Rozejrzałem się w sieci za informacjami o herbie Bork/Borck. Wszędzie znalazłem informację, że na tarczy znajdują się lisy (na pieczęci z XIII w. dwa, później trzy). Nie znalazłem żadnej wzmianki, że miałyby to być wilki.

Nie twierdzę, że w herbach nie stosowano wyimaginowanych stworzeń; ładny ich przegląd jest tu:
http://fr.wikipedia.org/wiki/Projet:Blasons/Meubles
Byłbym jednak ostrożny z nazywaniem ich "mitologicznymi wyobrażeniami" (np. nie przypominam sobie heraldycznych nawiązań do popularnych w średniowieczu legend arturiańskich albo - w czasach późniejszych - do mitów antycznych). Te wszystkie gryfy, jednorożce, syreny raczej uważano za stworzenia realnie istniejące gdzieś na krańcach świata, były one opisywane w iluminowanych bestiariach, i ze względu na cechy przypisywane im w tej literaturze, umieszczano je na tarczach.

Trudno mi sobie natomiast wyobrazić, że w średniowiecznej Europie władca by nadał herb z pogańskim bóstwem (opiekunem plemienia), poddany chciał go przyjąć a Kościół nie zaprotestował. Bo władca nie miał interesu we wpuszczaniu konkurencji w opiece nad poddanymi, poddany wolał identyfikować się ze stanem rycerskim a nie z plemieniem, w którym musiałby zrównywać się z pospólstwem, a Kościół nie po to niszczył pogańskie rzeźby, żeby potem je widzieć na tarczach ludzi będących zbrojnym ramieniem chrześcijaństwa.

----------------
Stanisław Geppert