„Przecież Świecie to stare pomorskie miasto! Niestety poza woj. pomorskim.”

No, no, to jednak się okazuje, że moje argumenty nie trafiają w próżnię.

Czyli zgadzamy się co do tego, że w „starych pomorskich miastach” leżących poza Kaszubami i ich okolicach, mieszkać mogą ludzie, którzy mają pomorska tożsamość, która bynajmniej nie oznacza tożsamości kaszubskiej? W związku z tym mogą oni mieć znaczne opory w uznaniu, że taki język kaszubski, jest tak naprawdę językiem ogólnopomorskim i jako lokalni patrioci uznać go powinni za własny?

Jeżeli tak, to o nic więcej mi w polemice z Kolega nie chodziło.

„Jeśli można, to poprosiłbym o jakieś próbki gwary?”

Ja tu namawiam do czytelnictwa i badań, a tu kurcze internetowa mentalność: Nieważne co w realu, ale jak coś podamy na stronach www. to znak, że istnieje...

Wikipedią, ani językoznawcą nie jestem, ale dla przykładu może taka fraza (wersja miejska): „No i jak już byliśmy przyjechani i jak oni też przyjecheli, to żeśmy zaczęli przenosić te kamloty”.

To -eli, nie jest bynajmniej najbardziej spektakularną cechą gwary kociewskiej (na niektórych największe wrażenie zawsze robi niezrozumiałe dla innych słownictwo), ale to cecha, która według Kujota i Pobłockiego wyróżniać miała Kociewiaków od sąsiadów (cytowali przy tym opinie tychże sąsiadów, zwłaszcza z zachodu). No i jak słucham na ulicach cecha ta ma się całkiem nieźle.

Naprawdę są o wiele bardziej kompetentni specjaliści, który to dogłębnie opisują, a zacząć bym radził od jakiejś klasyfikacji czym się różni język od gwary i dialektu. Jak obaj będziemy mówić (pisać) o tym samym (gwarze kociewskiej, a nie jakimś quasijęzyku kociewskim, będącym alter ego kaszubskiego), to o wiele szybciej sie zrozumiemy.

Pozdrawiam

Michał