Sztuka, do której muzykę napisał Jerzy Stachurski z Czeczewa wystawiona zostanie na Krymie.
Ptaszki ćwierkają, że ten kompozytor zamierza w przyszłym roku napisać muzykę do dużej formy muzycznej o tematyce religijnej w języku kaszubskim...

W dniach 27 września - 3 października 2004r.Państwowy Teatr Lalek „Tęcza” ze Słupska uczestniczyć będzie w III Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek, który odbywa się w Krymskim Teatrze Lalek w Simferopolu (Ukraina). Artyści zaprezentują tam spektakl pt. "Szkaradka", który wielokrotnie święcił triumfy na scenach światowych teatrów lalek.Warto zaznaczyć, że udział "Tęczy" w festiwalu jest jednocześnie realizacją programu Ministerstwa Kultury pt. "Promocja kultury polskiej za granicą".

"Szkaradka"
Autor - Mieczysław Abramowicz
Reżyseria - Mieczysław Abramowicz
Muzyka - Jerzy Stachurski
Asystent reżysera - Michał Milczarek


Udział biorą:
Dziewczyna - Izabela Nadobna Polanek, Hanna Piotrowska
Chłopak - Marek Huczyk
Król Barnaba I - Michał Milczarek


Inspicjent - Marek Huczyk
Elektroakustyk - Krzysztof Fir
Obsługa sceny - Karol Szary, Mieczysław Pierechod


"SZKARADKA" to rodzaj zabawy w teatr dla dzieci od lat 1 do 100. Akcja przedstawienia rozgrywa się w królestwie klocków, które skrywają w sobie nowe bajki i kolorowe wiersze. Władcą tego królestwa jest Król Barnaba Pierwszy, zakochany w sobie, nadęty pyszałek, którego jedynym zajęciem jest dbanie o własny wygląd. Dlatego całymi dniami przesiaduje przed lustrem i poprawia swoją urodę. Dekret królewski nakazuje ścinać głowy tym, którzy okazaliby się piękniejsi od króla. Zastraszeni mieszkańcy królestwa dokonują szeregu zabiegów mających na celu oszpecenie własnego wyglądu. Kupują więc masowo pryszcze, krosty i sztuczne brodawki, aby przemienić się w szkaradnych, koślawych i kostropatych. Skutkiem takiego postępowania jest fakt, że mężczyźni nie chcą się żenić z brzydkimi kobietami, kobiety nie chcą poślubiać brzydkich mężczyzn, przez co w królestwie nie ma żadnych dzieci.
Świat bez dzieci jest szary i smutny, nikt nie gra w klasy, nie ma komu opowiadać bajek, ani przed kim odsłaniać tajemnic życia. Pewnego dnia jeden pan buntuje się, zrzuca z siebie oszpecające go sztuczne pryszcze i udaje się do lasu na spacer. W tym samym czasie jedna pani, która przestała chcieć być brzydką także pozbywa się tłustych plam i udaje się na spacer po lesie. Spotkanie dwojga ludzi sprawia, że odnajdują w sobie naturalne piękno i w tajemnicy przed królem pobierają się. Kiedy na świat przychodzi śliczna dziewczynka, rodzice w obawie przed królewskim dekretem dają jej na imię Szkaradka i szukają sposobów oszpecenia jej urody.
Tymczasem Król Barnaba postanawia odwiedzić rodziców dziecka i złożyć im wyrazy współczucia z powodu narodzin Szkaradki. Widok ślicznego dziecka wzrusza władcę i odmienia go całkowicie. Od tej pory ludzie wracają do swego wyglądu, a król opiekuje się wszystkimi dziećmi, czerpiąc z tego wielką radość.
Widowisko wieńczy hymn "Niech żyją dzieci" - śpiewany przez aktorów razem z widownią.