Gryf Wejherowski w Dzienniku Bałtyckim piórem Rafała Korbuta w tekscie pt."Święta po kaszubsku i nie tylko" pisze co robił na Wigilię kaszubski goispodarz: że sianko pod obrusem, że opłatek...itd.
Wigilia to stary kaszubski obyczaj i ma około 30 lat. Nawet słowo opłatek jest neologizmem. Wczoraj łamałem się opłatkiem z seniorami we wsi Stara Huta (parafia Strzepcz). Żaden z nich nie pamieta z dzieciństwa opłaka i Wigilii, która była noirmalną, postną wieczerzą (jak np. w Wielki Piatek), bez obowiązku wspólnego zasiadania, białej koszuli itd. Tylko w takich warunkach mogała chodzić Gwiôzdka. Obowiązek siedzenia przy stole skutecznie blokuje kultywowanie autentycznych, starych kaszubskich obyczajów.
Jestem przeciw świętowaniu Wigilii po polsku!
...dalej nie piszę bo byłem u spowiedzi (i jeszcze dzieci zobaczą...).

Droga Klaro!

Wigilia w mojej rodzinie była uroczystą kolacją - postną, na której dominowały ryby, śledzie, dorsze, nie było bynajmniej barszczu z uszkami, lecz zupa albo grzybowa albo wiśniowa. Nie było klusek z makiem, ani sianka pod obrusem - to się pojawiło niedawno, gdy zaczęli je do gazet dodawać. Z ciast obowiązkowo - kuch z rodzynkami.
Opłatek jest kwestią sporną. Mama sobie go nie przypomina, ojciec twierdzi że był. Na pewno w połowie lat 70 się już zadomowił.

Prezenty pojawiały się pierwszego dnia, bo w nocy Gwiazdor je roznosił..

Obecna Wigilia jest taką jaką lansują ją mass-media.

To co piszę dotyczy oczywiście mojej rodziny z Wielkiego Kacka, zwyczaje mogły być różne przecież w różnych częściach Kaszub

pozdrawiam serdecznie