Każdy robi czasem błędy. Wracając do tematu -

Cytat:

Owszem ogranicza - po upływie czasu i w odpowiednich warunkach. W dużej patriarchalnejvpopulacji w której dominuje mała grupa mężczyzn z jednego rodu posiadająca wyższy status i większą płodność, chromosomy Y innych mężczyzn będą z pokolenia na pokolenie rugowane. Natomiast genom tegoż dominującego męskiego rodu będzie powoli "roztapiać się" w przeważającej liczbie genów reszty populacji. W ten sposób silna selekcja utrwala chromosom Y podczas gdy przewaga liczebna alleli od strony matek wraz z dryftem eliminuje wiekszoscz pozostalej reszty genomu.

I to jest głównym ograniczniem - brak znajomości procesów selekcyjnych w populacjach ich dokładnej liczebności na przestrzeni wieków i możliwych efektów wąskiego gardła. Więc generalnie chromosomY nie jest dobrym miernikiem pokrewieństwa. Żaden marker podlegający silnej społecznej selekcji, jej zmiennym trendom, nie jest. Do badania pokrewieństwa najlepsze są markery relatywnie neutralne.