Jakie to miasto?

"Jest to rzeczywiście największe z miast, jakie są w Europie. Zamieszkują je Słowienie łacznie z innymi narodami, Grakami i barbarzyńcami; także sascy przybysze otrzymują prawo zamieszkania, byleby tylko przebywając tam, nie występowali z oznakami swego chrześcijańsktwa"

Wolin.

Tak go opisuje Adam Bremeński - Lib. II, cap. 22 (19), polskie tłumaczenie G. Labuda, Słowiańszczyzna starożytna, s. 215.

Informację znalazłem w: J.M. Piskorski, Pomorze Plemienne, 2002, s. 156.

Staszk

Szybki jesteś
Ja ten cytat zaczerpnąłem z Labudy "Słowiańszczyzna starozytna i wczesnośredniowieczna".

Jak pisze Adam z Bremy:

Dla uzupełnienia cytat ów w całości:
"Za Lucicami, których inaczej zwą Wieleci, biegnie rzeka Odra, najobfitsza z rzek Słowiańszczyzny. W jej ujściu, którym zasila scytyjskie bagna, przesławne miasto Jumme zapewnia nader uczęszczany punkt postoju dla barbarzyńców i Greków, którzy mieszkają nakoło. Ponieważ na chwałe tego miasta wypowiada się rzeczy wielki i zaledwie godne wiary, chętnie dorzucę kilka słów godnych opowiedzenia. Jest to rzeczywiście największe z miast, jakie sa w Europei. Zamieszkują je Słowienie łącznie z innymi narodami, Grekami i barbarzyńcam; także i sascy przybysze otrzymują prawo zamieszkania, byleby tylko przebywając tam, nie występowali z oznakami swego chrześcijaństwa. Wszyscy bowiem [mieszkańcy] jeszcze dotąd podlegają błędom pogaństwa; zresztą pod względem obyczajów i gościnności nie znajdzie się lud bardzie uczciwy i przychylny ... Jest tam latarnia morska, którą mieszkańcy nazywają ogniem greckim [...]"



W komentarzu do tego tekstu Labuda pisze:
Słowiński Wolin na pomorskie wyspie Wolin u ujścia Odry, zapoczątkował istnienie dwu legendarnych miejscowości: Winety i Jómsborga. Pierwsza z nich miała być identyczna z tajemniczym "zatopionym miastem" u ujścia Odry, drugą zaś utożsamiano z zagadkowym grodem nordyckich wikingów: Jóm, Jómsborg, umieszczanym czasowo w II poł. X w. Wineta okazała się tylko legendą, gdyż zatopionego miasta nigdy nie udało się ani zlokalizować, ani tym bardziej odkryć (przypomina mi to kaszubskie legendy o zatopionym Helu - przyp. ArturRu). Jómsborg pojawił się jako twór wyobraxni nordyckich sagamandrów, których najbardziej reprezentatywną postac wykazała Jóms-wikingsaga z XIII w. Faktem natomiast jest, że Wolin występował w tradycji duńskiej - skąd swą wiedzę o nim czerpał Adam z Bremy - już to jako Jumme, juz to jako wyspa Wolin, już jako gród Wolin [...]

I jeszcze uzupełnienie:
Niektóre rękopisy zawierają lekcję: iumneta, co z kolei dało punt wyjścia do stworzenia sztucznej nazwy: uineta > wineta.