Takie powierzchowne porównanie może prowadzić na manowce. Najlepszym przykładem jest łacińskie 'habere' i niemieckie 'haben', które mimo podobieństwa formalnego i identycznego znaczenia nie mają etymologicznie nic wspólnego.
Według dostępnych mi słowników:
- wół nie ma nic wspólnego z angielskim bull;
- swinia - stare odziedziczone indoeuropejskie słowo;
- reż - stare odziedziczone indoeuropejskie słowo;
- bik - ma najprawdopodobniej pochodzenie dźwiękonaśladowcze, nie ma mowy o zapożyczeniu z jęz. germańskich (co do innych są teorie)
- óws - stare odziedziczone indoeuropejskie słowo (na dodatek satemowe);
- pług - rzeczywiście germańskie
- chléw - najprawdopodobniej germańskie, choć istnieją bardzo przekonujące hipotezy o rodzimości tego słowa
- skòp -stare odziedziczone indoeuropejskie słowo;
- snop - stare odziedziczone indoeuropejskie słowo (znają je też języki germańskie);
- môłkò - rzeczywiście najprawdopodobniej germańskie, ale są różne hipotezy.

W tym przykładzie "chleb - loaf / chleby - loaves" chodziło Ci o bezdźwięczność-dźwięczność na końcu? Zapewniam Cię, że oba zjawiska nie są ze sobą związane. To właśnie kolejny przykład na to jak mylące może być porównywanie stanu obecnego jakichś dwóch języków bez zwracania uwagi na ich historię.

Zresztą w germańskość chleba też się powątpiewa.
Słowa z nagłosowym ch- w słowiańskim są zawsze podejrzane i często były klasyfikowane jak jeden mąż jako zapożyczenia, choć okazuje się, że nagłosowe ch- może być w jęz. słowiańskich rodzime.