chrapi:
- Halôjta mie wòdë, kò to tak sëszi...
- Leno nie sélôjta Jezësa- zaznacził drëdżi, zatacony w ruchniónce (szafie na òbleczenia)

Wchôdô chlop do kwiacarnié, a gôdô:
– Jô bë chcôl kùpic sztraus dlô mòji tescowi co leżi w szpitalim.
Bialkã, co ne kwiatë sprzedôwa, zrëchtowa fejn sztraus, szlifką gò òbrzesza, w foliã wsadzëla ë rzekla:
– Trzëdzescë zlotëch sã nôleżi.
Chlop nó niã zdzëwòwóny wezdrzôl a rzekl:
– Nié, nié, tak chòrô òna jaż nie je!

Dze je bana?

- Wasto banowi! Wasto banowi! Żdajã na banã ju trzecą gòdzënã!!
- Mòżece spòkójno jic nazôd dodóm. Przëswiemë Wami wiadło pòcztą!

Gôdają dwaji kómplowie:
– Julis, rzecze mie chlopie, czë të lubisz glupié babë?
– Nié.
– Në te mòże taczé co nie rozmieją pôlniô ùwarzëc?
– Në nié.
– A mòże lubisz bialczi, chtërné chòdzą na pludrë?
– Në cëż të!
– Te rzeczë mie, za czim të dërch biegôsz do mòji Anë?