Witôj Tómkù

Ë jo ë nié. To zanolégô… Jednégò dnia z mòjégò môłégò karna w robòce òdchòdzëla jednô białka. Zarôczëła wszëtczich na pôłnié do gòspòdë. Pòłnié bëło fejn, a pò pôłnim pòkôzało sã, że kòżdi mùszi sóm za se zapłacëc…. Jinszi przikłôd. Chòc wiodro w Edinbùrgù je òglowô do rzëcé – wiém ju gdze je „krôjna deszczowców” ò jaczi prawiło sã w bôjce ò Wawelsczim Szmòkù, a do te jesz czãsto wieją szôlińcë a ë zëmno téż biwô (latos w krótczim rãkawkù jô mòże béł wëszłi le z 12 razë!) – wiele bùdinków ni mô ani pòdwójnëch (taczé jak ù nas przódë) ani nowich plastikòwëch òknów!
Z drëdżi starnë Szkòtowie, tak jak Anielijczicë wëdają wiele dëtków na ruchna, jedzenié w gòspodach ë na picé. Na to slédné pò prôwdze wiele wëdôwają…