Po pierwsze: ten tekst powinien chyba brzmieć tak (niektóre wyrazy są dla mnie niejasne):

"1. Kù kù kù kù, tak rozlégò sã wkół
Kù kù kù kù, czóle knôpikù, czó
Przëszedł zymk znôw rozredóny
Kwiôtkama òbstrojił sã
Zazeleniłë sã lasë, w snôżi òblokłë sã żgło

2. Kù kù kù kù ju na jigrë czas wińc
Kù kù kù kù Narwac krutkã, plesc wińc
W lese bądze rozegracëjô w céni lubòtnych drzéwiãt
Mdzemë tunielë na miónczi jak czej karenkò krôsniãt


Do òbôczeni, do òbôczeni na drëdżi rôz
Na drëdżi rôz sã ùzdrzimë,
a terô òddzãkùwómë
Do òbôczeni na drëdżi rôz
wic do ùzdrzeni na drëdżi rôz"

Jeśli chodzi o wymowę to polecam stronę:

http://pl.wikibooks.org/wiki/Kaszubski/Podstawy/Lekcja_1

Z kilkoma rzeczami się tam nie zgodzę: wymowa "w" jest niemal zawsze różna od polskiej; "w" zbliża się do "u" (angielskiego "w" jak w "water"), co powoduje, że czasem trudno je usłyszeć np. "Czôpiewsczi" w rezultacie brzmi mniej więcej jak "ćôpieści", a imię "Dãbrówka" kronikarze zapisali jako "Damroka". Fakt, że pod wpływem nacisku języka polskiego w ostatnim czasie ten sposób wymowy można coraz rzadziej spotkać. Ponadto należy dodać, że "ó" nie tylko brzmi pośrednio pomiędzy "o", a "u", ale jest dyftongiem; w rezultacie więc oznacza ono dźwięk pomiędzy "ło", a "łu" (pisząc w uproszczeniu). "h" w języku pomorskim oznacza jedynie przydech jest więc niemal niesłyszalne, podobnie jak we francuskim. "rz" brzmi niemal jak "rż", ù brzmi jak raczej jak "ły", a nie jak "łu", "u" nigdy nie brzmi jak polskie "u", ale właśnie jak niemieckie "ü", "ã" raczej nigdy się nie odnasawia nawet na końcu wyrazu, podobnie jak "ą"

I NAJWAŻNIEJSZE: TRZEBA PAMIĘTAĆ, ŻE W JĘZYKU KASZUBSKIM "Ó" I "Ò" TO DWA RÓŻNE DŹWIĘKI !!!

Byłbym wdzięczny gdyby mi ktoś wyjaśnił znaczenie wyrazów: "czóle" (nie powinno być we wierszu "czólë", ?), "tuniele", "krutka"

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)