1 maja 2005 r. w gdańskim teatrze "Miniatura" odbył się trzeci koncert z okazji 15-lecia telewizyjnego magazynu "Rodnô Zemia". Wystąpili zespoły i soliści: Zespół „Prôwda” z Luzina, „Dzôtczi Rodny Zemi”, Dzieci z SP Borkowa, zespół „Stolem” z Chwaszczyna, pustonocni śpiewacy z Sianowa.
Program koncertu (scenariusz przygotował Eugeniusz Pryczkowski):
1. Śpiewacy pustonocni
Spijże już po Twoim boju (cała pieśń, ok. 6 zwrotek)
Dzesãc lat temù swój żëcowi „bój” – jak spiéwelë naszi bëlny swiéwôcë pùsti nocë ze swiónowsczi parafii - skùńczëła Izabella Trojanowskô. Pierszô redaktorka programù „Rodnô Zemia”. W 1990 rokù, dokładnie 15 lat temù, mësla nad sztôłtã tegò programù. Umôwia rozmówców, lëdzy do wespółprôcë i pòmału zaczina realizowac nôpierszé materiałë, chtërne ùzdrzałë wid w pierszim programie 21 lëpińca 1990 rokù. Dlô „Rodny Zemiã” pòswiãca sã przez piãc lat, do czasu jak 21 łżëkwiata 1995 rokù na rodnô kaszëbskô zemiã przëjãła jã w swój klin.
Telebim – krótki biogram I.Trojanowskiej
2. Śpiewacy pustonocni
Ty, któraś piękne dni swoje skończyła (3 zwrotki)
Recytacja np. Ida Czaja
3. Śpiewacy pustonocni
Witaj Janie z Bolesława
Zmiłuj się nade grzesznikiem
Recytuje Zbigniew Jankowski
Izie – Stanisław Pestka
Czësto przënôleżną tczã dôwają Izabellë Trojanowsczi pòecë, a pùblicyscë. Kò przez wiele lat żëcégò òna pùblikòwa ò Kaszëbach, a dba ò to, bë naszi ùtwórcë, pisarze i pòecë, mòglë wëdawac swòje tomiczi, jak chòcbë Ji rówienik Stanisław Pestka – wiôldżi kaszëbsczi pòeta – chtërnégò tu baro serdeczno witóm i pòzdrôwióm.
Witóm wszëtczich pòetów i pisarzów, chtërny są dzys tu midzë nama.
Gòrąco witóm i pòzdrôwióm Artura Jabłońsczégò – przédnika Zrzeszenia Kaszëbskò – Pòmòrzczégò.
Witóm serdeczno prof. Brunona Sënôka – ùszłégò przédnika ZKP, a wcyg przédnika Sejmikù Wòjewództwa Pòmòrzczégò.
Witóm...
Izabella Trojanowskô baro wiele swòjégò czasu a taleńtu pòswiãca młodim. Jô sóm jem jednym z ji ùczniów, mòja białka Elżbiéta téż, czë dzydniowi zrzeszeniowi przédnik, Artur Jabłońsczi i wiele jinszich . Wastnô Iza zaléca téż, żebë nã wiédzã przekazëwac dali młodim zdatnym Kaszëbóm. Kò to nôbarżi òd nich zanôlégô przińdnota ti zemi. Chcemë sã redowac, że òni są. Mòżemë bëc rôd, że mómë na Kaszëbach wspaniałą młodzëznã, zdatną do dobri robòtë.
Justyna Lewańczyk
Młodi lëdze dzys chãtno wzérają dalek w swiat. Wzérają, ale czë widzą? Nie je mòżno dalek a szerok wezdrzec bez pòznaniô swòjich kòrzeni a rodnëch wôrtnotów, bez pòznaniô samégò se. Kaszëbizna je dzysô baro atrakcyjnô dlô swiata – je jednym z jegò dzélëków. To prawie zachòwanié tożsamòscë, mòcné nasze zakòrzenienié, sprôwiô, że w pełni achtniemë samëch se, a leno taczich achtnie nen wiôldżi swiat. Chto wëzbiwô sã swégò kaszëbstwa je jak nen pich marny.
Jacek Lange
A jesz dërch są taczi, co wstëdzą sã rodny mòwë. Baro jim współczëjemë, bò wstëdzëc sã Tatczëznë to dopiére je wstid! To tak jakbë sã tatka a matczi wërzékôł. Na szczescé z rokù na rok taczich je mni, ale téż z rokù na rok mni lëdzy gôdô pò kaszëbskù, za to chãtni młodi bierzą sã za pisanié i spiéwanié w rodny mòwie. Jednym taczim bëlnym przikładã je karno „Prôwda” z Lëzëna.
Zespół „Prôwda” z Luzina
W òczë zdrzec
Nôwikszô nôdzeja
Mòdłów zwón
Zbigniew Jankowski
„Z wiatrã wpëzglónym we włosë” Jana Walkusza, fragmenty – Telebim - pogrzeb Izy Trojanowskiej
telebim 100 % - wspomnienia o Izie w I rocznicę śmierci
Zespół „Prôwda” z Luzina
Snôżô nad perłë
Bôtë jidą Telebim – zdjęcia morskie
Co niese dzéń
Magda Kropidłowskô
A kòżdi dzéń rozmajité zdarzenia przënôszô. Kòżdi dzéń òddaliwô nas òd dnia ùrodzeniô, tej chcemë spieszëc sã kòchac lëdzy, bò tak chùtkò òdchôdają – jak gôdô pòeta. Spieszmë sã téż kòchac i retac naszã kaszëbską rodną mòwą, bò tak chùtkò òdchôdô razã z tima, co òdchôdają òd nas. Pitanié, czë młodi tak gôdają pò kaszëbskù, jak starszi? Òdpòwiésc wszëtcë dobrze znajemë. Wszëtcë téż na zapitanié, czë chcemë dbac ò to wszëtcë, ò co dbelë Trojanowskô, ks. Fransyszk Grëcza, Alojzy Nôdzel, Jan Trepczik, Aleksander Labùda wòłómë, że jo, ale czë tak robimë?
Tomasz Gafke
Nick nie zwòlniwô nas z biôtczi ò òbstojenié rodny mòwë, chòcbë pesymizm czasã brôł górã w naszim dzejanim. Temù Izabella Trojanowskô tak baro dba ò rodną mòwã westrzód dzecy i młodzëznë. Wiôlgą wôgą przëwiązywa do kònkursów Rodny Mòwë, na jaczich bez lata bëła jurorã. W czerënkù młodëch całą mòcą jidą ji nastãpnicë. Stąd tëli robòtë z dzecnyma karnama, a nawetka twòrzenié tëch karnów. Zaprôszómë baro serdeczno „Dzôtczi Rodny Zemi”.
„Dzôtczi Rodny Zemi”
Mòdlëtwa za starków
Mësla dzecka
Majewé
Usmiéwk nôpierszi
Justyna Lewańczyk
Te òstatné dwie piesniczczi „Dzôtków Rodny Zemi” wprowadzëłë nas w majewi czas, a przëpòminają ò miłoce: do òdwiecznëch wôrtnotów, do rodny zemi, do naszi tradicji, przede wszëtczim do naszich starszich i kòżdégò człowieka. „Spieszmë sã kòchac lëdzy...” Môj je òsoblëwim miesądzã, w jaczim chãtno ò miłoce so przëpòminómë.
Jacek Lange
Baro chãtno, baro chãtno – nié blós przëpòminómë, ale we wszelejaczi spòsób próbùjemë jã realizowac. To znôwù pòdskôcô artistów, żebë twòrzëlë nowé dokôzë ò kòżdi miłoce i na òdwrót – artiscë nas pòdskôcają, bë ta kòżdô miłota bëła piãknô, chtërna wëzwòliwô leno dobro. Do tegò jak je piãkno, a dobrze wëkònónô, tej brzôd je baro bëlny. Witómë Ce „lubny gòscu” z Parchòwa. Żdajemë na Twòje „jedno wspòmnienié”. Przed nama Joanna Szroeder.
Joanna Szroeder
Lubny gòscu ew. telebim
Jedno wspòmnienié
Magda Kropidłowska
Himn o miłoce pg sw. Pawła
Zespół szkolny z Borkowa
Mëmie
Latowô chòranka
Jak przesnôżi kwiat
Tomasz Gafke
A młodé lata nóm w mëslach cëdno / Òstóną jak przesnôżi kwiat / Wspòminac mdzemë je dobrze wiedno / Jak drëchów òd szkòłowëch lat – spiéwało dzecné karno ze szkòłë w Bòrkòwie. Wiele razy so mëslimë, że jesz wszëtkò, co nôpiãkniészé je przed nama. A mòże jednak to nôpiãkniészé ju dôwno bëło. Wiele zanôlégô òd te, jak jesmë w sztãdze zinterpretowac ùszłotã, ò chtërny tak rôd wspòminómë.
Justyna Lewańczyk
Żelë w pełni i mądrze òcenimë to co bëło, tej wszëtkò, co jesz przińdze, mdze tak samò dobré, jak to co ju przeminãło. – Mùszimë miec jasno wëznaczony i namieniony cél, do jaczégò zmiérzómë w naszim - a nawet barżi - z naszim żëcym – gôdôł nôwikszi człowiek naszich czasów.
Telebim – Papież do Kaszubów, Gdynia 1987, ok. 7 minut
Jacek Lange
Fragment z książki „Królowa Kaszub”
„Swiónowskô Panienkò, Matinkò Bòżô, nasza Kaszëbskô Królewô! Tak jak òd stalat jes błogòsławia naszim starkóm a òjcóm, co ù Cë tu w Swiónowie wëprôszelë so swòjã drogã do Bòga, tak błogòsławië, żegnôj nas, Twój wiérny lud. Żegnôj naszã, lubòtną Kaszëbską Tatczëzna, ji niwë a wòdë, naje chëczë a dobëtk, naszã robòtã a trud. Żegnôj naszã swiãtą kaszëbską mòwã, żegnôj dzecë a młodzëznã, żegnôj nas wszëtczich. Żebë jesmë swiãtim turã starków szlë i przez Twòjã mòdlëtwã i za Twòjim wstawienim doszlë téż do Bòga.”
Zespół „Stolem” z Chwaszczyna
Kaszëbskô Królewô
br. Zbigniew Joskowski
Wiersz „Pożegnanié Żeglarza”
Zespół „Stolem” z Chwaszczyna
Na Kalwariã
Na smierc krziżewą
Kaszëbskô Rodzyn Królewô
Magdalena Kropidłowska
Strzeżta tëch wôrtnotów i ti spôdkòwiznë, chtërne znaczą ò waji tożsamòscë – prosył Òjc Swiãti w Gdini. Karno Stolem z Chwaszczëna je dobrim przikładã dozéraniô nôlepszich wôrtnotów kùlturowëch ti zemi. Przë tim zdrzi w przódk, czerpie z ùszłotë i dzysdniowòscë dlô przińdnotë. Kaszëbsczi spiéw a mùzyka mùszą sã rozwijac, temù przë „Rodny Zemi” pisóné są nowé dokôzë, a twòrzoné karna, jaczé më tu òbzérómë. Le wszëtkò mùszi miec swój szmak, przede wszëtczim mùszi bëc òpiarté na dobrëch wôrtnotach, na skale, ti sami, na jaczi minioné pòkòlenia bùdowałë nasz kaszëbsczi bùdink.
Telebim – Papież do Kaszubów, Sopot, 1999, ok. 5 minut
Zespół „Stolem” z Chwaszczyna
Jezë jidze nocka
Na Twòje Zmartwëchwstanié
Zbigniew Jankowski
Wiersz „Nasz Òjcze Swiãti
Śpiewa Łukasz Łysk
Na Twòje Zmartwëchwstanié
Zespół „Stolem” z Chwaszczyna
Zwònë biją
Eugeniusz Pryczkowski
Twòje Bòże Zmartwëchwstanié i chcemë głãbòk wierzëc, że téż zmartwëchwstanié lëdzy, chtërnëch tak baro mómë w pamiãcë, òbwiescëło karno „Stolem” i Łukasz Łisk – syn znónégò pòetë i kómpózytórë z Pùcka, zwònë niechże w ti chwilë biją głosno, jak le mògą. Ritm bicégò tëch zwònów, a tekst piesni ò zmartwëchwstanim, ùłożił Jerzi Stachùrsczi – autor wikszoscë kòmpòzycjów, jaczé tu dzysô zabrzëmiałë. Stachùrsczi je czerownikã mùzycznym tegò tu Teatru Miniatura. Je jednym z pierszich wespółprôcowników programù „Rodnô Zemia” i do dzysa stoji na strażë snôżotë kaszëbsczi spiéwë w tim programie. A zaprosa gò do ti robòtë Izabella Trojanowskô. Òna téż bëła nôlepszim promòtorã jegò dokôzów lëteracczich. Zaprôszómë Ce baro serdeczno na binã.
(Jerzi Stachurski wchodzi)
Trojanowskô bëła przë wëdanim debiutancczégò tomikù „Tej pòkazëją na mie”, towarzëła promòcji pòematu „Droga”, a nôbarżi włączëła sã w pòwstanié pòeticczich partiturów ò titule „Procesje”, w chtërnëch je przez Niã napisóny wstãp. Chòc na jich promòcji, jakô òdbëła sã w tim tu teatrze, Ji nie bëło ju westrzód nas. Dzys Jerzi Stachùrsczi mô òsoblëwé swòje swiãto. Pò latach, promùjemë tu czësto nowi dokôz pòetë, tomik wiérztów „Naczynia połączone mowy. Statczi sparłãczoné mòwë”.
Krótkie wystąpienie J. Stachurskiego dotyczące głównego przesłania dla ludzi, jakie niesie ta książka.
W wiôldżi mierze dzãka Jerzémù Stachùrsczémù mòżemë sã spòtëkac w tim teatrze na kòncertach z leżnoscë 15 lat „Rodny Zemi”. Ale téż dzãka direktorowi tegò teatru, Kònradowi Szachnowsczémù, chtërnégò prosymë serdeczno do nas.
Wystąpienie Konrada Szachnowskiego, w którym m. in gratuluje Stachurskiemu za twórczość, za tomik.
Konferansjer zaprasza prezesa Zrzeszenia Kaszubsko – Pomorskiego, który także składa gratulacje
Tczëwôrtny Państwò. Wiém, że wiele bë chcało nabëc ksążkã i dedikacjã Autora. To zarô stónie sã mòżebné. Za chwilã przeńdzemë na teatralné foyer, na kòritarz i tam bądze dalszi dzél promòcji. Tam ju mòżna nabëwac tã ksążkã, a jinszé téż, i za chwilã dostac dedikacjã Autora. Zanim nas tam przë zwãkach marsza zaprowadzy karno „Stolem” zaprôszóm do pòspólnégò zaspiéwaniô òblëbiony piesni Òjca Swiãtégò Jana Pawła II z mëslą ò redaktor Izabellë Trojanowsczi, a téż z żëczbą, bë kaszëbizna wiedno trwała i sã rozwija dzãka taczim artistóm, jak Jerzi Stachùrsczi i wiele jinszim.
Barka – wszyscy śpiewają
Zaprôszóm wszëtczich serdeczno na òstatny kòncert finałowi, chtëren òdbãdze sã 24 lëpińca latoségò rokù, dokładno w XV roczëznã pierszi emisji Rodnô Zemi.
Do ùzdrzeniô
