Cytat:
Oczywiście, że nie mają. Imiona bogów zbudowane były na tej samej zasadzie co imiona ludzi, ale to nie znaczy, że poszczególne człony w imionach ludzkich nawiązują do bogów.

Imiona słowiańskie miały charakter życzeniowy, np. wspomniane przez Ciebie "Świętosław" - pierwszy człon w słowiańszczyźnie oznaczał "święty" lub "silny", drugi człon oczywiście sławę. W połączeniu i pamiętając o życzeniowym charakterze mamy "Bądź sławny dzięki swej sile". Witosław (vit czyli władca, pan) - "Bądź sławnym władcą/panem".

Te same człony w imionach bogów mają charakter już nie życzeniowy, a raczej oznajmujący, więc Świętowit to Święty/Silny Władca, Rujewit to Władca Rugii.

Co do Borka, to nie wiązałbym tego z wilkiem, a ze zwyczajnym u Słowian skracaniem imion. W tym przypadku byłoby to zdrobnienie jednego z dwóch członów jakiegoś imienia z "bor" (np. Sambor, Świętobor, Racibor - "bor" to w słowiańskim walka, zob. rosyjskie borba). Skracanie przez odrzucenie jednego członu i zdrobnienie drugiego nie jest niczym dziwnym, np. Mirek, Sławek. Zważywszy, że częściej zostawiano człon pierwszy, pełne imię Borka mogło brzmieć np. Boriwoj (Borzywoj).

Taka ciekawostka, Tolkien budował imiona niektórych swoich bohaterów na sposób słowiański np. Boromir (tu mamy sprzeczność, bo człon pierwszy oznacza "walkę", a drugi "pokój" - czyżby wpływ radzieckiej doktryny pt. Wojna o pokój? ).