TRZECY TIDZÉÑ ADWEÑTU
NIEDZELA
Wiele sã zmieniwô w naszim zwëczajnym, codniowim ¿ëcu, czej czekómë na jak±s òsobã abò wëdarzenia, czej spòsobimë sã do ùroczëstosców. Stôwómë sã jinszima lëdzama, bar¿i redosnyma. Przed tim, co mô prziñc më ni mómë ùbëtkù. Nie wiémë, czë to prziñdze, jak sã b±dze òdbiwa³o, czë zjiszcz± sã nôdzeje i czë mdze przëjãti darënk - mòje sërce?
„Pón je bliskò!” Nie bój sã. Òn przëchòdzy, ¿ebë zbawic. Òn zjiscy nôdzeje, òczëszczi i przëjimnie twój darënk.
ANTIFONA NA WEÑDZENIÉ
Flp 4, 4.5
Ceszta sã wiëdno w Panu; pòwtôrzajã: ceszta sã! * Pón je bliskò.
KÒLEKTA
Bò¿e, Të widzysz, z jak± wiar± më ¿d¿emë na swiãta Narodzeniô Pañsczégò, + sprawi, ¿ebë jesmë przëspòsobilë naje sërca * i z redosc± mòglë swiãcëc krëjamnotã najégò zbawieniô. Przez najégò Pana Jezësa Christusa.
__________________________
CZËTANIA W ROKÙ A
PIERSZÉ CZËTANIÉ
Iz 35, 1-6a.10
Sóm Bóg prziñdze, ¿ebë nas zbawic.
Czëtanié z Knéd¿i proroka Izajasza.
Niech sã rozwieseli pùstiniô i spiek³ô zemia, niech sã redëje trôwiastô rówizna i niech rozkwitnie! Niech wëdô kwiatë jak pólné lelije, niech sã rozredëje té¿ skôcz±c i krzikaj±c z ùcechë. Chwa³± Libanu òsta³a òbdarzonô, òzdob± Karmelu i Saronu.
Òni òbôcz± chwa³ã Pana, spania³osc najégò Bòga. Pòkrzésëta rãce òs³ab³é, wzmòcnita¿e kòlana òmgla³é! Mówta do strachòblëwëch: „Le smia³o! Ni miéta strachù! Hewò waji Bóg, wejle pòmsta; przëchòdzy Bò¿ô òdp³ata; Òn sóm przëchòdzy, ¿ebë waju zbawic”.
Tej przezdrz± òczë niewidomëch i ùszë g³ëchëch sã òtemkn±. Tedë chromi jak jeléñ wëskòczi i jãzëk niemëch wieso³o krziknie. Prziñd± nazôd ny òdkùpiony przez Pana. Przëb±d± na Syjón z redosnym spiéwã, z wiecznym szczescym na twarzach. Doprziñd± do redoscë i szczescégò, a zd¿inie smùtk i wzdichanié.
To je s³owò Bò¿é.
PSALM RESPONSORIJNY
Ps 146(145)
Refren: Przëb±dzce, Panie, ¿ebë nas wëbawic.
Bóg dotrzëmiwô wiarë na wieczi, *
sprawiedlëwòtã przënôszô skrziwdzonym,
g³odnym dôwô chleba, *
sôdzewëch wëpùszcziwô na wòlnosc.
Refren.
Pón dôwô przezdrzec slepim, *
Pón dwigô pòni¿onëch;
Pón mi³uje sprawiedlëwëch, *
Pón strze¿e przëbélców.
Refren.
Sërotã i gdowã wspòmôgô, *
ale grzészników na bezdro¿ëszcza prowadzy.
Pón królëje na wieczi, *
Bóg twój, Syjonie, przez pòkòlenia.
Refren.
DRËD¯É CZËTANIÉ
Jk 5, 7-10
Prziñdzenié Pana je krótkò tu.
Czëtanié z Lëstu swiãtégò Jakùba.
Bracynowie! Trzëmôjta sã cërplëwie, bracynowie, ja¿ do prziñdzeniô Pana. Hewò rólnik cërplëwie ¿d¿e na ùprag³i brzôd zemi, pòk±dka nie spadnie deszcz wczasny i pózdny. Tak wa té¿ b±dzta cërplëwi i ùmòcniwôjta waje sërca, bò do prziñdzeniô Pana ju nie je dalek.
Nie narzekôjta, bracyni, jedny na drëd¿ich, cobë wa nie przësz³a pòd s±d. Hewò sãdzëcél stoji przed dwiérzama. Za przëk³ôd wëtrwa³oscë i cërplëwòtë wezta, bracyni, proroków, co przemôwielë w Pañsczé miono.
To je s³owò Bò¿é.
SPIÉW PRZED EWANIELËJ¡
Iz 61, 1
Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Pana je nade mn±,
pòs³ô³ miã g³osëc dobr± nowinã ùbòd¿im.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANIELËJÔ
Mt 11, 2-11
Na Christusu zjiscywaj± sã proroctwa.
S³owa Ewanielëji wedle swiãtégò Mateusza.
Czejle Jan ùczu³ w sôdzë ò czënach Christusa, pòs³ô³ swòjëch ùczniów ze zapitanim: „Jesce Wë tim, co mô prziñc, abò më mómë ¿dac na jinszégò?” Jezës jima òdpòwiedzô³: „Biéjta a rzeczëta Janowi to, co czëjeta i na co wzérôta: slepi przezéraj±, chromi chòdz±, trãdowati s± òczëszcziwóny, g³ëchi czëj±, ùmar³i zmartwichwstôwaj±, ùbòd¿im je g³oszonô Ewanielëjô. A b³ogòs³awiony je nen, chto we Mie nie zw±tpi”.
Czej òni òdchôdelë, Jezës zacz±³ prawic do lëdztwa ò Janie: „Co wa wësz³a òbzerac na pùstini? Strzënã, jak sã tëmlëje na wietrze? Ale co wa wësz³a òbaczëc? Cz³owieka òblok³égò w mitczé ruchna? Hewò w królewsczich pa³acach s± ny, co mitczé ruchna nosz±. Tej za czim wa wësz³a? Proroka òbaczëc? Jo, pòwiôdajã wama, nawetk wicy jak proroka. Òn je tim, ò jaczim je napisóné: "Hewò Jô sélóm mòjégò pòs³añczika przed Tob±, ¿ebë Cë przëszëkòwô³ drogã". Pò prôwdze, pòwiôdajã wama: Midzë narodzonyma z bia³k nie pòwstô³ wikszi òd Jana Chrzcëcela. Ale nômniészi w niebiesczim królestwie je wikszi jak òn”.
To je s³owò Pañsczé.
________________________________
CZËTANIA W ROKÙ B
Dlô swiãtégò Jana Chrzcëcela Jezës je wikszi òd niegò. Jezës bé³ przed nim i "jidze pò nim". Przëchòdzy jakò spòdzéwóny Zbawicél ë Pón. Dlô panowników w Jeruzalemie Jezës bé³ wiôld¿im Nieznónym. I taczim té¿ òstô³. Swiat nie ùznô³ i nie przëj±³ Jezësa jakò Mesjasza. Swiat Gò ùkrzi¿owô³. A më? Wiémë më, czim je Jezës? Jak± òdpòwiésc dómë tima, co sã zapitaj± abò czej sami sobie pòstawimë no pitanié? Czë jesmë lëdzama ti "òdpòwiedzalny" wiarë, tzn. wiarë, chtërna je òdpòwiesc± na Bò¿é òbjawienié i chtërna òdpòwiôdô na stôwióné zapitania.
Bò lëdze chc± wiedzec, czë më bënë se ùznôwómë za prôwdã to, co g³osymë. Problem je wiele g³ãbszi: czë më liczimë sã z Jezësã w konkretnym wëkònywaniu naszëch òbòwi±zków; z nym Jezësã, jaczi przëszed³, jaczi je strzód nas i chtëren prziñdze?
PIERSZÉ CZËTANIÉ
Iz 61, 1-2a.10-11
Jô baro redëjã sa w Panu.
Czëtanié z Knéd¿i proroka Izajasza.
Duch Pañsczi je nade mn±, bò Pón miã namascy³. Pòs³ô³ miã, ¿ebë g³osëc dobr± nowinã ùbòd¿im, ¿ebë òpatrziwac renë z³ómionëch sërców, ¿ebë zwiastowac wëzwòlenié pòjmañcóm i swòbòdã sôdzewim; ¿ebë òbznajmiwac rok ³asczi ù Pana. "Jô baro sã redëjã w Panu, mòja dësza ceszi sã w Bògù mòjim, bò Òn miã przëòdzô³ w ruchna zbawieniégò, òkri³ miã p³ôszczã sprawiedlëwòtë, jak òblëbiñca, chtëren wk³ôdô turban, jak òblëbienicã wëstrojon± w swòje drogòcënë.
Pò prôwdze, jakno zemia wëdaje swòje ¿niwò, jak w ògrodze kòscérzi sã to, co w nim je wsóné, tak Pón Bóg sprawi, ¿e sã rozkòscérzi sprawiedlëwòsc i chwa³a wedle wszëtczich nôrodów".
To je s³owò Bò¿é.
PSALM RESPONSORIJNY
£k 1
Refren: Duch mój mô redosc w Bògù, Zbôwcë mòjim.
Mòja dësza wielbi Pana, *
i redëje sã mój duch w Bògù, Zbawicelu mòjim.
Bò wezdrzô³ na ùni¿enié swòji S³u¿ebny, *
Hewò òdn±d b±d± miã b³ogòs³awi³ë wszëtczé pòkòlenia.
Refren.
Bò wiôld¿é rzeczë sprawi³ mie Wszëtkòmòg±cy, *
Jegò miono je swiãté.
a swòje mi³osërdzé z pòkòleniégò w pòkòlenié *
dlô tëch, co Gò sã bòj±.
Refren.
G³odnëch Òn dobrama ¿ëwi, *
a bògatëch òdsélô précz z niczim.
Wz±³ w òpiekã swòjégò s³ëgã, Izraela, *
pamiãtaj±c ò swòjim mi³osërdzym.
Refren.
DRËD¯É CZËTANIÉ
1 Tes 5, 16-24
Przëszëkùjta dëszã i ca³o na prziñdzenié Pana.
Czëtanié z Pierszégò Lëstu swiãtégò Paw³a Apòszto³a do Tesaloniczanów.
Bracynowie! Wiëdno sã redujta, wcyg mòdlëta sã! W kò¿dim pò³o¿ënkù dzãkùjta, bò takô je wòlô w Jezësu Christusu wedle waju. Dëcha nie gasta, proroctwa nie bierzta letkò! Wszëtkò badôjta, a co je bëlné - to achtnita! Umikójta sã przed wszëtczim, co chòc le wëdôwô sã lëché.
Sóm Bóg miru niech waju czësto do kùñca ùswiãcywô, cobë waji nienarëszony duch, dësza i ca³o ùtrzima³ë sã bez skazë na prziñdzenié najégò Pana Jezësa Christusa. Nen, co waju wzéwô, je wiérny: Òn te¿ tegò dokònô.
To je s³owò Bò¿é.
SPIÉW PRZED EWANIELËJ¡
Iz 61, 1
Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Pana je nade mn±,
pòs³ô³ miã g³osëc dobr± nowinã ùbòd¿im.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANIELËJÔ
J 1, 6-8. 19-28
Swiãti Jan Chrzcëcél szëkùje prziñdzenié Christusa.
S³owa Ewanielëji wedle swiãtégò Jana.
Zjawi³ sã cz³owiek pòs³óny przez Bòga - miono jegò bë³o Jan. Przëszed³ òn na swiôdczenié, ¿ebë zaswiadczëc ò widze, ¿ebë wszëtcë przez niegò ùwierzëlë. Nie bé³ òn widã, le bé³ pòs³óny, ¿ebë zaswiadczëc ò widze.
Taczé je swiôdczenié Jana. Czej ¯ëdze wës³elë do niegò z Jeruzalemù kap³anów ë lewitów ze zapitanim: „Chto të jes?”, òn wëznô³, a nie rzek³ nié, le rzek³: „Jô nie jem Mesjaszã”. A gò sã zapitelë: „Tej co? Jes të Elijaszã? „Òdrzek³: „Nié, nie jem”.
„A jes të prorokã ? „Òdrzek³: „Nié ! „Tej mù rzeklë:
„Czim të jes? ¯ebë më mòglë dac òdpòwiésc tima, co naju wës³elë. Co të gôdôsz sóm ò se? „Òdrzek³: „Jô jem g³os wò³aj±cégò na pùstini: Proscëta drogã Panu, jakno rzek³ prorok Izajôsz”. A pòs³añczicë bëlë spòmidzë farizeùszów.
Ë stôwielë mù zapitania, a gôdelë do niegò: „Czemù të tej chrzcysz, ¿elë nie jes ani Mesjaszã, ani Elijaszã, ani prorokã? „Jan jima òdpòwiedzô³ tak: „Jô chrzcã wòd±. A midzë wama stoji Nen, jaczégò wa nie znajeta, chtëren jidze za mn±, jaczémù jô nie jem wôrt rozrzeszëc rzemiszka kòle Jegò zandalë”. No sã dzeja³o w Betanii, pò drëd¿i stronie Jordanu, dze Jan chrzcy³.
To je s³owò Pañsczé.
-------------------------------------------
CZËTANIA W ROKÙ C
Starómë sã wierzëc w to, ¿e Bóg je bliskò nas, ¿e je w najim ¿ëcym i ¿e nas znaje ë mi³uje. Chcemë w to wierzëc, chòc
czasã ni mómë na to wëraznëch dokôzów. Naje cz³owieczé doswiôdczenié je wieleznaczné i biwô mil±cé. Ale ¿elë sã ws³ëchómë w g³ãbi± swòji dëszë, tej mùszimë przëznac: Òn tu je.
Òdk±dka Jezës przëszed³ na zemiã, më wiémë jesz cos: ¿e Bóg je tim, chtëren przëchòdzy. Dwa wiôld¿é mòmentë prziñdzeniô: wcelenié Bò¿égò Sëna ë Jegò prziñdzenié nazôd we chwale przë kùñcu swiata, a midzë nima "nawiedzënë", to znaczi spòtkania z Christusã w sakrameñtach, w s³owie, wëdarzeniach, w naszëch bracynach, sostrzëcach... W nym dniu, czej Christus prziñdze nazôd, Bóg wiñdze ze swòjégò ukrëcégò i òbjawi sã w jesz pe³niészim widze, nigle we wcelenim i w narodzenim. Ca³é naje ¿ëcé je ¿danim prawie na to prziñdzenié Christusa nazôd. I dlôte nawetk ne kòmùdné dnie nie s± tak dëcht czësto cemné.
PIERSZÉ CZËTANIÉ
So 3, 14-18a
Bóg je strzód swòjégò lëdu.
Czëtanié z Knéd¿i proroka Sofóniasza.
Wëspiewiwôj, Córo Syjoñskô, wez¿e zakrziknij z redoscë, Izraelu! Ceszë sã i reduj z ca³égò sërca, Córo Jeruzalem! Pón òdsën±³ twòjëch procëmników, òdnëkô³ twòjëch niedrëchów: Król Izraela, Pón, je strzód cebie, ju nie mdzesz sã bòja³a z³égò.
W nym dniu rzek± do Jeruzalemù: „Nie bój sã Syjonie! Niech nie s³abn± twòje rãce! „Pón, twój Bóg je strzód cebie, Mòcôrz, jaczi dôwô zbawienié. Òn sã ceszi i redëje tob±, òdnowi swòjã mi³otã, zakrziknie z ùcechë, jak w dniu ùroczëstégò swiãta.
To je s³owò Bò¿é.
PSALM RESPONSORIJNY
Iz 12
Refren: Z redosc± g³osmë, Bóg je midzë nama.
Hewò Bóg je mòjim zbawienim, *
jô zawierzã i nie mdã miô³ strachù.
Bò Pón je mòj± mòc± i piesni±, *
Òn stô³ sã dlô mie zbawienim.
Refren.
A wa z ùcech± mdzeta pòbiéra wòdã *
ze zdrojów zbawieniô.
Chwalta¿e Pana, i wzewôjta Jegò miona. +
Midzë nôrodama dôjta pòznac Jegò sprawë, *
przëpòminôjta, ¿e Jegò miono je widza³é.
Refren.
Spiewôjta Panu, bò sprawi³ wiôld¿é rzeczë *
niech to mdze rozg³oszoné pò ca³i zemi.
Krzikôj i wò³ôj z redoscë, mieszkañckò Syjonu, *
bò wiôld¿i je strzód cebie Swiãti Izraela.
Refren.
DRËD¯É CZËTANIÉ
Flp 4, 4-7
Pón je bliskò.
Czëtanié z Lëstu swiãtégò Paw³a Apòszto³a do Filëpianów.
Bracynowie! Ceszta sã wiëdno w Panu; pòwtôrzajã: ceszta sã! Niech wszëtczima b±dze znónô waja dobrotlëwòta; Pón je bliskò! Ò nico ju nadto sã nie jiscëta, ale w kò¿di sprawie waje prosbë przedstawiôjta Bògù w mòdlëtwie i b³aganim z pòdzãkama!
A Bò¿i mir, co przewë¿sziwô kò¿den rozëm, b±dze strzég wajëch sërców i mësli w Christusu Jezësu.
To je s³owò Bò¿é.
SPIÉW PRZED EWANIELËJ¡
Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Pana je nade mn±,
pòs³ô³ miã g³osëc dobr± nowinã ùbòd¿im.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANIELËJÔ
£k 3, 10-18
Swiãti Jan Chrzcëcél szëkùje prziñdzenié Christusa.
S³owa Ewanielëji wedle swiãtégò £ukasza.
Czej Jan naùczô³ nad Jordanã, lëdztwò gò sã pita³o: „Tej cë¿ më mómë robic? „Òn jima òdpòwiôdô³: „Chto mô dwie sëknie, niech jednã dô temù, chtëren ni mô; a chto mô jedzenié; niech jistno zrobi”. Przëchôdelë té¿ celnicë, ¿ebë przëjimn±c chrzest, a gò sã pitelë: „Ùczëcelu, co më mómë robic?”
Òn jima òdpòwiôdô³: „Nie bierzëta nick wicy nad to, co wama je nakôzóné „. Pitelë gò té¿ ¿ô³nérze: „A më, co mómë robic? „Òn jima òdpòwiôdô³: „Nikògò nie bijta ani nie krziwdzëta, le òstanita przë swòjim zôróbkù „A czej lud w nieùbëtkù ¿dô³ i wszëtcë w duchù rozmiszlëlë ò Janie, czë nie òn je Mesjaszã, òn tak rzek³ do wszëtczich: „Jô waju chrzcã wòd±; ale ju jidze mòcniészi òd mie, jaczémù jô nie jem wôrt rozrzeszëc rzemiszka kòl Jegò zandalów. Òn waju mdze chrzcy³ Swiãtim Dëchã ë ògniã. Mô Òn wiejad³o w rãce, ¿ebë òczëszczëc klepiszcze: pszénicã zebierze do swòji zbò¿ownicë, a plewë spôli w nieùgas³im ògniu”. Dôwô³ té¿ wiele jinszëch przestrzegów lëdzóm i g³osy³ dobr± nowinã.
To je s³owò Pañsczé.
-------------------------------------------
Wierzã
Mòdlëtwa wiérnëch
MÒDLËTWA NAD DARAMA
Wszëtkòmòg±cy Bò¿e, sprawi, ¿ebë jesmë bez ùstónkù sk³ôdelë Tobie najã Òfiarã, + w jaczi zjiscywô sã ùstanowionô przez Cebie krëjamnota Eucharistëji * i dokònywô sã czin naszégò zbawieniô. Przez Christusa, Pana najégò.
Prefacjô nr 1
ANTIFONA NA KÒMÓNIÃ
Przër. Iz 35, 4
Pòwiédzta bòj±cym: * Le smia³o! Nie bójta sã! * Hewò nasz Bóg prziñdze, ¿ebë nas zbawic.
MÒDLËTWA PÒ KÒMÓNII
Prosymë Cã, nô³askawszi Bò¿e, + ¿ebë jes mòc± tegò Sakrameñtu òczëszczi³ naju z lëchëch znãtów i z pòdajnoscë na z³o * a przëszëkòwô³ do nadchôdaj±cëch swiãt. Przez Christusa, Pana najégò.
|
