..."Na pewno widzę miejsce dla kaszubszczyzny w kościele, ale myślę, że w wielu przypadkach, jest to spełniane z trochę nadmiernym entuzjazmem. Kaszubszczyznę chce się narzucić ludziom, którzy jej nie znają i którzy w kościele sa czasem zdumieni, że można tu mówić tym językiem i że jest to język dopuszczony do liturgii.

Myślę, że na pewno spotkania kaszubskie miałyby prawo do tego, ażeby posługwać się mową kaszubską. natomiast dla szerszego odbioru uczestników liturgii język kaszubski może być działaniem udziwnionym i zaskakującym. Dość częstowierni zwracają wówczas uwagę na dźwięk, na sposób mówienia. Często zresztą sami Kaszubi wymieniają między sobą opinie na temat kaszubskiego używanego w liturgii, podkreślając, że u was mówi się tak, a u nas inaczej"...

Darku obaj byliśmy w ubiegłym tygodniu na niedzielnej mszy w Brusach. Po tym nabożeństwie - lekcji kaszubskiego całkowicie zgadzam się z powyższymi słowami biskupa. Gdy zaczęliśmy śpiewać Kaszebsko Królewo - dedykowane proboszczowi, ten nie wysłuchał pieśni, msza się zakończyła i wyszedł. Mógł to zrobić. Wiele obowiązków wparafii itd. Jasna sprawa. O wiele bardziej zdziwił mnie fakt, że wiele osób będących na mszy, zaczęło wychodzić, gdy my śpiewaliśmy tę kaszubską pieśń - w kościele w jednej z parafii kaszubskich. Widać było zdziwinienie u ludzi i niezbyt radosną minę, zdziwienie itd. Moim zdaniem narzucanie kaszubskiego do liturgii, odniesie wręcz odwrotne skutki niż się zakłada. Ludzie mogą sie zniechęcić do Kościoła katolickiego, a tym bardziej do religii. Powoli, następnie stawiać większe, szybsze kroki w tym kierunku. Należy dążyć do tego, aby parafianie chcieli wprowadzenia języka kaszubskiego do liturgii. Ale musi to chcieć większa liczba osób, a nie 5 zapaleńców, wątpliwej religijności. Pozdrawiam.