Pod takim tytułem ukazał w olsztyńskiej Gazecie Wyborczej ukazał się obszerny artykuł opisujący coroczne najazdy wielkomiejskiego chamstwa.
http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,34309,3462731.html
Mieszkańcy Warmii i Mazur słusznie podnoszą głowę przeciwko panom z miasta, którym słoma z butów wyłazi albo kolczyki z pępka. Dla nas, mieszkańców Pomorza, irytujące jest jednak, że przedstawicieli tegoż chamstwa określa się słowem uznawanym u nas za szacowne - gbur (czyli zamożny rolnik, gospodarz). Napisałem wczoraj w tej sprawie pod adres podany pod artykułem - redakcja @ olsztyn.agora.pl, dotąd jednak nie otrzymałem odpowiedzi. Zachęcam wszystkich, którzy cenią naszą tradycję, do pisania pod ten adres listów broniących dobrego imienia kaszubskiego gbura. Cham niech będzie chamem, a od gbura proszę trzymać się z daleka!

W dyskusji pod tamtym artykułem jedna z uczestniczek ("Warmianka") zwróciła uwagę, że również na Warmii gospodarzy nazywano gburami.

----------------
Stanisław Geppert

Staszku, Twój list traktuję w kategoriach atrakcji sezonu ogórkowego. Niby masz 100% racji, ale... Słowo "gbur" w języku kaszubskim oznacza coś zupełnie innego niż w języku polskim, pomimo jednakowego brzmienia. Jest to tzw. homonim, w żargonie językoznawców zwany też "fałszywym przyjacielem" (false friend). Nie żądaj od naszych polskich przyjaciół, by dostosowywali zasady swojego języka do języka kaszubskiego.

Kaszubski "gbur" wywodzi się z dialektalnego dolnoniemiecko-niderlandzkiego słowa "Bur" liczna mnoga "Buren", stąd "wojna burska" w Afryce Południowej. W literackiej niemczyźnie odpowiednikiem tego słowa jest "Bauer" - rolnik (chłop).

Różnica pomiędzy kulturą polską a kaszubską generalnie polega na tym, że ta pierwsza była kulturą "wysoką", której ton nadawała szlachta, zaś kultura kaszubska była chłopska. Kaszubskie rycerstwo w średniowieczu szybko się zgermanizwało (Święcowie i inni), zaś elity w okresie Prus Królewskich (1454-1772) utożsamiały się bądź z kulturą polską (sarmacką) bądź niemiecką.

Kaszubski chłop tym się różnił od bydlęcia, że w sprzyjających okolicznościach mógł się wykupić z rąk swojego właściciela. Od Murzyna różnił się kolorem skóry. Proponuję lekturę artykułu prof. Edwarda Brezy w "Roczniku Gdańskim" dotyczącym uwolnień chłopów w Kościerzynie. Stąd Kaszuba dla szlachty był zawsze "głupi", "ciemny" i miał czarne podniebienie.

Na przełomie XVIII/XIX w. sytuacja zaczęla się zmieniać, głónie dzięki przejęciu tzw. królewszczyzn przez państwo pruskie; "uwłaszczaniu się" na państwowym niektóych dzierżawców, którzy nagle "odkryli" swoje szlacheckie pochodzenie , przed wszystkim zaś dzięki uwolnieniu chłopów od pańszczyzny i nadaniu im wolności osobistej. Psioczymy dziś na państwo pruskie, ale to właśnie jemu większość Kaszubów zawdzięcza, że nie liczy się ich między bydło, tylko do rodzaju ludzkiego. Wraz ze wzrostem zamożności społeczeństwa, zwłaszcza "starej" elity wolnych chłopów oraz wyrównywaniem się różnic materialnych pomiędzy zubożałą szlachtą a awansującym chłopstwem, słowo "(g)bur" nabrało pozytywnego znaczenia na Kaszubach, ale w Polsce oznacza nadal chama i prostaka. Chyba nie mamy innego wyjścia niż się z tym pogodzić...

----------------
----------------------------------------------------------------
- Panie Marszałku, a jaki program tej partii?
- Najprostszy z możliwych. Bić kurwy i złodziei, mości hrabio.

(Józef Piłsudski do hr. Skarżyńskiego)