Pò kaszëbskù/pòmòrzkù pl:wilk to je WÔŁK, a téż NIEKARA, ë WËRWECH

"Sięty Nekloszu, gweszny nasz patronie, mermoc sę za naju foska do niebieskich wojc, do ktorego sę przewnikoł złodzej werwech z orłechem, i oszaradzeł mu rzetnicę, a ne długie pedroki gmeroły. Klasnijże go nam dużym kneplem, na którym rozparty stoisz, i ną długą mycą, którą mosz na głoje twojéj przenajsiętszej: a my za to doma wojcom naszem dobrodziejoszkom parę plesgajc, parę gęgajc, okonkow, ękorków, i kapkę śnierdzochy".

----------------
Zdrzë: Peccunia non olet (Piniądz nie smierdzy)