25 gòdnika
MSZÔ W DZÉŃ
Niejedny mëszlą, że Jezës przëchòdzy na swiat nié pòwòłóny i jakbë nôgle, z cemnicë sã ukôzôł. Nie je to prôwda. Bò hewòle Bóg Òjc mówi ò Nim, tzn. rodzy Gò òd wieków w jasnoce swégò majestatu i pòsélô na swiat. Prorocë zapòwiôdelë Jegò przińdzenié. „No Dzeckò”, nen „Wid" zestãpùjący „dzysô na zemiã”, bëło spòdzéwóné i wzéwóné, a jednak nie je w nym swiece Gòscã rôd widzónym. Historiô swiéckô nie zanotëje w swòjëch kronikach sztërkù Jegò narodzeniô, a Jegò smiërc na krziżu òpisze le w pôrã réżkach. Równak no ùbòdżé Dzecuszkò swòjim bòsczim sërcã òbjimô całi swiat i pòdtrzëmiwô gò w jistnienim. Je Òno Słowã, jaczé żëje wiecznie i „òbswiecywô kòżdégò człowieka”.
ANTIFONA NA WEŃDZENIÉ
Dzecuszkò sã nóm narodzëło i Syn je nama dóny; * na Jegò remiona złożoné je panowanié * i je Òn nazwóny Zwiastunã Bòżëch ùdbów. (Iz 9,5).
Chwała na wiżawach
KÒLEKTA
Bòże, Të w nad'zwëczajny spòsób môsz stwòrzoné człowieka i w jesz cëdowniészi spòsób jes òdnowił jegò czestnotã, + dôj nóm bëc ùczãstnikama w bóżstwie Twòjégò Sëna, * chtëren przëjął lëdzką nôtërã. Jaczi z Tobą żëje i królëje na wieczi wieków.
PIERSZÉ CZËTANIÉ
Iz 52, 7-10
Całô zemia ùzdrzi Bòżé zbawienié.
Czëtanié z Knédżi proroka Izajasza.
Ó jak spòsobné są na górach nodżi zwiastuna redosny nowinë, jaczi ògłôszô mir, zwiastëje szczescé, chtëren òbznajmiwô zbawienié, chtëren mówi do Syjonu: „Twój Bóg zaczął królowac”. Nen głos! Twòji stróżowie wòłają, razã krzikają redosno, bò òbzérają na swòje òczë jak Pón nazôd wrôcô na Syjón. Òdezwijta sã redosnym spiéwanim, wszëtczé szmërglënë Jeruzalemù! Bò Pón pòcesził swój lud, òdkùpił Jeruzalem. Pón wëcygnął swòje swiãté remiã na òczach wszëtczich nôrodów; i wszëtczé kùńce zemi ùzdrzą zbawienié najégò Bòga.
To je słowò Bòżé.
PSALM RESPONSORIJNY
Ps 98 (97)
Refren: Ùzdrzała zemia Zbawicela swégò.
Spiewôjta Panu piesń nową, *
bò ùczënił cëda.
Dobëcé Mù sprawiła Jegò prawô rãka *
i swiãté remiã Jegò.
Refren.
Pón òkôzôł swòje zbawienié, *
na òczach pòganów òbjawił swòjã sprawiedlëwòsc.
Wspòmniôł na dobroc i na wiernosc swòjã *
dlô domôctwa Izraela.
Refren.
Ùzdrzałë wszëtczé kùńce zemi *
zbawienié najégò Bòga.
Wòłôj z redoscë na pòczestnosc Pana całô zemio,
ceszta sã, wieselta i grôjta.
Refren.
DRËDŻÉ CZËTANIÉ
Hbr 1, 1-6
Bóg przemówił do nas przez Sëna.
Czëtanié z Lëstu do Hebrajczików.
Wiele razy i na wszelenijaczé ôrtë mówił przódë Bóg do òjców przez proroków, a w nëch slédnëch dniach przemówił do nas przez Sëna. Jegò to ùstanowił pòsobnikã wszëtczich rzeczi, przez Niegò téż stwòrził całi swiat. Nen Syn, jaczi je jasnotą Jegò chwałë i òbrôzã Jegò jistwë, pòdtrzëmiwô wszëtkò słowã swòji pòtãdżi, a czej sprawił òczëszczenié z grzéchów, sôdł pò prawiznie Majestatu na wiżawach. Òn ò tëlé stôł sã wëższi òd aniołów, ò wiele erbòwôł wëższé òd nich miono. Bò do jaczégò z aniołów czedë rzekł: „Të jes mòjim Sënã, Jô jem Cã dzysô zrodzył"? I téż: „Jô mdã Mù Òjcã, a Òn bądze Mie Sënã”. A czej zôs wprowadzy Pierwòrodnégò na swiat, pòwié: „Niech Mù skłôdają pòkłón wszëtcë Bòżi aniołowie”.
To je słowò Bòżé.
SPIÉW PRZED EWANIELËJĄ
Alleluja, alleluja, alleluja.
Zajasniôł nóm dzéń swiãti,
pòjtaże, nôrodë, złóżta pòkłón Panu,
bò wiôldżi wid zestąpił na zemiã dzysô.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANIELËJÔ
Słowò stało sã całã.
EWANIELËJÔ DŁËGSZÔ
J1, 1-18
+ Słowa Ewanielëji wedle swiãtégò Jana.
Na zôczątkù bëło Słowò a Słowò bëło ù Bòga, i Bògã bëło Słowò. Òno bëło na zôczątkù ù Bòga. Wszëtkò przez Nie sã stało, a bez Niegò nic sã nie stało, co sã stało. W Nim bëło żëcé, a żëcé bëło widã lëdzy, a wid swiécy ò cemnicą, a cemnica gò nie òbjimnãła. Zjawił sã człowiek pòsłóny przez Bòga - miono jegò bëło Jan. Przëszedł òn na swiôdczenié, żebë zaswiadczëc ò widze, żebë wszëtcë przez niegò uwierzëlë. Nie béł òn widã, le béł pòsłóny, żebë zaswiadczëc ò widze.
Béł wid prôwdzëwi, co òbswiecywô kòżdégò człowieka, czej przëchôdô na swiat. Na swiece bëło Słowò, a swiat przez Nie sã stôł, ale swiat Gò nie pòznôł. Przëszło do swégò miectwa, a swòji Gò nie przëjãlë. Równak tim wszëtczim, co Je przëjãlë, dało mòc, żebë sã stelë Bòżima dzecama, tima, co wierzą w Jegò miono - co ani z kr'wi, ani z łakòtë cała, ani z wòlë chłopa, le z Bòga sã narodzëlë. Słowò stało sã całã i zamieszkało midzë nama. I më jesmë òbzérelë Jegò chwałã, chwałã, jaką Jednorodzony dostôwô òd Òjca, pełen łasczi i prôwdë. Jan swiôdczi ò Nim ë głosno wòłô w słowach: Nen béł, ò jaczim jô jem rzekł: Nen, co pò mie jidze, przewëższił miã czestnotą, bò béł rëchlij òd mie”. Z Jegò pełnotë jesmë wszëtcë dostelë - łaska za łaską. Jak Prawò bëło nadóné przez Mòjżesza, łaska i prôwda przëszłë przez Jezësa Christusa. Bòga nicht nigdë nie widzôł. Nen Jednorodzony Bóg, co je na klinie Òjca, ò Nim pòùcził.
To je słowò Pańsczé.
EWANIELËJÔ KRÓTSZÔ
J1, 1-5.9-14
+ Słowa Ewanielëji wedle swiãtégò Jana.
Na zôczątkù bëło Słowò a Słowò bëło ù Bòga, i Bògã bëło Słowò. Òno bëło na zôczątkù ù Bòga. Wszëtkò przez Nie sã stało, a bez Niegò nic sã nie stało, co sã stało. W Nim bëło żëcé, a żëcé bëło widã lëdzy, a wid swiécy ò cemnicą, a cemnica gò nie òbjimnãła.
Béł wid prôwdzëwi, co òbswiecywô kòżdégò człowieka, czej przëchôdô na swiat. Na swiece bëło Słowò, a swiat przez nie sã stôł, ale swiat Gò nie pòznôł. Przëszło do swégò miectwa, a swòji Gò nie przëjãlë. Równak tim wszëtczim, co Je przëjãlë dało mòc, żebë sã stelë Bòżima dzecama, tima, co wierzą w Jegò miono - co ani z kr'wi, ani z łakòtë cała, ani z wòlë chłopa, le z Bòga sã narodzëlë. Słowò stało sã całã i zamieszkało midzë nama. I më jesmë òbzérelë Jegò chwałã, chwałã, jaką Jednorodzony dostôwô òd Òjca, pełen łasczi i prôwdë.
To je słowò Pańsczé.
Wierzã
Wszëtcë klëkają na słowa: I za sprawą Dëcha Swiãtégò wzął cało...
Mòdlëtwa wiérnëch
MÒDLËTWA NAD DARAMA
Wszëtkòmògący Bòże, w nã ùroczëznã przëjimnijże rôd nã Òfiarã, przez jaką òdbëło sã nasze pòjednanié z Tobą, * i sprawi, żebë òna wzniosła sã do Ce jakò bëlné ùwielbienié. Przez Christusa, Pana najégò.
Prefacjô nr 3-5
W Mòdlëtwach eucharisticznëch 1.-3. wspòmnienié krëjamnotë dnia
ANTIFONA NA KÒMÓNIÃ
Ps 98 (97), 3
Ùzdrzałë wszëtczé kùńce zemi * zbawienié przëchòdzącé òd najégò Bòga.
MÒDLËTWA PÒ KÒMÓNII
Miłosërny Bòże, narodzony dzysô Zbawicél swiata wrócył nóm no pòczëcé, że më jesmë Bòżima dzecama, * sprawi, żebë jesmë mielë ùdzél w Jegò wiecznym żëcym. Jaczi żëje i królëje na wieczi wieków.
|
